Önüme bir duvarı kestirdim. Bu duvarı aşarsam direk olarak yola çıkmış olurum.
" Hadi bakalım Can bey ben gidince ne yapacaksın acaba ? Hahahaha... "
Odamın ışığını kapatarak elime çantamı alıp odamdan sessizce çıktım. Çantamı çapraz takarak ayakkabılarımı çıkarıp elime aldım. Sessizce merdivenlerden aşağıya indim.
Mutfağa bakindim ama kimse yoktu. Fatma ablanın oturma odasından sesi geliyordu. Mutfağa girip arka bahçeye açılan kapıyı açtım. Ayakkabılarımı önüme koyup ayakkabılarımı giyindim.
Bir kaç adım attıktan sonra korumalara bakındım bahçenin ışıkları kapalı oldugu için beni fark edemediler. Belirledigim duvara yanaşıp nasıl çıkabilecegimi düşündüm. Allahtan duvar çokta yüksek degildi. Ayakkabılarımı çıkarıp duvardan yukarıya attım. Bahçedeki bir sandalyeyi alıp duvarın önüne indirdim. Üzerine çıkıp duvara tutunup yukarıya çıktım. Tamamiyle duvarın üzerine çıkınca yol tarafından duvarda ayaklarımı sallandırdım ve ayaklarımı duvardaki girinti çıkıntılara koydum. Yavaşça aşağıya indim , mesafe kısa kalıncada aşagıya atladım. Ayaga kalkıp kıyafetimi ve saçlarımı düzelttim. Çantamı da düzeltip omzuma takınca ayakkabılarımı giyindim. Ayaga kalkıp ellerimi çırptım.
"İşte bu kadar. Artık özgürüm. Geceler başlasın. "
Etrafıma bakındım. Az ötemde genç bir erkek bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. Tebessüm edip ona dogru yürüdüm. Çünkü diger yol evimin önüne gidiyordu.
Şimdi bir taksi bulmam gerekiyor çünkü bugünlük kullanabileceğim bir arabam yoktu. Taksi numaralarını bilmediğim için gördüğüm bir taksiyi durdurmam gerekiyordu. Ben yürümeye devam ederken gördüğüm erkek bana "Dilan? " diye seslendi.
Yanından geçerken adama bakmadan "Ben dilanın ikiz kardeşiyim. " diye cevap verdim.
Adamın sonradan söylediklerini takmadan devam ettim. Sokaktan dönünce de artık tamamiyle özgür olduğumu hissettim. Biraz daha yürüdüğümde bir taksi gördüm. Elimi uzatarak durması için işaret ettim. Taksiye bindiğimde şoför bana bakıp " Nereye gitmek istersiniz? " diye sordu.
Evet güzel bir soru ben daha nereye gideceğime karar vermemiştim ki...
"Düz devam edin lütfen. " dedikten sonra çantamdan telefonumu çıkardım. Akını aradım. İlk çalışta açtı.
" Efendim. "
" Nasılsın Akın? "
" Iyi sen? "
" Bende iyiyim. Neredesin? "
" Şirketteyim ! "
"Bu saatte mi?"
"Evet."
"Çok işin var mı peki? "
" Hayır. Çıkarım şimdi. Bir şey mi oldu ? "
" Yok. Buluşalım mı dışarıdayım şuan."
" Senin bu saatte evinde olman gerekmiyormuydu. Neden dışarıdasın sen? "
" Sende başlama şimdi. Geliyor musun gelmiyor musun ? "
" Tamam tamam geliyorum. Nerdesin şuan? "
" Taksideyim, nerede buluşalım isim ver. "
" Tamam. Şirketime gel o zaman. "
" Peki Görüşürüz. "
"Görüşürüz."
Telefonu kapatıp şoföre şirketin adresini verdim...
Şirkete vardığımda taksinin ücretini ödeyerek arabadan indim. Akın Girişte beni bekliyordu.
Yanına gidince sarıldım.
أنت تقرأ
SAHIPSIZ INTIKAM
المغامرةINTIKAM BASLAMISTI... Korkuyordu... Etraf zifiri karanlikti. Hic birseyi göremiyordu saat kacti gunlerden neydi bilmiyordu. Ne kadar süre orda kaldi farkinda degildi. Tek bildigi biran önce ordan ayrilmasiydi. Ormanin icinde agrilarina ragmen yalpa...
