Karanlık Mafya

İmkansız

Ayşem korkuyla gözlerini kapattı. Ne karşılık veriyordu nede Yağız Karahanlı'yı itebiliyordu. Korkmuştu bu adamın hiç sınırı yoktu. Sadece bir an önce bitsin istiyordu. Tepkisizce beklemeye başladı. Garip gelmişti. İlk öpücüğünü çalan bu adamın onu öpüşü kötü hissettirmemisti.

Birden itti Ayşem'i. Hazırlan gidiyorsun dedi kendini toparlarken Yağız Karahanlı. Neden kendini boşlukta hissediyordu ki. Garip dedi içinden. Ben zaten hazırım demek istedi ama sadece kafa sallamakla yetindi. Yagiz'ın odadan çıkmasıyla az önce onun oturduğu koltuğa geri çöktü Ayşem. Bu yaşananların biran önce bitmesini istiyordu. Biran önce bu aptal yerden kurtulmak istedi. Usulca aşağıya indi ve ürkekçe Yağız Karahanlı'ya doğru yürüdü. Karşısına geçip sessizce kafasını önüne eğdi.

_Şey çantam... Adamların çantamı almıştı. Eğer nerde olduğunu söylersen alıp gidebilirim. Ne olmuştu bu adama yüzüme bile bakmıyor daha az önce beni öptü üstelik diye geçirdi içinden.

_Arabaya... Dedi Yağız Karahanlı. Allah'ım nasıl da egolu bir insandı. Arkasından yürüdü Ayşem. Arka kapıyı açmıştı ki Yağız'ın bakışıyla hemen ön koltuğa geçti. Yola çıkmışlardı ama kimse konuşmuyordu. Çantasına ilişti gözü uzandı usulca. Telefonunu çıkardı babası defalarca aramıştı.

_Eyvahhh... Ben şimdi babama ne diyecem diye yakındı. Yağız Karahanlı hala ses çıkarmıyordu. Bi dakika bi dakika bu adam benim evimi nereden biliyordu.

_Simdilik hayatına devam et. Gözüm üzerinde. En ufak yanlışında ensendeyim. Ben aradığım zaman o telefon açılacak. Yeni görevin belirlenene kadar istediğin şekilde yaşayabilirsin. Dediğim gibi benim hayatımda hataya yer yok ayağını denk al ve şimdi in arabadan...

Koşarak eve girdim ve salonun ortasında volta atan babamla karşılaşınca biraz daha korktum. Ne diyecektim ki .

_ Kızım sen neredesin sabahtan beri. Kafayı yemek üzereydim. O  Allah'ın belası  telefona neden bakılmıyor. Öldüm öldüm dirildim. Ömrümden ömür gitti. Konuşsana kızım neredeydin. Hem arkadaşımda kalicam demedin mi?

_ Şey baba biliyorum sorumsuzca davrandım ama bi arkadaşımla birlikte okulu asıp sinemaya falan gittik. Ben bu kadar geç kalıcağımı tahmin edemedim özür dilerim. Sesini de kırdığım için duymamışım.  Kalma işine gelince daha sonraya erteledik yarın sınavım  var. Özür dilerim birdaha tekrarlamıcam....

_Birdaha sakın Ayşem sakın benden habersiz adım dahi atma kızım. Birdahakine bu kadar sakin kalmayabilirim... Şimdi doğru odana.

Çok şükür ucuz atlatmıştım. Babam çok korkmuştu. Annem ise sadece suratıma bakıp sanki karşısında kötü birşey yapan biri varmış gibi iğrenircesine bakmış daha sonra kafasını çevirmişti. Şuan anneme kafa yoramıyacak kadar yorgundum. Neler de yaşamıştım.  Aptal Yağız babamdan azar isitmistim onun yüzünden. Dağ ayısı nolucak. Acaba beni hangi tür görevlerde kullanıcaklar. Kafamda türlü senaryolar kurarken uyuyup kalmışım... Hayır ya rüyamda ne işin var lütfen rüyamdan defolup gidermisin dağ ayısı...

Hayır hayır bir dakika. Bu rüya olamaz... Yağız Karahanlı şuan tam da benim odamda yatağımın karşısındaki berjalde oturmuş beni izliyor. Peki nasıl girdi. Ya babamlar yukarı gelirse. Bu adamın amacı ne gerçekten çözemiyorum. Soru sormaya da korkuyorum...

_Yagiz Karahanlı...