Kingdom of Love

Kingdom of Love Hoofdstuk 009

Mensen liepen door elkaar terwijl ik rustig aan het afwachten was. Ik had mijn trouwjurk al aan en we hoefden alleen maar te wachten op het tijdstip dat het zou gebeuren. Het was nog een halfuur en ik maakte me zorgen. Iedereen leek zo gespannen en dat kon ik nu niet hebben.

Ik stond op en ik begon heen en weer te lopen. Ik had een witte jurk aan met een kleine sleep. Mijn haar was los en daarin had ik een zilveren band. Ik liep nu nog op blote voeten, maar straks moest ik mijn schoenen aan doen. Ze waren zeven centimeter hoog en het waren prachtige schoenen.

Ik masseerde mijn handen om te zorgen dat ik kalmeerde. Ik was niet meer bang voor wat het volk van me dacht. Maddie zei dat iedereen voor vandaag op zijn best gekleed was om hun nieuwe koningin te begroeten. Ik wist dat Maddie niet tegen me zou liegen.

Nee, ik was vooral zenuwachtig om het hele gebeuren. Ik denk dat het gewoon gezonde zenuwen zijn en dat ik het ermee moet doen. Niet dat het leuk is, want het vrat me op.

'Gaat toch zitten, lady Eveline', zei Maddie. Ze keek met een glimlach naar me en ik ging zitten.

'Het is gewoon Eveline', zei ik. Ik hield niet van de bleefdheden waar Maddie aan vast bleef hangen. Maar ze noemde Drake wel Drake als we gewon onder elkaar waren, dus zonder dienaren. Alleen met Argus, Max en Marcus. Maar mij wilde ze niet zo noemen. Ik moest echt een keer aan Drake vragen hoe hij dat weer voor elkaar heeft gekregen.

Er was niemand in de kamer, maar de deuren stonden open dus ik kon zien wat er allemaal gebeurde. Overal werden versieringen geplaatst en ik werd er zenuwachtig van. Dat kwam omdat er werd geschreeuwd en gerend.

Blijkbaar wist Maddie dat ik er zenuwachtiger van werd, want ze deed de deuren dicht. Ineens was het stil en ik zuchte van opluchting. Binnen in me was het al heel erg druk, dan hoefde het buiten ook niet al zo druk te zijn.

'Alles komt goed', zei Maddie. Ze legde een hand op mijn arm en ik keek haar aan.

'Hoe voelde jij je toen je ging trouwen?' vroeg ik.

Maddie glimlachte. 'Hetzelfde als jij, meisje', zei Maddie. 'Bang voor wat er die avond zou gebeuren, bang voor wat er nu ging gebeuren en dan had ik nog niet over mijn ongerustheid dat mijn lieve Jeroen - Hades hebben zijn ziel - weg zou lopen. Gelukkig deed hij dat niet, het werd de mooiste dag in mijn leven en de avond was ook niet slecht. En ik weet zeker dat Drake u alleen maar met respect zou behandelen. Het komt wel goed.'

'Ik hoop', fluisterde ik. Ik stond op en ik ging bij het raam staan. Beneden stond het open rijtuig en de paarden al klaar. Eerst zou ik naar de tempel van Hera worden gereden waar Drake en ik zouden trouwen. Hij zou daar al zijn. Daarna zouden we samen naar de tempel van Zeus rijden waarvoor ik gekroon zou worden, zodat iedereen het kon zien. Marcus zou vanaf vandaag zijn taak opnemen en dag en nacht bij mij in de buurt blijven.

Ik zag hoe Drake en zijn ridders naar buiten liepen. Drake had de kleuren van Recain aan. Het zwart met rood en hij zag er prachtig uit, vanaf waar ik het kon zien.

Drake draaide zich om en ik verstopte me. Ik wist zeker dat hij naar mijn raam zou kijken. Ik had hem dit vaker zien doen en toen maakte het niet uit. Maar het zou ongeluk brengen als de bruidegom de bruid al zag. Ik had het niet echt op dat soort dingen, maar vandaag zou ik het naleven. Ik wilde niet dat dit een ongelukkig huwelijk werd.

Ik keek weer naar buiten en Drake reed weg. Zoals altijd zat hij kaarsrecht op zijn paard. Dat was zeker iets dat nooit zou veranderen. Niet at ik wilde dat het ging veranderen. Nee, ik vond het wel goed zo. Het herinnerde me eraan dat Drake sterker is dan hij laat zien.

De deuren werden opengedaan en ik draaide me om. Twee blonde mannetjes rende op me af en ik ging door mijn knieën.

'Kijk eens', zei Steve en hij wees trots naar de rode roos die op zijn jasje zat. 'Rose zei dat dit alleen werd gegeven aan de koninklijke familie.' Rose was met ons meegegaan. Eigenlijk als mijn bediende, maar ik had haar bij de jongens geplaats. Ze maakten al zoveel veranderingen mee, een oud gezicht was misschien wel goed.

'Echt waar?' vroeg ik. 'Mag ik zeggen dat ik jullie heel mooi vindt.'

'Jij ziet er ook mooi uit, tante Eva', zei Sam klein en ik grinnikte.

'Je hebt onze bloem in je haar', zei Steve. Hij raakte even lichtjes mijn haar aan, maar toen liet hij zijn hand weer vallen.

'Tante Eva?' vroeg Sam. Ik keek hem aan. 'Gaat nu alles veranderen, nu je koningin wordt. Ik wil niet dat alles gaat veranderen.'

Ik stond op en ik liep naar de bank toe. Ik ging zitten en ik klopte naast me. Meteen gingen ze allebei naast me zitte. 'Luister', begon ik. 'Waarschijnlijk zal er heel veel veranderen, maar er is al heel veel veranderd. Maar dat zal nooit betekenen dat ik minder van jullie hou. Oke?'

'Mooi', zei Steve. 'Kunnen we dan nu gaan?' Hij ging staan en op en neer springen. Sam deed zijn broer na en ik lachte.

'Heb je ooit zo'n tweeling gezien?' zei Maddie lachend. Iedereen lachte en in mijn ooghoeken zag ik Marcus eraan komen. Het was tijd.

Ik stond op en Maddie wist meteen wat ze moest doen. Ze pakten mijn schoenen en we deden ze aan.

'Veel succes', fluisterde ze me toe en ik glimlachte van dankbaarheid. Ik had nu geluk nodig.

Ik ging rechtop staan en keek naar Marcus. 'We kunnen', zei ik. Ik liep voorop de kamer uit. Onderweg gaf Rose mij mijn boeket met rozen. Achter me zouden mijn neefjes lopen en daarachter de rest die met me mee zou gaan naar de bruiloft.

Toen ik de trap af liep klapten de rest van de dienaren die hier zouden blijven. Ik glimlachte en ontspande me meer. Ik knikte af en toe naar mensen die ik herkende, zoals de kokkin of de stalmeester.

Toen ik buiten kwam stonden er overal mensen achter de muren. Ik hoorde ze en ik kon ze zien door het hek. 'Lang Leve lady Eveline', werd er geroepen en ik werd er verlegen van. Ik glimlachte en zwaaide even naar iedereen.

Toen liep ik naar het rijtuig. Marcus stond er naast en hij hielp me het rijtuig in. 'Dank je wel', zei ik en Marcus knikte alleen maar. Ik ging in het midden zitten en mijn neefjes werden het rijtuig in getild. Ze gingen tegenover me zitten en ze glimlachten van oor tot oor. Ik ging hierom ook ontspannen glimlachen.

Ik draaide me om en ik keek naar Maddie. Ze zat al in haar rijtuig. Ze knikte naar me en ik knikte terug.

Ik keek weer voor me en rijtuig kwam in beweging. Ik haalde diep adem. Tot nu toe ging het goed, laten we hopen dat het altijd zo goed zo gaan.