SAHIPSIZ INTIKAM

FINALLL 2.Part

Demir Beni kucağına alıp geldiği yönden yürümeye başladı. Gördüğü adamına Diğerlerine haber vermesini söyledi. Yürümeye devam ettik. Kollarımı boynuna dolamıştım.

"Demir?"

"Efendim Güzelim."

"Belin falan ağrıyacak. Bırak yürürüm ben."

"Nasıl yürüdüğünü gördük.... Ayrıca o yaralarınla sen bir süre ayağa kalkmayacaksın."

"Sen bilirsin, Ben şuan rahatım. Seni düşündüğüm için söylemiştim ben."

"Beni mi çok düşünürsün...  Buradan ayrılıp bi tek kalalım sana o zaman göstericem ben."

"Ne oldu şimdi!?"


"Bir sürü iş çevirmişsin arkamızdan daha ne olsun. Bunu sonra konuşucaz." Dedi. Sert gözlerle bakıp söyledi. Yanağını öpüp Kafamı omzuna yasladım.

    
Ileride Canı ve Emreyi gördüm. Demir beni kimseye vermeyip taşımaya devam etti. Tekrar evin oraya geldim. Bahçede bir sürü adam vardı. Yerde cesetler vardı. Gözlerimi kapatıp kafamı Demirin boynuna gömdüm.

"Güzelim Sakin ol. Güvendesin."

"O nerede?"

"İçeride."

"Beni götür buradan." Diye mırıldandım.


       
Ölü insanlar görmeyi kaldıramazdım artık. Beni Canın arabasına arka koltuğa bıraktı. Omuzunu bırakmayıp "Benimle kal." Dedim.

"Tamam. Bekle Abinlerle konuşmam gerekiyor." dedi. Sesi buz gibiydi. Geri çekilip ellerimi kucağıma koydum. Önüme döndüm.

Kapı açıktı. Can ve Emre gelip iyi olduğuma emin olunca üçü konuşmaya başladı.

Demir benimle gelecek Can ve Emrede burada kalıp Aksoy ve Adamlarıyla ilgilenecekti.

  
Yana kaydım. Demir yanıma oturup kapıyı kapattı. Ön koltuğa Kerim geçti. Yola çıktık... Demir kolunu omzuma atıp elimi tutmuştu.

     
"Rahatla bak güvendesin artık. Hala titriyorsun." Dedi.

    
Ben titrediğimin bile farkında değildim. Demirin kucağına oturup kafamı boynuna yasladım. Gözümü kapattım.
   
  
.....
  
  
   
Gözümü açtığımda etrafıma bakındım. Odamdaydım....

Odam karanlıktı sadece gece lambam odamı aydınlatıyordu. Yatağımda arka tarafımda birinin olduğunu fark ettim. Annem...

Yatakta doğrulup ayağa kalktım. Hareket etmemle canım yanmıştı. Zorda olsa Masanın yanına gidip sürahiden bir bardak su doldurdum. Suyu içtikten sonra bardağı masaya koyacağım sırada yatağımın ayak kısmında oturan birini görünce elimdeki bardak elimden kaydı ve çığlık attım.

Annem uykusundan sıçrayarak uyanıp etrafına bakındı ve hemen yanıma geldi. Anneme sıkıca sarılıp gözlerimi kapattım. Odamın kapısı açıldı.

"Ne oldu Jale?"

"Bilmiyorum Hale.... Sevda kızım sakin ol. Bak biz yanındayız."

             
Hiç bir tepki vermedim. Anneme sarılmaya devam ettim. Can yanıma gelip beni annemden ayırıp yatağa yatırdı. Gözümü hiç açmadan cenin pozisyonuna geçtim. Dişlerim  birbirine değiyordu.

"Sevda Sakin ol. Bak biz yanındayız. Geçti güzelim. Sevda!! "

"Can Yalnız kalmak istiyorum."

"Hayır birimizin yanında olması iyi olur... Annen yanında kalacak yada istersen bende kalabilirim."

"Yalnız kalmak istiyorum."

"Can oğlum ben kalırım siz gidin hadi." Dedi annem.

"Teyze?"