Love me, Teacher! -RASTRO Fanfic Story..

I'm sorry

GLAIZA POV

Kinabukasan, maaga akong nagising para maaga rin akong makapasok. Para makita ko kaagad si Mine.

Nagluto ako, at nagprepare para sa almusal namin. Palagi ko naman itong ginagawa pero ngayon, parang I feel more inspired. Thanks to mine, dahil sya ang reason kung bakit pagkagising ko palang, okay na okay ang pakiramdam ko, at mas lalo akong inspired.

I called my parents para sabay sabay kaming magbreakfast. Tapo yan, sabay sabay kaming kumain. Tinanong nila ako about sa studies ko, sabi ko okay naman. Okay na okay.

Pagkatapos naming kumain, niligpit ko ang hapag at hinugasan ang pinagkainan namin. At pagkatapos nagpaalam na ako para pumasok.

Pagdating ko sa University, agad akong dumiritso sa faculty office. Alam ko kasing wala pang tao dito, kaya nagdali dali akong pumunta sa table ni mine at nag iwan ng isang puting rosas at mensahe para sa kanya. Tapos nagdali dali akong lumabas.

Nang makaupo na ako sa loob ng room ko, nakita ko si mine na kadadating lang, papunta na siguro ito sa faculty.

Kinikilig ako, sana magustuhan nya ang makikita nya sa table nya.

Nakangiti ako habang ini-imagine ang mukha ni mine pag nakita nya yong sa table. Then may biglang nagsalita.

Chynna: "Ay, iba ka rin pag nainlove. Para lang baliw, ngumingiti mag isa."

Me: "Ito naman, nag iimagine lang."

Chynna: "Oh sya, hinay hinay lang tol ha? Baka masaktan ka."

Me: "Hindi yan. Hindi nya ako sasaktan at hindi ko sya kailanman sasaktan."

Seryoso kong sabi sa kanya.

Kat: "Hi, ang aga nyo ah."

Me: "Palagi naman. As if may nagbago."

Kat: "Whatever."

Tas yon, umupo na silang dalawa at maya maya, dumating na si mine este si maam.

Tinitigan ko sya and she was smiling. Yong smile na kinikilig. Ganon yong smile nya. Tapos tumingin sya sakin at doon ko naconfirm na nakita na nya.

After ng malagkit naming tinginan na hindi rin naman nagtagal dahil baka mahalata kami, nag roll call na sya and later on, nagdiscuss.

Malapit na finals namin, kaya naman seryosong seryoso na ang discussion namin.

After ng klase namin, ayon nagpahuli na naman ako para makausap si mine.

Me: "Hi. Good morning."

Rhian: "Good morning too. Thanks for the flower." Nakangiti nyang sabi sakin.

Me: "I want to say sorry nga pala about kagabi. Hindi ko dapat ginawa yon."

Rhian: "It's okay. Ang importante maging okay na tayo."

Me: "Tama ka."

Rhian: "I'm sorry too."

Ngumiti ako sa kanya, at alam ko sa nga oras na ito, kailangan na naming tapusin ang pag uusap namin.

Me: " I love you. I'll see you tonight."

Rhian: "I love you too."

Tapos nauna na akong lumabas ng room at naglakad papunta sa next class ko. Pero umabot ng isang oras, walang Maan Solenn na dumating. I wonder where she is? Bakit kaya sya absent?

Anyway, napaaga ang breaktime namin, kaya naman niyaya ako ng dalawa kong kaibigan na mag mall. Pumayag namana ko kasi wala naman akong gagawin at mamaya pa naman kami magkikita ni Rhian kaya okay lang.

So ayon, lumabas kami ng University at nagpunta sa mall para gumala at doon na rin mag lunch.

*****************************************

RHIAN POV

Pagdating ko sa table ko sa faculty office, nakita ko agad ang puting rosas. Napangiti ako habang hawak ko ito, at inamoy ko ito. Then I read the letter na nakaattach dito.

"To the most beautiful woman in the World. I love you so much!"

-Mine"

Pagkatapos kong basahin ito, ayan, sobrang kinilig ako. Bago pa ako macarried away, nagpunta na ako sa first class ko and there she is, the love of my life, smiling at me. Nakakakilig lang. I want to kiss her, pero mamaya nalang.

After ng class ko sa umaga, bumalik ako sa faculty office. Wala si Solenn. Bakit kaya? I guess mag isa akong kakain ngayon, but then naalala ko, wala pala akong klase mamayang hapon dahil may fieldtrip ang mga estudyante ko.

Kaya naisipan kong umuwi nalang sa bahay, and I texted Glaiza if she could come. Nagreply naman sya na Oo dahil wala daq professor nya.

Kaya yon, sa labas ng bahay ko kami nagkita. Pagpasok namin, as usual wala na naman ang parents ko. Palagi nalang. Minsan nalang kaming magkita kita dito sa bahay.

We went to our room and I don't know what's the plan, basta gusto ko lang na kasama sya.

We lie on my bed, while facing each other. Wala kaming salita, ngiti lang. Tapos sinusuklay nya ang buhok ko. Then unti unting nilapit nya sakin ang lips nya, and we kissed.

Feeling ko, nanghihina ako ng sobra, sinubukan kong tapusin ang paghahalikan namin, pero it's no use. Na carried away ako sa sarap ng halik nya.

Her eyes was close, she's really into our kiss. Kahit ako, ganoon din. Pero may alinlangan ako sa pwedeng mangyari samin. Hindi pa ako ready.

Soon, her kiss went on my neck and to my colar and she started unbuttoning my blouse, but I stopped her.

Kaya natigil ang moment namin.

Me: "I'm sorry. Hindi pa ako ready."

Glaiza: "Hindi mo kailangang magsorry mine. Okay lang sakin."

She kissed my forehead and hugged me even tighter. I'm thankful na naintindihan nya ako. She's really a good person.

Then we fell asleep. Ang sarap sa pakiramdam na katabi ko si mine, na magkayakap kami sa kama ko.

Mga dalawang oras din kaming nakatulog ng mag ring ang phone nya. Kaya nagising sya. She took hee phone, at alarm lang pala yon.

She have to go now, sa restaurant! Hay, kawawa naman itong mine ko. Masyadong busy ang life. Hindi dapat sya nagpapagod ng ganito. Pano ko kaya sya matutulungan? Nahiya naman ako kung basta basta nalang ako gagastos at magdala ng kung anu-ano sa bahay nila diba? Maa mabuti kung mag uusap muna kami.

Tapos yon, tumayo na kami pareho at inihatid ko sya sa restaurant, pero bago sya lumabas ng kotse, hinalikan ko muna sya. No worries, dahil tented naman ang salamin ng kotse ko kaya okay lang.

After that long kiss, lumabas na sya ng kotse at pumasok na sa restaurant. Ako naman umuwi muna sa bahay para ayusin ang mga gamit ko. Tapos babalik nalang ako pag lalabas na sya sa work.

Supportive girlfriend? That's me. Mabuting tao din naman kasi si Glaiza kaya she deserve to be treated like this. Like a princess. And I love her a lot. Kaya ginagawa ko ito araw-araw.