Kabanata 43.1

9.5K 328 18
                                    


Third Person:

"Let's talk." Seryosong sabi ni David kay Shannon.







"Okay Sab let's go to tita Natalie. Baby Talia might looking for you." Sabi ni Derek para mabigyan ng pagkakataong makapag usap si Shannon at David.







"Really tito Derek? Is she beautiful like me?" Nakangiting sabi ng bata. Napatango naman si Derek at masayang kumarga si Sab dito. Naiwan na sina Shannon at David.







"Anong pag uusapan natin?"








"Anak ko ba si Sabrina?" Malamig na tanong nito. Nanlaki ang mga mata ni Shannon sa pagkagulat. Umurong ang dila nito at hindi agad nakapag salita.







"Answer me." Malalim ang boses ni David.







"San mo naman napulot ang balitang yan?" Natatawang saad ni Shannon.







"Just answer my fucking question goddammit!" Sa lakas ng sigaw ni David ay napatingin ang lahat ng tao sa hospital. Doctor man o maging nurse pati narin ang mga pasyente.







"They might hear us! Lower your voice." Pabulong na sabi ni Shannon tsaka hinila ang braso ni David at nagtungo sila sa labas ng hospital. Sa may fire exit kung saa'y smoking area.







Walang katao tao roon at silang dalawa lang.







Huminga ng malalim si Shannon bago muling nagsalita.







"Okay you wanna know the truth. Oo anak mo si Sab. Anak natin si Sabrina." Sabi nito. Napaurong ang dila ni David sa sinabi ni Shannon.








"Why Shannon? Tinago mo sakin ang totoo. Hindi mo agad pinagtapat sakin." Malamig at paos ang boses ni David.







"Bakit? Kapag ba sinabi kong buntis ako babalikan mo ako? Ngayon bang alam mo ng may anak tayo iiwan mo na si Natalie at sasama ka samin ni Sab? Ano sumagot ka." Halos maiyak na si Shannon.







"I love Natalie. I love her so much more than anything." Walang alinlangang sabi ni David na siyang ikinaluha na ni Shannon.







"Bakit ganon? Ang daya mo. Hindi mo ako pinag laban noon kay Veronica. Pero siya? Siya na halos kakikilala mo palang? Bakit! Bakit David? Mahal na mahal mo ako diba? Sinabi mo sakin yan noon. Hindi ba't kaya ka nga nawala ng apat na taon dahil tinagghinan ko ang alok mong iwan si Derek at mag sama tayo? Bakit naman ganon? Bakit bigla kang nag bago?" Lumuluha na si Shannon.







"I'm sorry. Akala ko mahal kita. I met Natalie when she's a minor. Naguguluhan ako noon kung ano yung nararamdaman ko. Kaya ako umalis ng apat na taon para hintayin ang pagdadalaga niya. Because I can't hide my feelings for her. I know I love Natalie. She's my strength. She's my weakness. I'm empty without her. She's the one who completed my empty soul." Nasampal sa mukha ng malaking katotohanan si Shannon at hindi na nakapag salita.







Tanging pighati at iyak na lamang ito ng iyak. Tinalikuran na siya ni David. Ng magsalita muli ito. "How about Sabrina? Hindi mo ba namiss ang anak mo?"







"I can be her Dad Shannon. But I am not leaving my family." Sabi nito. Napakagat labi si Shannon sa sobrang sakit ng mga binitawang salita ni David.







"Wala na ba talaga David? Wala naba talaga akong lugar diyan sa puro mo?"







"I'm sorry but I love Natalie." Wala ng ibang bukang bibig ito kundi ang kanyang asawa na si Natalie. Tuluyan ng umalis palayo si David at tuluyan namang nawasak ang mundo ni Shannon. Napahawak pa ito sa rehas ng hagdan dahil nanghina ang mga tuhod niya. Nanghina sa sobrang sakit ng sinabi ni David.







Natalie:

Nagkamalay ako ng maramdaman ko ang malamig na labi na humahalik saking pisnge. Pag bukas ng aking mga mata'y si David ang tamambad sakin na may magandang ngiti. Bakas pa ang pasa nito sa kanang pisnge dahil sa lakas ng pagkakasampal ko sakanya. Magulo ang buhok nito na para bang wala pang tulog.







Napaiyak ako sa guilt na naramdaman ko. Hindi ko dapat siya sinaktan ng ganon. Hindi dapat ako nagpadala sa emosiyon ko. Mahal na mahal ko ang asawa ko at ayokong saktan ito.







"Shhh stop crying wife. Here look our little angel. I named her Talia." Nakangiting sabi nito habang hawak hawak ang anak namin. Isang sanggol na napakaganda. Sobrang ganda. Hindi ako agad nakapagsalita. Ang luha ko'y mas tumulo ngunit sa sayang naramdaman ko. Binuhat ko si Talia at hinalikan ang munting anghel namin sa noo. Napakaganda niyang tignan. Napakaganda niyang pagmasdan.







"Natalie I'm sorry." Humingi ng patawad sakin ang asawa ko.







"Shh mahal ko wag kang mag sorry. Tanggap ko na. At ipaglalaban kita kahit ano man ang mangyare." Sabi ko.







"Don't worry about Shannon kinausap ko na siya. Ikaw ang mahal ko." Sabi nito.







"Wala namang dapat piliin Natalie. Ikaw at ikaw parin. I love you forever my Natalie." Hindi na ako nakapagsalita ng maglapat ang aming mga labi. Ipinikit ko ang aking mga mata at dinama ang pagmamahal sakin ni David.







Itutuloy..

The Shade Of A CurseWhere stories live. Discover now