Chapter 45: Ready?

87 9 0
                                    

He can't think of anything but to protect her at that moment.
Mahabang panahon ang ginugol niya para dito sa pagkakataon na ito.

He thrived for this moment that she will need him to protect her.

Finally.

His lips is in grim line as he give her a dangerous look. Hinawakan niya ito sa palapulsuhan, hindi gaanong mahigpit pero sapat para malaman nito na naalarma na siya sa mga nakaambang panganib sa kanila

Hihigitin niya na sana ito pero nagulat siya nang hindi ito nag sa kanya padala.

Nang tingnan niya ito ,tila nakatingin lang ito sa kawalan,nakaamba ang luha.

Parang natuyo ang lalamunan niya. Parang nahihinuha niya na kung ano ang nasa isip nito ngayon.
"Umalis na tayo" sinubukan niyang maging mataman ang tono ng boses niya but even him can hear his frustration. His pain for her. His fear for her.

"Iwan mo akong magisa dito" she said flatly as the wind blew her slightly longer hair that reached her nape now.

She can fool anyone with that "I don't give a shit" expression that she's wearing right now but not him .

Alam niya na gusto nitong umalis siya dahil ayaw siya nitong idamay.

Like she always wanted it to be.

Hinigit niya ito palapit sa kanya. He snaked his other arm at her waist. Her eyes widened at his bold move.

He can understand why she's always surprised whenever he's like this

Hindi siya ganito dati but the want to protect her and the want to have a future with her made him this way.

At hindi niya ito sinasadyang gawin dahil lahat ay normal na reaksyon ng katawan niya.
Yung katawan niya mismo ang kusa na gumagalaw.

"Paano kung ayoko?" he said in a low voice. Nakabawi ito sa pagkagulat at nakita niyang sadyang binago nito ulit ang ekspresyon pero hindi nakatakas sa kanya ang bahagyang pamumula ng mukha nito sa mata niya

He smirked knowing his effect on her.

"Iwan mo akong magisa dito o iiwan na talaga kita" halatang pinipilit lang nitong maging galit.

Nangunot ang noo niya sa sinabi nito at mas idinikit pa niya ang katawan nito sa kanya.

Mas tumindi pa ang pamumula sa mukha nito.

"Talaga?Iiwan mo ako ? Kaya mo ba?" he rested his forehead to hers. "kaya mo ba ulit?"

Sinubukan nitong kumawala sa kanya but he didn't let her.
"Ano ba?! Umalis ka na! Umalis ka na!" Pinagsusuntok nito ang dibdib niya, umiiyak na ito ngayon. "Bakit ba ayaw mo akong pakinggan!"

Back in highschool, everyone was intimidated by her. He must admit na kahit siya ay natakot.

But he realized now, she doesn't deserved to be scared of.

No matter how she try to hide in her cold facade , she will always be the most gentle and wholesome person he ever know.

Nakapinta sa mukha nito ang takot ngayon reflecting his fear for her.

Her tears is betraying the want to keep a straight face.

"Hindi mo kailangang matakot" halos bulong niyang sabi.

Marahas na pinalis nito ang luha "H-hindi ako natatakot"

Bahagya niyang inilayo ito sa kanya at ginagap ang kamay nito.

He can feel her trembling uncontrollably!

Not scared huh? Very stubborn.

He sighed as he pulled her gently towards him for a hug.

My Handsome GirlWhere stories live. Discover now