Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφαλαιο 23ο

Το σιχαμένο πλάσμα απομάκρυνε σιγά-σιγά το χέρι του από το στομα μου.

Άγνωστος: "Αν φωνάξεις, δε θα έχεις καλά ξεμπερδέματα..."

Είπε και εγώ εγνεψα θετικά τρομαγμένη.

Τα χέρια του, άρχισαν να κατευθύνονται κάτω από τα ρούχα μου και αυτό με έκανε να αηδιάζω τόσο πολύ.

Χώθηκε στον λαιμό μου και ξεκίνησε να μου δίνει φιλιά.

Προσπάθησα με τα χέρια μου να τον σπρωξω μακριά, αλλά μάταια.

Δεν έλεγε να κουνηθεί από τη θέση του....

Με μια κίνηση, έσκισε τη μπλούζα που φορούσα και την πέταξε από πάνω μου...

Ξαφνιάστηκα και φοβήθηκα ταυτόχρονα τόσο πολύ.

Το ανώμαλο τέρας εγλειψε τα χείλη του και με κοίταξε με ένα πονηρό υφος σηκώνοντας το φρύδι του...

Εγώ τον κοίταξα με ένα βλέμμα που έδειχνε την απέχθεια μου.

Έπεσε με φορά πάνω μου και άρχισε να με φιλάει σε όλο το σώμα μου.

Τα δάκρυα μου είχαν πλέον πολλαπλασιαστει.

Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να τον σταματήσω..... Δε γίνεται αυτό.....

Τότε, προσπάθησε να ξεκουμπωσει το παντελόνι μου.

Εγώ, αντιστάθηκα αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Άρχισα να κουνιέμαι και να τον σπρώχνω όμως αυτός κατάφερε να βγάλει το παντελόνι μου.

Έπειτα, έβαλε το βρωμοχερο του στην άκρη του εσωρουχου μου και με κοίταξε πονηρά.

Ήθελα να κάνω εμετό από την αηδία...

Είμαι καταδικασμενη! Η παρθενιά μου θα δωθεί σε έναν τυχαίο μεθυσμένο που δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου...

Με αυτή την σκέψη, άρχισα να κλαίω ακόμα πιο πολύ....

Εκείνος, είχε μείνει ακόμα στην άκρη του εσωρουχου μου.

Εκείνη τη στιγμή, άκουσα βήματα έξω από την πόρτα και κάποιος μπήκε με φορά μέσα.

ΉΤΑΝ Ο ΑΛΕΞ!!!

Θεέ μου, σώθηκα....

Ο Αλεξ μόλις μας ειδε έτσι στο κρεβάτι, γούρλωσε τα μάτια του και εσφιξε δυνατά τις γροθιές του.

Αλεξ: "Πέθανες πουστη!!!"

Είπε και έπεσε με φορά πάνω στον μεθυσμένο.

Τον πήρε από πάνω μου και τον πέταξε στο πάτωμα.

Άρχισε, να του δίνει μπουνιές σε όλο του το πρόσωπο και στην κοιλιά.