Going back Home

1.8K 74 11
                                    

RHIAN POV

I woke up early, maaga kasi ang flight ko.

Nakapaglibot din naman ako kahapon. Ang ganda pala dito sa L.A. Naglibot libot ako hanggang sa nangalay yong mga paa ko.

Kasama ko sana si Glaiza, kung binigyan nya lang ng importansya ang pagpunta ko dito. Diba?

Hay, I feel so bad, coming here. Sya lang ang pinunta ko dito diba? I was so tanga to expect so much from her.

Nag iba na si Glaiza sakin. Dati hindi naman sya ganyan eh. I miss her, the Glaiza that I love for five years na ngayon. I don't know what happened to her. Is it because of that girl? Ipagpapalit nya ako sa nakilala lang nya ng isang taon? Wow! Napakababaw ko naman kung ganon.

Anyway, I texted her that I was leaving today. Malay ko naman kung makapunta sya o kung anong balak nya. Pero isang oras na ang lumipas, wala manlang syang reply.

So, siguro nga mas pinili nalang nyang pabayaan ako. It hurts a lot. I swear if she doesn't arrived in the airport, I will never text or have any communication with her.

Akala ko, yong pag ibig namin, pang habang buhay na, pero hindi pala. Isang bagyo lang ang dumating, mukhang nasira na kaagad. I should have known, para hindi na ako nag effort sa pagpunta dito.

1 hour to go, before my flight. Pero wala pa syang text sakin. Nakakainis ka Glaiza! Ganito lang ang gagawin mo sakin? You're just gonna ignore me?

I made a letter for her, para tagos sa puso pag nabasa nya ito.

Wala na, this is over! Lumabas na ako togethere with my things. Nagcheck out ako sa hotel.

Tapos pagkasakay ko, nagpahatid ako sa airport.

Pero bago pa ako makakarating doon, dadaanan ko ang bahay ni Glaiza. Di ko ito kaya, I look at my clock and it's eight in the morning, sana nandito pa sya.

I take a deep breath at pumara ako sa may bahay nila Glaiza at nagpahintay sa driver ng taxi.

Nagdoorbell ako, at ang lumabas ay si Grandma.

Me: "Grandma, Good morning. Is Glaiza here?"

Grandma: "Good morning too. She's not here, she's at work."

Hay, sabi ko na nga ba, wala talaga syang ginawa para mahanao ako, or magkita manlang kami. Bago pa ako maiyak, nagpaalam na ako kay Grandma.

Me: "Please give this letter to her. I'm going back to the Philippines."

Grandma: "Okay. Take care of yourself."

Me: "Thank you."

Tapos umalis na ako at nagpahatid na diretso sa Airport.

May thirty minutes pa ako, bago ang flight ko. I look around and was hoping to see her come for me. But she never came! And it breaks my heart. The persok that I love is no longer mine.

I cried and cried until my flight was called.

As I walk towards the plane, hindi ko mapigilang manginig sa sobrang sakit na nararamdaman.

By the time that I got inside the plane. I promised myself that this will never happen again. Iiwan ko ang lahat ng ito dito sa L.A.

I wipe my tears as the plane start moving.

Hinding hindi na ulit ako iiyak. After a few more minutes, nagsimula na ng lumipad pataas ang eroplano.

I close my eyes and whisperes: "Goodbye Glaiza."

*****************************************

GLAIZA POV

I woke up feeling empty.

Tumayo ako at naglakad papunta sa salamin, mugtong mugto ang mga mata ko sa kakaiyak ko kahapon hanggang sa makatulog ako.

Gusto kong isipin na nightmare lang ang nangyari kahapon, pero it's stuck in my head.

I take a bath and had breakfast with grandma. She's quiet. Siguro dama nya ang nararamdaman ko.

After kong kumain, at magtoothbrush, lumabas na kagaad ako sa bahay para pumunta sa work.

It's only seven in the morning, pero feel ko ng pumunta sa trabaho, pars mabusy ang utak ko. I'm wearing make up right now to hide my mugtong mga mata.

After na hour, nagdatingan na ang mga ka team ko, at napansin nila ang make up ko, pero isang tao lang ang nakapansin sa totoong mukha ko. Si Lovi.

Ofcourse si Lovi, sya lang naman ang nakakalapit sakin ng super close.

Lovi: "Don't tell me you've been crying all night?"

I just rolled my eyes.

Lovi: "Do you really love her?"

Me: "Yes, I do."

Lovi: "Go get her, don't let her go!"

Tiningna ko sya, kumindat sya sakin.

Doon ko nagets ang ibig sabihin nya. Ayaw nyang masira ang relasyon namin ni Rhian.

Oh my G! Salamat po na nagkaroon ako ng kaibigan dito.

Hinalungkat ko ang bag ko, pero wala ang phone ko. Sheems! Naiwan ko pala sa bahay.

Me: "Thanks Lovi."

Lovi: "If you need my help, just tell me. Okay? I'll be in my office."

So yon, back to work na muna ako. During lunchtime, I will ask my boss kung pwede ba akong magbakasyon sa pinas ng ilang weeks.

Ganado ako sa trabaho ko, kaya natapos ko kaagad ito. Then during lunch time, sabay sabay kaming kumain, so I asked my boss about what I've just said about the vacation.

Pumayag naman sya, pero next month pa. Kasi kalagitnaan na ng month.

Okay na sakin yon, atleast makakauwi ako, two weeks nga lang ang vacation ko, so I will make everything counts. I will win her back, gagawin ko ang lahat para lang maging maayos kami.

After work, excited akong umuwi sa bahay. Sinalubong ako ni Grandma.

Grandma: "Rhian's been here this morning, before she went to the airport to go home. And she gave me this letter for you."

Sayang, naabutan ko pa sana sya. Tinanggap ko ang sulat at nagpasalamat kay Grandma at pumaso ako sa kwarto para hanapin ang cellphone ko.

Nang makita ko na, nabasa ko ang text nya. Hay! Mukhang sobra sobra na ang sakit na naidulot ko kay Rhian. I will do anything para makabawi sa kanya.

Then naalala ko yong sulat nya para sakin, binuksan ko ito at binasa.

Mine,

I never expected that this is going to happen, I was expecting a lot of fun and good memories with you while I'm here in L.A. cuz I really miss you so much!

But what happened to us yesterday? It really broke my heart. I don't know what to think, what to do. But I want to you to lnow that I really love you so much.

I wanna know what's your story about your life here. I wanna know why you acted weird that day. I'm still hoping that we could be together, that we will be together again someday. You and me, forever.

I will wait for you.

I love you with all my heart.

❤Rhian.

Naiyak ako sa sinabi nya.

Soon mine, we'll be together again. Niyakap ko ang sulat nya para sakin at hinalikan ito. Gagawin ko ang lahat para sumaya ka ulit. Darating ako! Sabi ko sa sarili ko.

Lumabas ulit ako ng kwarto para matulungan si Grandma sa pagluluto ng dinner namin.

And after that, we eat dinner. I am really happy with this old woman. I love her like a family.

Pagkatapos naming kumain, at linisin ang kinainan namin, pumasok na ulit ako sa kwarto ko at natulog.

Kaya goodnight na sa inyo.

Love me, Teacher! -RASTRO Fanfic Story..  Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon