My Handsome Girl

Chapter 1: She's Back!

2 years have passed simula nung pustahan ni Sayvel at ni Rayko.Pero sadyang nawalan narin ng bisa ang usapang yun dahil kinabukasan din nun bigla nalang pumunta si Sayvel sa ibang bansa.
Walang pasabi sakanya ang kaibigan,biglaan ang pagalis nito.Sa dalawang taon din na yun wala silang communication kaya nagulat nga siya sa biglaang pagtawag nito
kahapon.Napabuntong hininga nalang si Rayko sa kinauupan nung naalala yung usapan nila

Isang roaming number ang tumawag sa kanya pero kahit di niya ito kilala he answered the phone right away
"Hello?" medyo nag-aalangan siya.He waited for the person in the other line to speak pero mga isang minuto na ang nakalipas hindi padin ito umiimik.Disidido na sana siyang mag-end call nang biglang magsalita na ito

"I miss you" Napakurap siya ng ilang beses.Alam niyang si Sayvel ito,hindi siya pwedeng magkamali!Kahit dalawang taon silang nagkahiwalay kilalang-kilala niya ito.
"Sayvel? is this really you?" hindi parin siya makapaniwala na kausap niya na ulit ang kaibigan niya

"Bukas sunduin mo ako sa airport.Mga 9 am.Be there.Bye" Ganun-ganun nalang binabaan siya nito.Eksaheradang napatingin siya sa cellphone niya.
"Aarrgh.Nakakagigil kang babae ka sasabunutan kita!" parang baliw na pinagduduro niya ang cp niya

Tumayo na siya,masisira ang beauty niya sa paghihintay sa babaeng yun!Inip na inip siya!He stared at his wristwatch it's already 9:04 any munite now dadating na si Sayvel.
Naisip niya,ano kaya kung bungaran niya ito ng sabunot?Galit siya dito.Matapos siya nitong iwan binabaan lang siya nito kahapon nang basta-basta,ni wala man lang itong kahit isang salita.Hindi man lang ito humingi ng tawad sa pagiwan nito sakanya.Nanggigigil talaga siya!Tapos akala mo kung sino pa itong kataas-taasan na magpapasundo sa kanya?

Having these thoughts,hindi niya rin maintindihan ang sarili niya. Sa kabila ng lahat,dinala parin siya ng mga paa niya sa airport.Kahit ang laki ng tampururot niya dito hindi niya parin ito matiis.They're bestfriends that's what he think.

Mga ilang sandali pa.Pasulyap-sulyap siya sa mga nagsisidatingan na arrivals.Hindi niya parin nakikita si
Sayvel pero isang bagay ang nakaagaw ng pansin niya.Ngayon ngayon lang may lumabas na gwapong lalaki.

"Shet.Ang charap" isip isip niya.Nagwala pa ang espiritu ng kabaklaan niya nang makitang sakanya ito palapit.Omo?Sakanya ba talaga ito lalapit?Anong gagawin niya? That moment nawaglit sa isip niya na may hinihintay pala siya.
"Hello" sabi pa nito nung makalapit na ito sa kanya. Ang lumanay ng boses nito parang sa babae.Mas lalo lang siyang naturn-on.
"Are you...talking to me?" malandi niyang turan.Pinipigilan niyang kagatin ang labi niya.Ang sarap kasi ng nasa harap niya.Nakakapangmura.

Tumawa ang gwapong lalaki na nasa harap niya.That laugh was exactly the same as Sayvel's.Bigla siyang natauhan at tila nabalik ulit sa daigdig.
"Sayvel!?" he can't believe it.Is it really her?

"Oo ako to" tumawa pa ito.Napatanga siya dito."Langhiya bakit ang gwapo na niya"
"You gotta be kidding me" nasa lupa na siguro ang baba niya sa mga oras na ito.
Bigla siya nitong tinuktukan nang pagkalakas-lakas.
"Aray!" nasapo niya ang ulo niya sa ginawa nito. Now he's convinced,'It's probably her allright" he thought grimly.

Walang imik siyang nagtungo sa kotse niya habang nakasunod sa kanya ang ngayong gwapong si Sayvel.Bumalik lahat ng pagkairita niya dito.

***

Malaya ni Sayvel na pinagmamasdan ang shokla niyang kaibigan habang nagda-drive to.Pansin niyang wala talaga itong balak pansinin siya.Well,hindi rin naman siya nito matiis. She have to be patient "He has all the right to be angry anyway" she thought.2 years ago she left him without his notice.Things might have hard on him without her.As for her,she knows that he is used to leaning on her everytime.

"Di mo ba ako namiss" she teased.Nagulat siya sa biglaang pagpreno nito.Halos masubsob siya sa kagagawan nito.
"Ang kapal ng mukha mo para itanong sakin yan!" ang lakas ng pagkasigaw nito,tagos na tagos talaga sakanya.Hindi siya umimik sa inasta nito,she just stared at him stoicly.They're eyes battled for a moment pero ito rin ang unang umiwas ng tingin tsaka matulin na nagpaharurot.

Galit talaga ito sakanya.He was staring at the road sharply while driving and she can see his fist clenched on the steering wheel.There's no way she can talk with him at this rate,hihintayin niya nalang na lumamig ang ulo nito.

"Baba" malamig na sabi nito nang makarating na sila sa condo ni Rayko.Again,she didn't complained despite of how cold he is towards her.'She deserved it' Tahimik siya na bumaba ng kotse para kunin ang maleta niya sa likuran.Tinitigan lang siya at dire-diretsong pumasok sabay balibag ng pinto ng pagkalakas-lakas. This is way more beyond sulking.She really made him mad.She sighed,hinila niya ang maleta niya papasok.

Prenteng nakaupo lang ang bakla with crossed arms,he's staring at her with a straight face.Parang may halimaw ngayon sa harap niya.She laughed awkwardly
"You know if you're not happy with me here.I can get a hotel just tell me"
"Just unpack your stuffs already and get out of my sight" So he doesn't want to see her yet he wants her to stay..Man he's complicated.
"Okay okay.Fine" She gave up.Kakausapin niya lang pagkatapos niyang ayusin ang gamit niya.Siguro naman lalamig na ang ulo nito.

***

On the other side,napagdesisyunan muna ni Rayko na maligo ulit.He setted the shower cold para makalma siya ng konti.Having her here,he know he tends to always snap at her pero ayaw niya rin naman na mag-stay ito sa hotel.
Tinanggal niya ang saplot sa katawan at binuksan na ang shower.Naipikit niya ang mga mata niya at dinamdam ang lamig ng tubig.

He missed her, allright.They used to live together in this place and he never moved all the stuffs she left in her room hoping that she'll be back and that day he's been yearning for already came today.Hindi niya rin maintindihan sarili niya.He should be happy pero hindi niya mapigilan magalit sakanya.She left him.Too much things have already changed since she left and he hate it.
He hate the fact that things have happened without her.

After a good shower,he already calmed down.He think he can talk to her now.Paglabas niya nakita niya itong nakaupo,it seems she already unpacked her things.Nakapangalumbaba itong nanonood ng TV,nung napansin siya nito awtomatiko itong ngumiti.

What the heck.Kung tunay lang itong lalaki at di niya ito bestfriend papatulan niya talaga ito.Her visuals is too good to be true,siguradong magseselos si James Reid at Daniel Padilla sa kagwapuhan nito kung saka-sakali.
"Preskong presko tayo ah" sabi nito.The way she talks parang walang nagbago sakanya siya parin ang Sayvel na nakilala niya.He saw her tapped the space beside her
"Dito ka.Nood tayo ng TV"

Lumapit siya at umupo sa tabi nito pero hindi siya dumikit dito may space parin sa pagitan nilang dalawa.Nasa screen ngayon ang WWE ,he hates this channel the most,yung mga lalaking nagrarambulan ang samang nilang tingnan.

"Nanonood kaparin pala niyan" hindi talaga siya nagbago.Not a bit.Well,except her looks that became manly, that is .
"Ofcourse! I'd die if I don't watch this!" she exclaimed. He needs to ask her why'd she left him,now.

"Sayvel?"
"hmmn?" nakatingin parin ito sa TV all fascinated with what her watching
"Bakit bigla kang umalis?" natigilan ito at saglit na napatingin sakanya.He saw too much emotions in her eyes.

She must have a good reason.Maybe he can forgive her if she tell him.

Pero umiwas din ito ng tingin
"Who knows" she said without emotion