Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφαλαιο 51ο

Αντίο μωρό μου... Καλό ταξίδι!

Όλα τα μηχανήματα είχαν αποσυνδεθεί και εγώ απλώς δε μπορούσα να το συνειδητοποίησω.

Η νοσοκόμα έφυγε αμέσως, και εγώ καθόμουν εκεί και της κρατούσα το χέρι.

Αλεξ: "Κρις.... Συγγνώμη. Συγγνώμη που στο έκανα αυτό.... Απλώς να ξέρεις πως δεν είσαι ένα τίποτα... Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος που θα μπορούσα να χαίρομαι μόνο και μόνο κοιτώντας το χαμόγελο σου. Γιατί, γαμω....... ΕΊΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΈΝΟΣ ΜΑΖΊ ΣΟΥ!!!"

Αλεξ: "Αντίο, λοιπόν μωρό μου... Να προσέχεις εκεί πάνω... "

Τότε, ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου και εσκυψα για να τη φιλήσω στο μέτωπο. Εκείνη τη στιγμή, σα να ένιωσα την καυτή ανάσα της στον λαιμό μου.

ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ;

Ξαναπήγα κοντά και έπιασα τον καρπό της.... ΒΡΉΚΑ ΣΦΥΓΜΌ!

ΒΡΉΚΑ ΣΦΥΓΜΌ.

Κρις: "Α-Α-Αλεξ...."

Ζ-ΖΕΙΙΙΙΙ... ΕΙ-ΕΊΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΉ...

Τα είχα χάσει... Την κοιτούσα με γουρλωμένα ματιά, ενώ αυτή προσπαθούσε να ανοίξει τα δικά της.

Αλεξ: "ΚΡΙΣ. Δ-ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕΣ. ΚΡΙΣΣΣΣ..."

Αλεξ: "ΝΟΣΟΚΟΜΑΑΑ, ΑΝΑΠΝΈΕΙ.... ΚΑΠΟΙΟΣ ΒΟΉΘΕΙΑ."

Κρις: "Π-πον-νά-αω Α-Αλεξ... "

Πλησίασα το πρόσωπο μου κοντά στο δικό της και της χαιδεψα απαλά τα μαλλιά.

Αλεξ: "Το ξέρω. Μη μιλάς μικρή, περίμενε να σε εξετάσουν... Κράτα μόνο τα μάτια σου ανοικτά, και αναπνεε.. Να ξέρω ότι είσαι ακόμα εδώ μαζί μου σε παρακαλώ πολύ. "

Αλεξ: "ΓΑΜΩ ΕΝΑΣ ΚΩΛΟΓΙΑΤΡΟΣ ΑΣ ΈΡΘΕΙ..."

Εκείνη τη στιγμή, μπήκαν μέσα στο δωμάτιο δύο άτομα, πιθανώς μια νοσοκόμα και ο γιατρός.

Γιατρος: "Τι εννοείς αναπνέει; Σχεδόν κανείς δεν ξυπναει από κόμμα. "

Είπε ενώ έτρεχε προς το μέρος της Κρις για να τη δει.

Είδε που είχε ανοιχτά τα μάτια της και σοκαρίστηκε. Την εξέτασε, έλεγξε τον χτυπο της καρδιά της και φάνηκε σα να είχε χλωμιασει λίγο.

Γύρισε προς το μέρος μου λες και είχε πάθει εγκεφαλικό.

Γιατρος: "Η καρδιά της χτυπάει κανονικά. Ο σφυγμός της είναι φυσιολογικός και αναπνέει μόνη της. Πραγματικά, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ αυτό σε ασθενή.  Θ-θ-θαύμα...."