Kingdom of Love

Kingdom of Love Hoofdstuk 018

Ik lachte. Het was feest vanavond. Er werd muziek gespeeld en overal waren dienstmeiden die dansten. Sven, Sam en David dansten met hun mee. David was vandaag jarig, het was zijn tweede verjaardag. Daarom had ik ervoor gezorgd dat iedereen feest vierde en er een vrolijke sfeer hing in het paleis.

David kwam naar me toe en hij kuste mijn hand. 'Kom mama', zei David. 'Laten we dansen.' Ik lachte en ik liep met David mee. Ik tilde hem op en ik danste met hem.

In mijn ooghoeken zag ik Argos de kamer binnenkomen. Hij liep op me af en hij keek me aan. 'Kom hier Argos, dans met ons', riep ik. Ik danste vrolijk rond met mijn zoon en ik zette hem neer. Ik draaide rondjes en ik lachte luid. Dit was pas prachtig.

'Milady, ik moet u spreken', zei Argos.

Ik stond stil en ik liep op hem af. 'Ga verder, ga verder', zei ik tegen iedereen. Ik liep met Argos naar een hoekje en we gingen zitten. 'Wat heb je met te vertellen?'

'De koning vraagt of u naar hem toe wilt komen, nu', zei Argos.

Ik stond op en keek hem aan. Drake heeft nooit gevraagd of ik naar hem toe wilde komen. Het liefst wilde ik naar hem toe rennen, maar ik moest trouw blijven aan mezelf. Ik kon niet zomaar naar hem toe rennen.

'Zeg de koning', begon ik. Ik zuchtte. Wat moest ik Argos laten doorgeven. 'Zeg aan de koning dat ik naar hem toe kom.' Argos stond meteen op. 'Wacht. Ik kom naar hem toe. Als ik hier klaar ben.'

'Wanneer kan ik de koning vertellen dat u klaar bent?' vroeg Argos.

'Als de kinderen naar bed gaan', zei ik. Ik draaide me om en liep weg. Ik ging mijn dag niet laten verpesten door Drake. Als de koning me wenste te zien, moest hij op me wachten of naar me toe gaan.

Ik kuste David op zijn voorhoofd. Hij lag al te slapen en hij zou hier niks van merken. Vanaf David's kamer liep ik naar de kamer van de tweeling. Ze sliepen nog steeds samen, maar ik wist dat dat ooit zou veranderen. Ze zouden ooit ouder worden.

'Weltrusten, mijn jongens', fluisterde ik. Ze vonden het nu allebei niet meer leuk als ik hun een nachtkus gaf. Maar ik probeerde wel elke avond naar hun toe te gaan.

'Wat ga je vanavond doen?' vroeg Steve. Ik liep op hem af en streelde zijn wang.

'Ik moet naar oom Drake toe', vertelde ik hem. 'Hij heeft om me gevraagd.'

'Toen Argos kwam?' vroeg Sam.

'Ja', zei ik. 'Maar ik heb Argos Drake laten vertellen dat ik pas zou komen als jullie naar bed gingen. Maar laat ik maar gaan, voordat Drake boos op me wordt.'

'Weltrusten, tante Eva', zeiden de jongens in koor.

Ik lachte. Het was echt een tweeling. 'Weltrusten, mijn jongens', vertelde ik hun en ik draaide me om. Ik liep de kindervleugel uit. Ik ademde diep in terwijl ik naar de zakelijke kamers van Drake liep. Er stonden wachters voor de deuren en ik wachtte er even voor. Ik liet mijn handen op de deurklinken rusten en ik zuchtte. Het zou wel lukken, hoopte ik.

Ik drukte de deurklinken in en ik deed de deuren open. Drake keek op van achter  zijn bureau. Ik was nog nooit in deze kamer geweest en het zag er geweldig uit. Het grote bureau was dat wat je aandacht trok. Daarachter was een portret van mij. Dus hij hield me wel in de gaten, via een portet. Ik wilde bijna met mijn ogen rollen.

Ik liep een paar stappen de kamer binnen en ik maakte een revanche. 'U vroeg naar mij', zei ik en ik stond weer op.

Drake liet hard zijn handen op het bureau vallen en een rilling ging door me heen. Ik zag dat Argos ook rilde. Ik had een goede beurt bij Argos gemaakt door elke week, hoe ik me ook voelde, naar zijn dochters te schrijven. Ik deed dat nu ongeveer een jaar en ik was er heel erg blij mee. De meiden schreven me terug als ze dat konden en ik vond het een rustgevende gedachte dat iemand die me toch wel persoonlijk kende om me zou treuren als ik dood zou gaan.