Kinabukasan nakalabas na si Rayko sa hospital.Nandun parin ang mga pasa niya pero hindi na niya kailangan pang manatili sa hospital,may mga nireseta namang gamot at mga binilin ang doktor.Sapat na yun para makalabas siya.
"My beautiful face" nanglulumong tinitigan niya ang repleksyon niya sa salamin.This is his first time staring at his reflection after what happened.He didn't expect that the bruises is worser than he thought!
"kasalanan mo ito eh" baling niya kay Sayvel na pinagmamasdan lang siya at pinapakinggan ang mga reklamo niya kanina pa.She shrugged her shoulders at him.Damn this girl,kibit balikat lang,ang gwapo na agad ng dating.His frustation grew more.
"Aaargh!" he mumbled angrily at bumalik ulit sa pag-examine sa maganda niyang mukha (kuno) sa salamin.
"Don't put all the blame on me.You stormed out before I can even explain" she reasoned out
"May plano kang mag-explain sa lagay na yun?" nangunot ang noo niya ng maalala ang "Who knows" na sagot sakanya ni Sayvel.Tumigil na siya sa pananalamin at pumunta nalang sa kusina.May mga hugasin pa na naiwan dahil sa biglaang pangyayari kahapon.Sinimulan niya na itong hugasan.
"You know it's not that easy-" Napalingon siya at nakita si Sayvel na nakaandig sa pader.Napakaseryoso ng mukha nito at mas lalo siyang gumagwapo kapag ganyan.Nakakainis!How can a girl be this handsome.He shoved his thoughts away and concentrated on the dish he's washing.
"Wala na akong pakialam kung ano ang rason mo" kalmadong tugon niya dito habang pinagtutuloy parin ang paghuhugas niya.Wala na talaga siyang pakialam basta ba huwag siya nitong iwan ulit.
Hindi niya napansin ang paglapit ni Sayvel kaya medyo nabigla siya nang magsalita ito."Ako na niyan.Babae dapat gumagawa nito" Walang pasabi na pinapatuloy na nito ang paghuhugas,hindi narin siya nagprotesta.Akala niya tapos na ang usapan pero bigla itong nagsalita ulit.
"Did you already forgive me?" likod lang nito ang nakikita niya kaya naman hindi niya alam kung anong ekspresyon ang nasa mukha nito
"I was never angry to begin with-" he paused " but I was hurt by what you did" he continued starting to get serious as she is.
"Ganun ba" mahinang sabi nito.Mga ilang sandali pa nahulog at nabasag ang baso na hinuhugasan ni Sayvel sa sahig.
"Damn I'm sorry" pupulutin sana nito ang mga bubog.Hinawakan niya ito sa braso at pinigilan agad.
"Huwag na ako nalang" kinuha niya ang walis tambo at dust pan sa gilid at sinimulang alisin ang mga bubog.
"Rayko may rason ako sa lahat" natigilan siya sa pagsalita nito at bahagyang napatingala kay Sayvel.
"It was hard for me too" pagpapatuloy pa nito.Hindi niya na napigilan
"Talaga? So ano ang rason mo na hindi ka man lang makatawag ng kahit isang beses at ipalam sakin kung buhay ka pa? Kahit ilang minuto man lang sana pero hindi mo ginawa" he finally poured it out.She looked taken aback by his words pero wala itong sinagot sa sinabi niya.Though her face looks very regretful.
Nagsalita nalang siya para mabawasan ang tensyon.
"You know what forget it-" pinagpatuloy niya ang pagaalis ng mga bubog "It doesn't matter anymore.Just don't leave me again"Lumabas na siya para itapon ang mga bubog. Binigyan niya ng second chance ang friendship nila kaya kung iwan pa siya nito ulit.Hinding-hindi niya na talaga ito mapapatawad.
***
5 days.
Limang araw nalang at kailangan na ulit ni Sayvel umalis.Kanina pa siya hindi makatulog dahil sa pagkagulo-gulo ng isip niya
"Just don't leave me again" parang sirang plaka na nagrereplay ang boses nito sa utak niya.She doesn't want to leave him not when she already have reconciled with him.Ayaw niyang siraan ulit ang bagay na naayos niya na.
But she didn't have a choice!Kahit tumanggi siya na bumalik sa Korea siguradong gagawin lahat ni Clin ang lahat ng paraan para maisama lang siya nito pabalik.It's useless.Wala siyang laban sa dami ng connection nito.
Damn.Everything is just so complicated!She combed her hair in frustration at tumayo nalang.She can't sleep with this things on her mind.Naisipan niyang pumunta nalang sa kwarto ni Rayko.
She didn't want to wake him up as she curries to his room.She have to tiptoe in order to get in.
Dang this made me feel like I'm going to commit a crime or something. She fought the urge to laugh at her thoughts.
Gusto niya lang naman makatabi ito ngayon at lubus-lubusin ang natitirang limang araw niya.Come to think of it,she won't be able to sleep with him if she comes back to Korea and worst, there is a great chance that Rayko would never want to see her again.Iniiisip niya palang parang gusto niya nang umiyak.
Dahan-dahan siyang lumapit sa kama ni Rayko.She knew it,he's already asleep.
Tulog mantika ito kaya hindi nito napansin ang pagtabi niya.Mataman niyang tinitigan ang payapang mukha nito.She wonders,what kind of face will he make if he founds her beside him the next morning.Maybe he'll scream to death and sue her for sexual harassment.
She doesn't want that to happen.Kusa nalang siyang aalis bago ito magising,but just for a moment,she wants to stay beside him like this.
"Sayvel bruha ka talaga" nagulat siya sa pagsalita nito.What the?Is he awake?She immediately checked but his eyes are still closed.Was he sleep talking? Langya,sinasabunutan siguro siya nito sa paniginip.
"Don't go" that next thing he said made her heart stopped for a second.What is he dreaming about?
Kahit ba sa panaginip niya iniiwan ko siya? She thought grimly.She felt like she's the worst for hurting a fragile person like him.
Seeing him like that,she didn't hold herself back anymore.She caress his face "What is this.You're making it harder for me to leave" she muttered softly.She found herself snuggling into his warm body,cuddling him.
In few seconds,it's as if her worries fades away with that warm feeling.Nakatulog siya ng paunti-unti.
Indeed,it's strange she have never slept this fast before.
