Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφαλαιο 31ο

Το κουδούνι μόλις χτύπησε, ως ένδειξη ότι το σχολείο τελείωσε για σήμερα.

Πήρα λοιπόν την τσάντα μου και βγήκα γρήγορα από την αίθουσα.

Βρήκα τη Βανα στη έξοδο του σχολείου και της υπενθυμίσα για την Κλοι. Μου είπε ότι θα πήγαινε αυτή να την πάρει και ότι θα την πήγαινε σπίτι της μετά.

Η ώρα έφτασε 3 πάρα..... Έτσι, αποφάσισα να κατευθυνθω προς το σπίτι του Αλεξ.

Μέσα σε περίπου ένα τέταρτο είχα φτάσει έξω από την πόρτα του πολυτελούς σπιτιού του και χτύπησα την πόρτα.

Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα η κυρία Μαίρη εμφανίστηκε μπροστά μου.

Κρις: "Γειά σας."

Της είπα εύθυμα και αυτή χαμογέλασε.

Μαιρη: "Γειά σου κορίτσι μου.... Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.. Ο Αλεξ είναι στο δωμάτιο του!!!"

Κρις: "Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!"

Είπα και προχώρησα προς το εσωτερικό του σπιτιού.

Ανέβηκα τις μεγάλες σκάλες και βρέθηκα στον διάδρομο με τα πολλά δωμάτια.

Μμ! Νομίζω ότι θυμάμαι ποια πόρτα ανήκει στο δωμάτιο του....

Έφτασα έξω από αυτή και τη χτύπησα.

Έπειτα από λίγο, ξαναχτύπησα αλλα ανταπόκριση δεν πήρα. Έτσι, κατευθύνθηκα προς μια άλλη γιατί μάλλον δεν ήταν αυτή που θυμόμουν..

Όταν πήγα ομως να φύγω, η πόρτα άνοιξε απότομα και ένας ημίγυμνος Αλεξ εμφανίστηκε μπροστά μου.

Ωωωωω, μανούλα μου!!!!! Τι βλέπουν τα πανέμορφα, αμυγδαλωτά ματάκια μου;;;

Το βλέπεις και εσύ φωνουλα; Σίγουρα δεν είναι όνειρο;;;

Ο Αλεξ εμφανίστηκε μπροστά μου μόνο με μια φόρμα και τα μαλλιά του ήταν βρεγμένα. Σταγόνες νερού έπεφταν πάνω στο πρόσωπο του, γεγονός που με έκανε να σκδθφψσξχκβ.....

Αλεξ: "Βλέπεις κάτι που σ'αρεσει μικρή;"

Τότε, σα να ξύπνησα από τον λήθαργο μου, σταμάτησα να κοιτάω τους κοιλιακούς του και η ματιά μου συναντήθηκε με τη δικιά του.

Κρις: "Εμμμ.... Ε-εγώωω... Ωωω! Απλά ας κάνουμε την εργασία."

Του είπα, καθώς εμπαινα γρήγορα στο δωμάτιο του. Αυτός άφησε ελεύθερο ένα μικρό γελάκι και έκλεισε την πόρτα πίσω του.