ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကားလမ္းပိတ္ျခင္းက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေန ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ ေန႔စဥ္ႀကဳံေတြ႕ေနက် ေန႔စဥ္ဓူဝ ဒုကၡတစ္ခု။ ပုိင္စီး မနက္ခင္း ႐ုံးကို လာသည့္လမ္းမွာ ေ႐ြ႕လို႔ရသမွ် ကားဘီးကုိ တစ္လိမ့္ျခင္း လိမ့္ေနရသည္။
ဒီလို တလိမ့္ခ်င္းလိမ့္ေနရသည့္ ကားပိိတ္ပုံမ်ိဳးနဲ႔ ကားမွာ ဘီးေလးဘီးပါတာ ႏွေျမာလိုက္တာ။
ကားတစ္စီးႏွင့္တစ္စီးၾကား ေနရာမဟလိုက္နဲ႔, ဟလုိက္တာနဲ႔ အတင္းေခါင္းထိုးဝင္တဲ့ ကားမ်ား၊ တစ္ဖက္ကမေပးခ်င္မွန္းသိသိရက္နဲ႔ အားမနာတမ္း ျပတင္းေပါက္က ေခါငး္ျပဴ ၊ လက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ကုိယ္ေတာ္မ်ား၏ ေနရာကုိ ျဖတ္ခုတ္ယူေသာ ကားမ်ား။
မနက္ခင္းတိုင္း ႀကဳံေတြ႔ေနက် ဒုကၡျဖစ္ေပမဲ့ ပုိင္စီးအတြက္ ေန႔စဥ္ စိတ္ပ်က္ျခငး္က ေလွ်ာ့က်မသြား။ ကားသံစက္သံမ်ားၾကား ႐ႈပ္ေထြးေသာ လမ္းဆုံမွာ မီးပိြဳင့္စိမ္းတာ ေစာင့္ရင္း စိတ္ညစ္ညဴးလာသည္။
""မိုး စက္ တင္ ေလ ...""
ႏႈတ္ဖ်ားက သီဆိုမိေသာ သီခ်င္း။ ကုိုယ့္ပါးစပ္က ဘာထြက္သြားမွန္း ကုိယ့္ကုိယ္ကို သတိထားမိမွ လွ်ာကို ခပ္ဆက္ဆက္ ကိုက္လိုက္သည္။
""မိုးရြာတာလည္း မဟုတ္ပဲ တစ္ခ်ိန္လုံး အဲ့စာသားက ဘာလို႔ ပါးစပ္ထဲ စဲြေနတာလဲ""
သာလြန္းလွေသာ ေနမငး္ႀကီးကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အျပစ္တင္သည္။
ထိုညက ေကာင္ေလး မိုးစက္တင္ေလကို ဆိုညည္းတာ ၾကားၿပီးထဲက ပုိင္စီးကုိယ္တုိင္ မသိပဲ သူ႔အလိုလို ပါးစပ္က မိုးစက္တင္ေလကို ဆုိညည္းတတ္ေနသည္။
မ , ဆို ပိုင္စီးကုိ ရယ္လိုက္တာ။
""ေမာင္က ဒိတ္ေအာက္ေအာက္ သီခ်င္းေတြကို ညည္းတတ္တာပဲလား"" တဲ့
ကုိယ့္ကုိယ္ကို အလိုမက်ျဖစ္ေနစဥ္ အျပင္က ကားမွန္ကို တေဒါက္ေဒါက္ေခါက္သံ ...
ဒီေစ်းသည္ေတြက တေမွာက္ ...
ပုိင္စီးေအာ္လႊတ္ရန္ ေဘးမွန္ကို ေခါင္းေစာင္းၾကည့္ေသာ္ ...
YOU ARE READING
အတိတ်တစ်ခု၏ ခြေရာကောက်ကြောင်း
RomanceThis story book presented by Zawgyi & UNICODE. #Zawgyi ေသမိန္႔က်ၿပီး လူတစ္ေယာက္၏ ေနာက္ဆုံးဆႏၵ #UNICODE သေမိန့်ကျပြီး လူတစ်ယောက်၏ နောက်ဆုံးဆန္ဒ Cover Design By @Gin_hotarubi
