Love me, Teacher! -RASTRO Fanfic Story..

The Arrival

GLAIZA POV

When I woke up, agad agad akong bumangon, at naligo. Then lumabas na ako to have an early breakfast with grandma, syempre, last na ito eh.

After we eat, nagpaalam muna ako saglit para bilhan sya ng regalo.

And I choose a big teddy bear. Para may kasama sya sa bahay, kasi nga solo lang sya. Para palagi nya akong maalala.

And then bago ako umuwi sa bahay, dumaan muna ako sa parlor, at nagpakulay ng buhok. Color Pink. Wala lang, trip ko lang, para maiba naman ang hair ko. Diba?

So yon, after non, bumalik na ako sa bahay, and gave grandma my present.

Me: "I want you to have this, so that, you will always remember me. Her name is Cha."

Grandma: "Thank you Glaiza, I love this, and also the color of your hair. It's suits you." Sabi nya, at niyakap nya ang teddy bear.

Me: "Thank you grandma."

So yon, tiningnan ko ang relo ko, at ang bilis ng oras.

My flight is in two hours.

Kaya nag ready na ako at nagrelax.

After 1 and a half hours. Nilabas ko na lahat ng gamit ko, and my tears started falling. Kasi ayokong iwan si Grandma, napamahal na kasi ako sa kanya. And it's so hard for me to leave her. Pero wala eh, kailangan ko ng umuwi.

She hugged me so tight.

Grandma: "You take care of yourself, okay?

Me: "You too grandma, I'm gonna miss you."

Then I hugged her one last time, and then sumakay na ako papuntang airport.

Pagdating ko doon, I was crying, kasi nga dahil kay Grandma, I wiped my tears at nagbayad ng pamasahe, then bumaba na ako with my gamit.

At nagulat ako kasi nandito si Lovi sa harapan ko. Siguro hinintay niya talaga ako.

Me: "Lovi."

Lovi: "Hi Glaiza, I just want to see you for the last time and I want to thank you again for being my bestfriend. Enjoy your trip back home, and please don't forget me."

Me: "Thank you and ofcourse, I won't forget you. Friends are forever right?"

Lovi: "Right. Take care of yourself."

Me: "You too."

Tapos niyakap nya ako ng mahigpit.I hugged her tight too. Walang malisya, dahil friend ko naman sya.

And after that, I went inside the airport. I still have time pa naman para mag emote dito sa L.A. pero pinili ko ang manahimik at hintayin nalang ang oras ng pag alis.

Napatingin ako sa cellphone ko, at doon ko naalala na hindi ko pa pala nasabi kay love na nagpakulay ako ng buhok.

Surprise ko nalang sa kanya ito, gusto ko rin naman kasing malaman ang reaksyon nya pag nakita nya ako na ganito ang hair ko.

Anyway, hindi rin naman nagtagal, tinawag na anh flight ko. Kaya nilingon ko for the last time ang pinaggalingan ko, and I took a deep breath and started walking towards the airplane.

This is it. My last day in L.A.

Pumasok na ako sa loon ng airplane, at maya maya, nagsimula ng umandar ito.

Kaya paalam na, L.A. and see you soon, Philippines.

************************************

RHIAN POV