SAHIPSIZ INTIKAM

15. YİĞİT

Tabelaya baktım. "DEKA HOTEL " yazıyordu. Şaka mı bu. Beni anlaşma yapacağımız hotele mi getirdi şimdi.

"Can burada ne işimiz var? " dedim. Beni buraya getirmesi saçmaydı. Aramızda bir iddia var ve can bu durumda bana asla yardım etmez. Sordum soruya cevap almak istiyordum. Yüzüne bakmaya devam ettim.

" Tamam tamam. Burada küçük bir toplantı yapıcaz. Önemli bir iş adamıyla görüşücez. Beni bugün şirketten çıkmadan 1 saat önce aradı ve görüşmek istedi. Küçük bir iş yemeği yiyicez. Kızıcaksın ama sana haber vermeyi unuttum. Birşey demeden de direk buraya getirdim. Şimdi bir sorun çıkarma lütfen sonra canıma okursun. Söz  Gıkım çıkmayacak. Emin olabilirsin. "

" Aferim Can. Cidden nasıl haber vermiyorsun. Madem geç haber verdi sende yarın buluşalım deseydin şartmıydı bugün görüşmemiz. Neyse sonra konuşalım. Hesabını sonra kesicem.... Hadi içeri geçelim. " dedim.

Bu tarz durumlardan hiç hoşlanmam. Bunu bildiği halde nadir de olsa beni bu duruma sokuyordu.

Can ile beraber hotelden içeri girdik. Hotelin içinde sol taraftan ilerledik. 3 dk sonra Restorant kapısını gördüm. Gerçekten güzeldi. Can garsona yerimize ayırtılan masayı sordu. Bize cam tarafından bir masayı gösterdi.

Biz masaya doğru ilerlerken çıkışa dogru ilerleyen 3 kişilik bir gurup bana baktı. İçlerinden  bir bayan yanıma gelerek kulağıma  doğru  eğilerek konuşmaya başlayınca Durdum. Can masaya doğru  ilerliyordu.

"Merhaba. Canım Yanında ki kim tanıdık biri degil bizi tanıştırır mısın?"

"Pardon!! Beni başkasıyla karıştırıyorsunuz galiba. Sizi tanımıyorum. Ayrıca yanımda ki kişiden uzak dursan iyi edersin. "

" Ne o!!! Sevgilini mi degiştirdin. Ayrıca beni tanımamazlıktan mı geliyorsun sen."

" Seni gerçekten tanımıyorum ki tanımamazlıktan geleyim. Neyse boş ver işim var şimdi. Hoşçakalın."

" Uff !! Tamam be yemedik yeni Sevgilini Gidiyorum! "

 
Can ben kızla konuşmaya başlarken masaya geçmiş, oturmuş, Bizi izliyordu. Masaya geçince  yanına oturdum. Bana döndü ne konuştuğumuzu merak ediyordu.

"Burda da herkes beni birine benzetiyor. Deli olucam yaaa. " dedim.

"Bu sefer kime benzetirdin?"

"Bilmiyorum isim vermediler. Kız seninle tanışmak istiyordu. O yüzden benimle konuştu."

"Tanıştırsaydın madem! Kısmetime mani oluyorsun bu şekilde!"

"Vay! Diyene bak Sen! Yanıma biri gelince attığın bakışlarla sen ne yapıyorsun o zaman?"

"Ben senin abin sayılırım. Hakkım var."

Derin bir nefes alıp verdim. Kafamı çıkışa doğru  çevirip benimle konuşan kişiye baktım. Arkadaşlarının yanına geçmişti ve gözü bendeydi, beni baştan aşağa doğru inceledi. Sonrada arkadaşlarıyla beraber kapıdan dışarı çıktılar. Kafamı sağa sola salladım. Bende mi sorun var acaba diye düşündüm. Telefonumu elime aldım. Arayan varmı diye kontrol ettim.
5 dk sonra karşıma birinin geçtiğini hissettim. Can ayağa kalkınca bende ayağa kalktım. Gelen kişiye baktım....

Yanlış mı görüyorum acaba...
Onun burada ne işi var. Kabuslarıma kadar giren, öldü sandığım adam şuan karşımdaydı. Sahi ölmemiş miydi bu adam.......
Onca yıl sonra nasıl.....
Delirmedim ben dimi, Doğru görüyorum şuan......
   
   
Bütün kanımın çekildiğini hissediyordum. Yani babam öldüğünü söylemişti bu adamın. Bana bu konuda yalanda söylemezdi ki. Nasıl yaa.....