---With You---

~27~

Усанд орж гарч ирчихээд өөрийгөө толинд баахан харлаа. Гэдэс минь бага багаар томоорсоор л нилээн том болжээ гээд хараад зогсож байтал Жонгүг орж ирлээ.

"Ниэ миний хайр хувцасаа өмсөөчээ даарчихна."

"Жонгүг аа миний гэдэс зөндөө том болжихож тэ? Эртээд эмч дээр ямар том хүүхэд вэ гээд бсн" манай хүү том байгаа юм гэсэн.

"Бас мөөм чинь зөндөө том болчихсон бариад унтахаар мэдэгдэж байна лээ."

"Тэгэхгүй яахав дээ. Энэ чинь бас хүүхдээ хөхүүлнэ шт" гээд бариад үзэхэд нээрээ том байна шүү.

Жонгүг "Ээе битгий миний мөөмнөөс бариад байгаарай"
Гээд нээх өөрийнх нь биеэнд байгаа юм шиг надаас харамлав.

"Хүүе. Энэ чинь минийх удахгүй хүү бид хоёрынх болно"

"Би тэгээд яах юм! Миний мөөмийг та хоёр авна гэж юу байсан юм... Хөөе хүлээж бай" түүнийг орхиод гарсан чинь араас гарч ирчихээд баахан юм яриад л байлаа. Бараг намайг төрснөөс хойш миний мөөм түүнийх байсан юм байхөө.

Орондоо ороод бүүр унтатлаа Жонгүг надтай мөөмний хэрүүл хийсээр "Одоо больёоо хайраа унтая" арай гэж нөгөө чалчаагаа унтууллаа.

Өглөө сэрээд нөхрөө ажилд нь явуулчихаад худлаа үнэн гэрээ цэвэрлэсэн болчихоод, зурагт үзэж баахан хэвтэв. Өөр юу ч хийхэв дээ. Юм идээд л хэвтээд л жаргаж байна дөө.

Нөхөр маань үдээс хойш залгаад "Хайр нь очиж байна. Чамайг санаад эрт гараад ирлээ. Юу идмээр байна?"

"Зайрмаг... хурдан ирээрэй хайраа"

"За. Хайр нь гялс дэлгүүр дэгдээд тэгээд гэрлүүгээ нисээд очьё за юу" гээд утсаа салгаллаа. Үнэхээр л дэгдээд ирсэн бололтой тэр их хурдан ирлээ.

"Зайрмаг хайр хоёр нь ирлээ. Хайраа" гэж орилсоор орж ирлээ.
Очиж үнсүүлэнгээ "Зайрмаг авсан биз дээ"

Жонгүг "Мэдээж"

"Нэг зайрмаг хангалтгүйг мэдэж байгаа биз дээ"

"Мэдээж миний хайр чинь угаасаа аймар их иддэг болсныг хайр нь мэдээд тэгээд тор дүүрэн зайрмаг авсааан." Гээд тортой руугаа заалаа. Тэр бүтэн тор зайрмаг авчихаж.

"Хааанн. Их иддэг энэ тэр би идээд байгаа юм уу. Хүу чинь идэж байгаа. Доромжлоод байгаа юм уу" би худлаа уурлаад зайрмагаа аваад зурагт руугаа явлаа.

Жонгүгт худлаа уурлаад түүнийг тоолгүй зайрмагаа идээд зурагтаа үзээд л суучихав.

Аймар том залуу миний өмнүүр хойгуур далчигнаж өглөө.
Жонгүг "Хүүе хайраа энчээ нэг хүн байна. Наашаа ганц харчихаач дээ"

Дуграхгүй суугаад байсан чинь сүүлдээ Жонгүг гомдоод эхлэв.
"Хайрааа... Намайг тоо л доо"
Энэ нээрээ үнэндээ л жоохон хүүхэд шиг юм аа.

Хушуугаа унжуулаад урд ирээд суучихав.
"Хайраа яасан бэ?" гээд түүнийг өдөж асуухад тэр "Чи наагаад вгаан? Саянаас хойш тоохгүй байсан байж гэнэт хааннн. Чамайг санаад л аймар эрт аймар ажлаа хийж дуусгачаад яараад ирж байхад тоохгүй байна шт дээ чи өөрөө хонн" гомдоод бөөн юм болж байна цаадах чинь.

"Зза уучлаарай даа миний хайр" арай гэж нөгөө нялх амьтнаа тайтгарууллаа.

...