She's not ready to die.
Because the reality is no one can be ready for death .
but if that's what it takes para isa man lang sa kanila makalabas ng buhay , kaya niyang magsakripisyo para sa nobyo
Others will think this idea is cliche and too corny to be real, but we all can be brave if we'll want to. You can REALLY sacrifice and be brave for the sake of love.
Because in this world full of hatred, betrayal, and all the nasty sins, love is the only thing that can keep us whole and alive.
Nang lumabas sila sa bahay ng amahin, paulit ulit na nireremind siya ng nobyo ma kailangan nilang mabuhay pareho.
Y'know some things can't be really changed-
yung pagiging madaldal nito (-.-)
Malamang kung nasa paligid may nagmamasid kanina pa silang nahuli sa ingay nito.
"Makiramdam ka sa paligid. Wag kang salita ng salita" saway niya dito. napatigil naman ito.
Napapikit siya ng mata ilang saglit segundo habang marahan na naglalakad silang dalawa.
She knows he already changed a lot , but she's still doubting if that will be enough so he won't get hurt any second now.
"Okay ka lang asawa ko?"nagaalalang tugon nito
"Nagiisip ako " marahang tugon niya. Sumenyas siya na tumahimik ito. Naintindihan naman nito at tumango na lang.
They can't be really talking right now kasi kahit anong segundo ngayon pwedeng may sumulpot na kalaban.
Mga ilang metro pa lang ang nalakad nila mas lumakas na ng kunti ang amoy ng usok pero wala pa silang nakikita na apoy.
"Saglit. Aakyat ako" mahina pero seryosong sabi niya. Bahagyang nalito naman ito sa sinabi niya pero hindi niya na ito hinintay na makasagot.
Nagsimula siya na umakyat sa isang pinakamatangkad na puno na nakita niya.
"Baka mahulog ka, ako na lang ata--"
Ingay jusko!
"O sige ikaw na" lumundag siya pababa at nagcross arms. Napakamot na lang ito sa batok sa ginawa niya "baka kasi mahulog ka-"
"oo na akyat na" she cuts him off.
Hayst. Di talaga nito mapigilan magsalita baka mamatay sila ng wala sa oras dito.
"tingnan mo kung nasaan na ang apoy-bilisan mo lang .
wala nang oras"
Tumango ito at mabilis na umakyat. Nagpagiya giya ito sa taas,kita niya na sobrang kumunot ang noo nito ,parang hindi nagustuhan ang nakita saka ito nagmadaling bumaba.
"Bakit?" agap niya
Napadila ito sa ibabang labi at napapapikit " mahigit kumulang sampung kilometro sa tansya ko ang layo mula satin ng apoy" hirap na anunsyo nito
Napabuga siya ng hangin.
IT'S NEAR! Kung sa marathon malayo na ang 10km run ,iba ang kaso ng forest fire, mas lalo na't magkakadikit ang mga kahoy.
A wildfire can spread with a speed of 10/kph and the expanse of the forest is only about 10 km more or less.
That means they only have an hour to search before this forest turns into complete ashland!
Napatingin sila sa isat isa. Mas binilisan nila ang paghahanap sa matanda.
Mas mabilis na paglalakad . Wala na din silang oras para magusap pa.
