"ကၽြန္ေတာ္က မိုးဥာဏ္ပါ၊ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္သား ဖိုး၀လုံး"
တိမ္ေတြၾကား ေလဟာနယ္ထဲ တစ္ကုိယ္လုံး ေမ်ာလြင့္ေနေသာ ပိုင္စီးမွာ အသံေၾကာင့္ Moodပ်က္သြားသည္။
ဧည့္ခန္း ဆက္တီထိုင္ခုံေအာက္ ၀င္လွဲေလ်ာင္း၍ ရာမစညး္စိမ္ယစ္မူးေနတာကို အသံက အေႏွာက္အယွက္ျပဳသည္။ မ်က္လုံးမပြင့္တပြင့္နဲ႔ ခုံေအာက္ကေန အသံၾကားရာ အျပင္ကို ၾကည့္သည္။
ဆက္တီထုိင္ခုံေအာက္ ပုိင္စီး၀င္ေခြလွဲေနသည္။ ထိုထိုင္ခုံေပၚတြင္ ထုိင္ေနေသာ ေမေမေျခေထာက္က ပုိင္စီးမ်က္ႏွာ အနား ၾကမ္းခင္းေပၚခ်ထားသည္။ ေမေမက ခုံေအာက္တြင္ ပုိင္စီး႐ွိေနသည္ကုိ မသိပါ။
သူ စည္းစိမ္ မိန္းေမာေနခ်ိန္အတြင္း ဧည့္ခန္းထဲကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ေမေမနဲ႔အတူ ဒီသားအဖႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါလိမ့္။
အိမ္ႀကီးက အႀကီးႀကီး။ ၿခံႀကီးက အက်ယ္ႀကီး။
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေက်ာတခင္းစာ လွဲအိပ္စရာ ေနရာမ်ား ေပါမ်ားေသာ္လည္း ပုိင္စီးအႀကဳိက္ဆုံး ေနရာက ဒီဧည့္ခန္းအတြင္းက ဆက္တီထိုင္ခုံႀကီးေတြေအာက္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲ က်ဥ္းၾကပ္ေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ မည္သူမွမသိ၊ မည္သူမွ မေတြ႔ေသာ ဒီလိုခိုေအာင္းစရာ ေနရာေပါ့။
အယ္ ... အခုေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အခု ဒီေနရာကို သိတဲ့သူ ႐ွိလာၿပီ။
အဲ့ဒါက ... ၾကမ္းခင္းမွာ ပလႅင္ေခြထိုင္ ေခါင္းငု႔ံထားေသာ ေကာင္ငယ္ေလး၏ မ်က္လုံးမွာ ေမေမထုိင္ေနေသာ ဆက္တီထုိင္ခုံေအာက္ လဲွအိပ္ေနသည့္ သူ႔ကုိ စူးစုိက္ဦးတည္လ်က္ ၾကည့္ေနသည္။
"မင္း,သားက ၀၀တုတ္တုတ္ေလးပဲ၊ ဘယ္နႏွစ္ေရာက္ၿပီလဲ"
"ဗ်ာ! ... အင္း ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ႐ွိၿပီထင္တယ္"
ေတြးေတြးဆဆ ေျပာေနသည့္ ထုိလူႀကီး၏ အသံေလးေလးက ဒီကေလးအသက္ အတိအက်ကို မသိတာ ေဖာ္ျပေနသည္။
"မင္း ကုိယ့္သားအသက္ကို ကုိယ္ မသိဘူးလား"
"အဟဲ ... စား၀တ္ေနေရး လုံးပန္းေနတာနဲ႔ အသက္အ႐ြယ္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္မိပါဘူးဗ်ာ၊ ဒီေကာင္က လူကသာ ထြားတာ၊ အသက္က ဆယ္ႏွစ္ အရမ္း မေက်ာ္ေလာက္ေသးပါဘူး၊ ဖင္ေပါ့တယ္၊ ခုိငး္စရာ႐ွိရင္ သူ႔ကုိပါ ခိုငး္လို႔ရပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို လက္ခံေပးပါေနာ္"
YOU ARE READING
အတိတ်တစ်ခု၏ ခြေရာကောက်ကြောင်း
RomanceThis story book presented by Zawgyi & UNICODE. #Zawgyi ေသမိန္႔က်ၿပီး လူတစ္ေယာက္၏ ေနာက္ဆုံးဆႏၵ #UNICODE သေမိန့်ကျပြီး လူတစ်ယောက်၏ နောက်ဆုံးဆန္ဒ Cover Design By @Gin_hotarubi
