Karanlık Mafya

Eyvah Babam

O adam odadan çıkalı epey olmuştu saat kaç onu bile bilmiyordum. Fazla sıkılmıştım ama bir okadar da korkuyordum. Usulca çıktım yataktan. Aşağı inip ne zaman gideceğimi sormaya karar vermiştim. Görünürde kimse yoktu. Nasıl yani beni bir başıma mi bırakmışlardı. Açık olan bahçe kapısı ilisti gözüme adımlarım benden habersiz yönelmişti bile. Bahceye çıktığımda şok olmuştum metrelerce yukseklikde bahçe duvarları ve o yükseğe rağmen tel örgüler. Böyle sert bir adamdan da bu beklenirdi gerçi. Duyduğum sesler karşısında isteksizce adım atmaya başladım. Gördüklerimle nefesim kesildi. Hemen kacmaliyim derken ensemden tutan bir elle ne yapacağımı şaşırdım. Evet gene başlıyorduk...

_ Senin burda ne işin var diye kukremisti resmen. Arkamı dönecek cesareti kendimde bulamamam şuan için normaldi sanırım. 17 senedir benimle böyle konuşan biri hiç olmamıştı. Tamam annemin çok fazla sesi yükseldi bana ama canım babam herzaman beni kurtardı annemin dilinden elinden. 

_ Ben sadece sana bakmak için çıkmıştım. Hava karardı okul saatim çoktan geçti babam meraktan kafayı yemiştir nolur bırak eve gideyim diye ağlamaya başladım. O ise karşımda sadece gülüyordu.

_ Bu sefer zor küçük fare diye tısladı. Bugün haddinden fazla görmemen gereken şey gördün ve ben seni hiç birşey olmamış gibi burdan yollayamam. Arkadaşımda kalıyorum diye babanı ara ve izin al. Bende bu arada sana neler yapacagimi dusuneyim.

_ Babam hayatta izin vermez hem yemin ediyorum hiç birşey hatırlamıyorum görmedim bilmiyorum yalvarırım beni evime gönder.

_ Uzatma ve babanı ara. Ama unutma en ufak ters bir hareketinde bu evden az önceki adam gibi sadece cesedin çıkar.

Bir iki çalıştan sonra babam telefonu açmıştı. Öfkesi sesinden anlasilabiliyordu. Dişlerim titremeye başlamıştı. 2saat önce okuldan çıkmam gerekiyordu ama ortalarda yoktum üstelik defalarca beni aramıştı. Ama annem annem bir kere bile merak edip aramamis. Neyse şuan  bunları düşünmenin hiç sırası değildi. Uzun ısrarlarım sonucu kız kıza gece geçirme bahanesiyle arkadaşım Ela' da kalmak için babamı ikna  etmiştim. Adını bile henüz bilmediğim bu adam gözlerini bir an olsun gözlerimden ayirmiyordu.

Telefonu kapatınca babamların kontrol edebileceğini düşünüp Ela'yi da aramak istedigimi söyledim. Kafa sallamakla yetindi. Ela'ya da beni idare etmesi gerektiğini daha sonra herşeyi anlticağimi söyleyip telefonu kapatmıştım. Ayakta durmaya mecalim kalmamıştı resmen zangır zangır titriyordum. Kimsin sen bana ne yapacaksın diye sormak istiyordum ama dilim kitlenmisti korkudan.

_ Adın ne? Diye sormasiyla biraz olsun rahatlamistim.
_Ayşem ben peki ya sen kimsin ? İşte gene başlıyorduk sanırım kizdirdim onu.
_Burda soruları ben sorarım yalnızca şimdi yukarı çık ve ben gelene kadar o burnunu kapıdan dışarı uzatma. Kulakları degisiriz diye kukreyince koşar adım kacmistim. Allah'ım bu adam caniydi. 5 dakika önce bir adamin ölümüne şahit olmuştum. Artık iyice korkmaya başladım. Nolur Allah'ım burdan kurtulmama yardım et lütfen.