Hindi sapat ang 'lungkot' para ipaliwanag ang nararamdaman niya.Hindi rin sapat ang sobrang mugtong mata niya para ipakita kung gaano siya nasasaktan ngayon.
For the first time ,nakaranas siyang umiyak habang nagdadrive.Yung parang nasa pelikula lang.
Sana nga pelikula nalang ito.Para kungwari may director na sisigaw na "cut!" tapos titigil na siya sa pag-iyak.Nakakalungkot pero nasa realidad siya at walang kung ano man ang makakapagpigil ng mga luha niya.
Nakabalik siya sa apartment nila ngayon na siya nalang mag-isa.Slow mo lang ang paglalakad niya habang nakayuko ang ulo niya.Ang bigat lang kasi sa pakiramdam na kahapon kasama niya itong umuwi, tapos ngayon,bumalik siya nang nag-iisa nalang.
Mahigpit niyang hiniwakan ang doorknob.Bumuhos na naman ang mga luha niya.Lechugas.Pipihitin niya lang naman ang doorknob pero bakit umiiyak siya.
Mga ilang saglit,bigla nalang bumukas ang pinto kaya plakada siyang nasubsob.Grabe,nasasaktan na nga siya oh tapos sinaktan pa talaga siya.
"Pre?!Langhiya sorry! -" tinulungan siya ni Katty na tumayo.Pero natigilan ito nang makita ang luhaang mukha niya. "umiiyak ka?" Ipiniglas niya ang braso niya at tumalikod mula dito.He's not the type to cry infront of anyone (except for his Sayvel)
He was about to take a step but she held the hem of his shirt,he sniffled and tried to take a step again but her grip on his shirt tightened even more.
"Hindi mo naman kailangan solohin ang lahat.Nandito lang naman ako pre" sino ba siya para magtapang-tapangan?Sa totoo lang hindi niya talaga to kayang mag-isa.Mahina siya.
Hinang hina siya ngayon.
Humarap siya dito at inilapat ang mukha niya sa balikat nito.
" Kattyyyy" para siyang batang humagulhol sa balikat nito.
"A-ayos lang yan...shhh" she's constantly rubbing his back awkwardly not knowing what to do with his sudden breakdown
***
Taena lang.Di ko na to kaya! Yung yung nasa isip ni Katty.Mga limang minuto na kasi ang nakalipas hindi parin natigil si Rayko sa pag-iyak.Wala naman sana siyang problema dun pero -
Nakayakap ito sa bewang niya at sobrang nakalapat ang mukha niya sa dibdib nito! Nakakaguilty lang na ganito siya mag-isip sa ganitong kadramang sitwasyon pero -langya!Di niya kayang pigilan!Ang init-init na ng mukha niya at medyo pinagpapawisan na siya.
"Uhhh...pre?" awkward na tawag niya dito.Pakiusap lang,sana tapos na itong umiyak.Jesus!This is like a torture for her!
Buti nalang,mga ilang saglit humiwalay narin ito sakanya.
"Bakit ang pula ng mukha mo?" He asked while rubbing his eyes.Hindi niya rin alam!Nalilito rin siya.Kinikwestyon niya rin sarili niya!
"Ah ano to -Allergy pre" napakamot siya sa batok niya.Marunong rin pala siyang magpalusot.Tae kailangan niyang makaalis sa harap nito,aatakihin siya ng hika ng wala sa oras eh.
"M-may pinapabigay pala sayo si Sayvel.Saglit kukunin ko kolang!" Parang ewan na tumakbo siya papuntang kwarto niya.Nang masara niya ang pinto,napahawak siya sa dibdib niya at napahinga ng malalim.
Shit.She's like hyperventilating!
Inabot pa ng ilang minuto bago siya kumalma.
Kinuha niya ang photo album na pinapabigay sakanya ni Sayvel na nasa drawer lang.Ito talaga yung pinag-usapan nila kagabi.Binilinan siya nito na sa mismong pag-alis niya ibigay daw to kay Rayko.
Tinitigan niya ang album.Naalala niya tuloy yung naging usapan nila kagabi.
"Alam mo maganda ka.Tama lang pala na pinagselosan kita" Sayvel laughed. "kung hindi kami ni Rayko liligawan kita " biro nito.Grabe ang ganda ng ngiti nito sakanya. Kung yung ibang babae mananabunot na agad kapag nagseselos, si Sayvel,heto at punupuri pa talaga siya.Somehow nakikita niya kung bakit nagustuhan ito ni Rayko.
