SAHIPSIZ INTIKAM

6. Bölüm

"Şimdi sana bir teklifim var. Hayatını nasıl yaşayacağına ben yada baban değil sen karar vererek yaşa. Küçük olmana rağmen gayet akıllı ve zeki bir kızsın. Fazla uzatmak istemiyorum."

Elimi tuttu.

"Şimdi istersen seni babana 2 hafta sonra bırakıcağım- ki bu acıyı çekip unutmasını istemiyorum- yada istersen sana ben bakacağım. Benim kızım olarak hayatına devam edeceksin kayıp ettiğim kızıma kardeş olacaksın. "

"Kızın mı?"

"Evet. Senin benimle kalmanı isterim ama dediğim gibi kararı sen vereceksin. Eğer gitmek istersende iki hafta benimle kalacaksın sonra seni evine bırakacağım."


Ellerime baktım.

Babam yapmışmıydı gerçekten bunu. İstersem bu adamla kalacaktım ama o zaman bir daha kimseyi göremeyecektim. Annem, babam, Emre ve Dilan. Ben Dilansız yapamazdım. O benim ikizimdi.
Sonra Demir...
Ben Demiri de özlerdim....

Babam benim neden adımı verdi bilmiyorum. Beni sevmiyor muydu acaba? Ne yapmıştım ki ben ona? Yaramaz ve söz dinlemez biri olduğum için miydi beni bırakması yada derslerden bilerek anlamıyormuş gibi yaptığım için mi benden vazgeçti.


Peki ya annem?? Olanları bildiği halde neden bir şey yapmadı, beni korumaları ve kurtarmaları gerekmez miydi?....

İkiside benden vazgeçtiler.

Adama dönüp gözlerinin içine baktım.
Adam iyi birine benziyordu. Çocuğu öldüğü için bu şekilde davranıyordu sadece. Ayrıca bana ve kardeşlerime zarar vermemişti. Benim için ordaki adamları bile öldürdü. Kızı olursam benimle ilgilenir beni kızı yerine koyardı...



Hem ben Günah Keçisiydim. Bu adamla birimiz kalacaksak evde istenmeyen kişi olarak bu ben olacaktım.

"Kardeşlerim neredeler? "

"Onları bir hastanenin bahçesine bıraktım. Doktorlar onlarla ilgileniyordu. Baban şuan kardeşlerinin yanındadır. "

"O kötü adama ne oldu? Beni döven adam? "

"Boş ver onu artık size zarar veremez."

"Ne oldu?" Dedim yine.

"İllede bilmek mi istiyorsun ? "

"Evet "

"Tamam. Onu ve Orada ki bütün adamlarını öldürdüm. Depoda yanarak öldüler. Size bir daha zarar vermesinler diye yaptım bunu artık peşimize takılmayacaklar. Güvendesin. "

Ellerime baktım tekrardan.


"Tamam seninle kalacağım ama senden bir şey isteyeceğim. "

Cevap vermeyince ona döndüm. Birden bana sıkıca sarıldı. Geri çekildiğinde gülümseyip gözlerime bakarak "Ne istiyorsun? " diye sordu.

"Aysel... Aysel artık öldü. Şimdi kızın olduğuma göre bana bir isim takman gerek. Yeni biri olarak yaşayacağım artık."

"T- Tamam. Sen hangi ismi istersin? "

"Sevda. Sevda olsa olur mu ? "

Ellerimi tutup "Eğer istiyorsan tabi ki olur. Sevda!" dedi.


Ellerimi geri çektim. Etrafa bakındım.


"Burada mı yaşayacağız?"

"Bir süreliğine evet ama sonra eşim Jalenin yanına gidicez. "

"Eşin nerede? "

"Yeni annen İngilterede canım. Güvende olması için onu İngiltereye gönderdim. "



Olumlu anlamında kafamı salladım. Ben ingiltereye en son yazın gitmiştim. Annem orada ki davete gidecekti bizide yanında götürmüştü. Bizimle bakıcımız ilgilenmişti orada ama biraz gezmiştik.