Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφαλαιο 29ο

Επομενο πρωί

ΝΤΡΙΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ!!!!!!

Οχι πάλιιιιιι!!!  Δεν αντέχω άλλο σχολειοοοο!

Δευτέρα! Ο χειρότερος εχθρός κάθε μαθητή.... Που σημαίνει πως μια ακόμη εβδομάδα ξεκινάει....

Σηκώθηκα από το κρεβάτι βαριεστημένα και ξύπνησα την Κλοι.

Αφού βγήκα από το μπάνιο, πήγα στο δωμάτιο μου για να ετοιμαστώ. Φόρεσα φόρμα σήμερα γιατί είχαμε γυμναστική.

Πφφφφφφ, τη μισωωωω!!!

Αφού ετοιμάστηκε και η Κλοι, φύγαμε από το σπίτι και κατευθύνθηκαμε προς τα σχολεία μας.

Όταν πάτησα το πόδι μου στο προαύλιο του λυκείου, η Βανα εμφανίστηκε, αμέσως, δίπλα μου.

Βανα: "Γειάαα. Τι κάνεις;"

Με ρώτησε, αλλά δεν της έδωσα και πολλή σημασία, γιατί εκείνη τη στιγμή  αντίκρισα με την άκρη του ματιού μου τον Αλεξ με την παρέα του.

Μου έριξε μια ματιά και στη συνέχεια, εξαφανίστηκε από το οπτικό μου πεδίο.

OMGGGGGG!!! Σήμερα θα πάω πάλι στο σπίτι του Αλεξ. Το είχα ξεχάσει εντελώς....

Αμέσως, ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου στη θυμηση του συγκεκριμένου γεγονότος.

Βανα: "Εεε.... Σου μιλάωωωω!!!"

Κρις: "Εμμμμ, είμαι υπέροχα εσύ;"

Της απάντησα εύθυμα, δίνοντας της όλη την προσοχή μου.

Βανα: "Προς τι τόσα κέφια;"

Μου είπε σηκώνοντας το ένα της φρυδι.

Κρις: "Τίποτα καλέ. Η ζωή είναι ωραία. Γι'αυτο είμαι χαρούμενη."

Βανα: "Ναι, οκ. Αυτά δεν πιάνουν σε εμένα. Λεγε.... "

Πφφφφ, με ξέρει τόσο καλά.

Κρις: "Καλαααα. Λοιπόν.... σήμερα θα πάω στο σπίτι του Αλεξ."

Η Βανα γούρλωσε τα μάτια της και με κοιτούσε με ένα βλέμμα ενθουσιασμού. Ήταν λίγο creepy βασικά.

Βανα: "ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΛΈΕΙ???? "

Κρις: "Σσσσ..... Μη φωνάζεις παιδάκι μου...."

Είπα και της έκλεισα το στόμα, μιας και όλοι είχαν γυρίσει να μας κοιταξουν.

Βανα: "Οκ.... Τι θα κάνεις λέει;"

Είπε πιο ψιθυριστά αυτή τη φορά.

Κρις: "Εμμ αυτό που άκουσες. Μόλις έφυγε εσύ από το σπίτι μου το Σάββατο, μετά ήρθε να μου ζητήσει συγγνώμη. Και χτες μας έβγαλε έξω με την Κλοι και κάναμε βόλτες. Εμμμ, αυτά...."