FINALLY. Natapos din ang overtime niya. Inunat niya ang medyo masakit na katawan at pinukulan ng tingin ang maraming bundle of papers na natapos niya.
He stood and tapped it with his hands proudly. "I can't believe I finished all of this" Naiiling niyang pagkausap sa sarili. He decided to have a coffee before he go home. Mahirap na baka sa sobrang pagod niya makatulog siya sa biyahe at maaksidente.
That can't happen. Masyadong agresibo ang kasintahan niya , baka di ito pumayag na ilibing katawan niya , mawalan ng pasensya at pagsusuntukin ang lahat ng bisita na dadalo.
Surely, that won't happen of course.
He sipped his coffee and took in the scenery outside. The sun is already peeking. Ngayon niya lang napagtanto na mag-uumaga na,kaya naman nagmadali na siya at baka may hindi natulog na isa sa kahihintay sa kanya.
Sana nga naghihintay lang ito,nakatulog ng mahimbing at hindi sumugod mag-isa palabas para hanapin si Katty.
Iba pa naman ang utak ng babae yun.
He told her they will find her together but unfortunately-duty calls. Sinabihan siya ng management na kailangan niyang mag-overtime.
He needed to comply.Tuloy inumaga siya ngayon.
When he got home, nagkanda hulog hulog pa ang susi niya sa kakamadaling buksan ang pintuan.
He cursed.It took a while before he finally managed to go in.
He scurried to their room.A bit nervous that he won't find her there.
But he finds her peacefully lying on their bed ,sleeping with his shirt on.
Nakahinga siya ng maluwag.
Hindi niya na naisip kung ano ang mga pwedeng mangyari bukas sa sobrang pagod niya.
"Finally home" he murmured as he hugged her. Her scent is the most effective lullaby.
***
Nagising siya kasi hindi niya maakap sa tabi niya ang kasintahan. Taranta si Rayko na napabangon.
"goodmorning babe" bungad ng kasintahan sa kanya. Nakatalikod ito at nakaharap sa may drawer ,animo'y may kinakalikot.
Ang galing nga,alam nito na bumangon siya kahit di ito nakatingin. He felt relieved, akala niya kung san na nagpunta. Pinagmasdan niya ang likod nito.
Her boy length hair got a little longer now.It's almost reaching her nape. Hindi tatagal hahaba pa ng husto ang buhok nito at hindi na nito kakailanganin na sumuot ng wig para magtago.
Lumapit siya sa kinaroonan nito para yakapin ito ngunit natigil ang mga hakbang niya nang mapagtanto kung ano ang hawak nito.
It's a gun. A GUN. HIS WOMAN IS HOLDING A FREAKING GUN.
Bigla itong humarap sa kanya.
Same old innocent face that he loves.The difference is - theres a gun on her hand right now.
"Bakit may hawak ka niyan ..babe" He wasn't scared. He just couldn't believe his eyes at the moment.
Oo nga't hindi lingid sa kaalaman niya na marunong makipagbasag-ulo ang kasintahan pero hindi siya makakapaniwala na kaya nitong humawak ng mga ganitong bagay.
"Clin was here last night..he gave this to me.." malungkot na pinukulan nito ng tingin ang hawak na baril.
Agad niya itong yinakap . Kaysa matakot, sobrang pag-aalala ang nasa damdamin niya ngayon.
"Sinaktan ka ba niya ?" he said as he embraced her tightly in a protective manner. Hindi siya natatakot sa kasintahan bagkos ay natatakot siya para dito.
"Why are you not scared?" he knew from the tone of her voice that she's crying. Mas lalo niyang hinigpitan ang yakap dito.
"I love you" he whispered. That's the only thing he could say.
Iniharap niya ito sakanya, kitang kita niya ang lungkot at sakit sa mga luha nito.
Ilang beses niya na ito nakitang umiyak pero parang kahit kailan hindi siya masasanay.It hurts everytime he sees her cry.
He kissed her forehead. He knows it won't help that much but he wants her to know that he's just here no matter what happens.
"Rayko I'm a monster" she uttered. Fresh tears are flowing from her cheeks again
Hindi siya nagsalita at yinakap na lang ulit ito.
"You're no monster because everytime our eyes met, I see an angel. I can see how gentle of a person you are" He hoped she felt that words on his embrace
Paulit ulit binibigkas ng kasintahan ang pangalan niya habang humahagulhol ito. Hindi niya alam kung ano naman ang gulo na dala ni Clin sa pagpunta nito kagabi pero mas pinili niya na huwag munang alamin at hayaan itong umiyak sa mga bisig niya.
Mga ilang saglit, kumawala ito sa yakap niya
"This gun was mine..the same gun from that night" puno ng kalungkutan na turan nito
"Rayko I killed a person"
