Kingdom of Love

Kingdom of Love Hoofdstuk 022

Ik liep met de kinderen naar de kamer waar de vijver was. Het water liep van de zee naar hier, maar niemand kon echt de vijver inkomen. Ik waande me hier altijd veilig en het was hier licht en rustgevend.

Ik legde de deken op de grond neer terwijl de kinderen gingen spelen met een paar dienstmeisjes. Ik legde het eten neer en toen keek ik om me heen. Meende Drake echt wat hij zei. Zou hij hier heen komen en aan de kinderen laten zien wie hij echt was, of niet. Ik hoopte het. David verdiende het om zijn vader te leren kennen en Steve en Sam hadden een echte vaderfiguur nodig. Niet iemand die na een tijdje weer veranderde. Maar hoe wist ik zeker dat Drake's aandacht niet naar een tijdje weer zou verslappen.

De deur ging open en Drake kwam binnen. Iedereen stond meteen stil en ze bogen voor hem. Ik bleef voor hem zitten en ik glimlachte naar hem. Drake boog voor me en ik knikte naar hem. 'Milord', fluisterde ik.

'Ga, jullie allemaal', beveelde Drake. 'Wij redden het wel.'

De dienaren bogen nog een keer en toen liepen ze weg. Drake deed de deur achter ze dicht en toen draaide hij zich naar ons om. Ik keek naar de kinderen. David keek met open mond naar Drake. Steve en Sam stonden naast elkaar en ze keken met argwaan naar Drake. Dit werd nog leuk.

'Kinderen, kom eens hier', zei ik. Ik klopte naast me en ze liepen meteen naar me toe. Ik nam Drake op mijn schoot en ik keek ze allemaal aan. Ik zag lichte angst in hun ogen.

'Drake, kom hier', zei ik en hij ging tegenover ons zitten. Ik glimlachte naar hem en hij knikte.

'Lieverds, Drake en ik moet jullie een geheim vertellen', zei ik. Steve glimlachte. 'Maar jullie moeten wel weten dat je het tegen niemand mag vertellen. Het blijft ons geheim, van ons vijf.'

'Natuurlijk', zei Steve.

Ik glimlachte naar Drake en hij haalde voorzichtig zijn masker van zijn gezicht af. Sam keek met open mond naar wat er gebeurde en Steve barstte in lachen uit. David kneep in mijn hand.

'Wees niet bang', fluisterde ik in zijn haar.

David keek naar me en hij glimlachte. Hij schudde zijn hoofd. 'Ik ben niet bang, mama. Alleen is dit nogal raar. Moet ik later ook zo'n masker op.'

'Nee hoor jongen', zei Drake. Hij tilde David op en hij zette hem op zijn schoot. 'Ik zou er persoonlijk voor zorgen dat je dat nooit hoeft. Ik moet je zeggen dat een masker dragen je kan verwijderen van hen waarvan je houdt. En ik zou er voor zorgen dat je dat nooit hoeft mee te maken.'

'Drake zou zijn masker af doen de hele tijd als hij met ons alleen is', zei ik. Hiermee zou ik hem dit moeten beloven, al was het maar omdat Sam en David hem er aan zouden herinneren. 'Maar verder is het een geheim. Dus mondje dicht.'

'Betekent dit dat we u vaker zien, oom Drake?' vroeg Steve. Ik glimlachte. Hij was altijd de slimste geweest.

'Zeg je, alsjeblieft', zei Drake. 'Anders voel ik me zo oud en ja. Zolang je tante wilt dat ik er vaker ben, zal ik er vaker zijn.'

'Kom, ga spelen', zei ik en de jongens renden weg. Ze probeerden elkaar en zichzelf bezig te houden met alles wat er stond. Ze hadden genoeg te doen.

'Hij is zo groot', fluisterde Drake en ik ging naast hem zitten. Ik nam zijn hand in de mijne en ik begon het te masseren zoals ik dat ook de eerste dag had gedaan. Het was allemaal zo anders en zo geweldig.

'Ik hou van je, vergeet dat nooit', fluisterde Dake en hij kuste me. En vanaf dat moment wist ik dat het goed zou komen.

Ik zat met mijn rug tegen Drake's borst aan. Onze vingers waren verstrengeld in elkaar en ik had mijn ogen dicht. Dit moment was zo rustgevend. Eerder had ik de hele tijd opgelet of David niet in het water zou vallen, maar ik had gezien dat Drake ook prima kon opletten. Als hij zijn ogen openhield, dan kon ik mijn ogen dicht doen.

Ik dacht aan wat ik vanmorgen pas had ontdekt toen Drake weg was. Ik had het eerder moeten ontdekken, maar ik had er niet op geled. Maar waarschijnlijk was dat wel juist geweest. Ik moest rustig aandoen, maar ik wist dat Drake blij zou zijn.

'Ik moet je wat vertellen', zei ik. Ik deed mijn ogen open en ik keek voor me. Ik pakte Drake's handen beter vast.

'Wat moet je me vertellen, lieverd?' vroeg Drake.

Ik glimlachte en legde zijn handen op mijn buik. Ik maakte me klaar om zo snel mogelijk weg te rennen. 'Ik ben weer zwanger', fluisterde ik en ik rende lachend weg. Ik keek om en ik zag dat Drake verbaasd naar me keek. Toen glimlachte hij en hij rende achter me aan. Ik lachte en probeerde weg te komen, maar ik had geen schijn van kans. Drake nam me in zijn armen en hij tilde me op. Hij draaide me om en hij kuste me.

'Dit is geweldig', fluisterde Drake. Ik lachte.

'Zo je bent er blij mee?' vroeg ik gelukkig.

'Meer dan dat.' Drake kuste me. 'Ik ben de gelukigste man in de wereld. Niemand kan een betere vrouw wensen, dan jij bent.' Drake kuste mijn voorhoofd. Ik duwde hem van me weg en Drake viel in het water. Ik lachte en de kinderen deden met me mee.

Drake kwam boven water en hij keek me lachend aan. 'Dit zet ik je betaald', zei hij. Voor ik het wist was ik onder water en ik deed moeite om naar boven te komen. Toen ik boven kwam omhelsde Drake me en hij kuste me. Hij ontnam me van mijn adem, maar volgens mij had hij het niet door.

De kinderen sprongen ook in het mee en Drake liet me los. We lachten en ik was dolgelukkig.

'Hij kan niet zwemmen', fluisterde ik Drake toe. Hij zwom naar David en hielp hem overeind.

'Kom, laten we eruit gaan', zei Drake. 'Ik heb nog veel te doen.'

Drake zette David weer terug op de vloer en hij klom zelf ook uit het water. De tweeling en ik deden hetzelfde. Drake deed zijn masker op en pas toen riep hij de dienaren binnen. Die kwamen meteen met handdoeken en badjassen en ik deed een badjas aan.

Drake omhelsde me en ik sloeg mijn armen om hem heen. 'Ik zie je vanavond', fluisterde hij. 'Pas goed op jezelf en ons kind.'

Toen draaide hij zich om in zijn natte kleren en liep hij weg. Ik liep naar David toe en ik tilde hem op.

'Kom lieverd', lachte ik. 'Laten we ons droog gaan maken. Wij allemaal.' Ik keek naar Steve en Sam. Ze glimlachten naar me en ik wist dat ze blij waren met wat we hadden. En vooral met hoe het vandaag was gegaan. En ik was het met hun eens. Vandaag is het goed gegaan, maar de vraag was of het ook morgen goed ging. En hoe het zou zijn over een jaar. Maar dat waren allemaal vragen voor later, ik moest me zorgen maken om mijn zwangerschap.