Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφαλαιο 22ο

Oh-my-God!!!!

Με το που πάτησα το πόδι μου στο εσωτερικό του κήπου, έμεινα με το στόμα ανοικτό.

Σχεδόν όλα τα παιδιά του σχολείου βρίσκονταν εκεί και έκαναν σα μουρλα.

Η μουσική ήταν τόσο δυνατά που πονουσαν τα αφτιά μου.

Απορώ, τι θα πουν οι γείτονες.

Ω, κοιτάξτε......

Ένα κεφάλι έχει ήδη ξεπροβάλλει από ένα παράθυρο και μας κοιτάζει με καπνούς από τα αυτιά.

Η Βανα δίπλα μου, φάνηκε να καταενθουσιαζεται με την όψη του σπιτιού του Αλεξ.

Βανα: "Ουαουυυυυυ, είναι τεράστιο!!"

Κρις: "Ναι..."

Ήταν το μόνο που κατάφερα να πω καθώς έψαχνα μανιωδως να βρω τον Αλεξ.

Μπήκα προς τα μέσα και πολλοί μεθυσμένοι στρεκλουσαν από εδώ και από εκεί.

Μα τι στο καλό; Είναι μόνο 10 η ώρα.

Οι κοπέλες ήταν όλες ντυμένες με κοντά, προκλητικά φορέματα.

Μόνο εγώ φορούσα τζιν και από πάνω τη σοβρακοφανελα της γιαγιάς μου...

ΦΥΣΙΚΑ, και είναι όλες βαμμενες σα ζόμπι. Σοβαρά τώρα, ούτε η Μπαρμπι δε φαίνεται τόσο ψεύτικη.

Τέλος πάντων, εμένα αυτό που με απασχολούσε αυτή τη στιγμή ήταν να βρω τον Αλεξ...

Βανα: "Σου μιλάω, παιδάκι μου...."

Μου είπε η Βανα καθώς με σκουντηξε ελαφρά στον ώμο.

Κρις: "Εεε; Τ-τι μου είπες;"

Βανα: "Λέω... πάω να πάρω κάτι να πιω. Εσύ θες;"

Κρις: "Εμμμ, ναι. Μια πορτοκαλάδα."

Εκείνη την ώρα η Βανα έκανε ένα φεισπαλμ και με κοίταξε με μια φάτσα "wtf". Μα τι είπα καλέ;

Βανα: "Σοβαρα τώρα; Εγώ μιλάω για ποτό..."

Κρις: "Ξέρεις ότι δεν πίνω..."

Την κοίταξα με ένα σοβαρό βλέμμα και αυτή έφυγε ξεφυσωντας.

Και τότε ήταν που τον είδα.

Παναγία μου, τι φοράει...

Έχει βάλει ένα μαύρο παντελόνι και από πάνω μια επίσης μαύρη κοντομάνικη μπλούζα.

Τι μαναροκουκλ-

Εμμ, εννοώ νταξει καλός είναι...

Εκείνη τη στιγμή, με κοίταξε και αυτός και του χαμογέλασα δειλά.