Karanlık Mafya

Sessizlik

Öğrendiğim gerçekler kanımı dondurmuştu. Aklımın almadığı şeyler içimi yiyip bitiriyordu. Yağız'ın sessizliği ayrı bir garipti. Beni kucakladığı gibi arabaya götürmüştü direksiyonu sıkışı hala gözlerimin önündeydi. Eve gelince beni yatağa yatırıp hiç birşey söylemeden gitti. Yağız'ın bana karşı olan tavrı beni şaşırtmıştı. İlk defa bu kadar soğuk ve uzak duruyordu. Düşünürken uyumuşum. Uyandığımda gene yanımda yoktu. Odadan çıkıp aşağıya indim Yağız salonda koltuğa uzanmış uyuyordu. Gözlerimin dolması sinirimi bozmuştu. Bir iki seslendim ama uyanmadı. Son çare olarak kolundan dürttüm. Gözlerini açtığında korkudan altıma yapabilirdim. Sahi neyin siniriydi bu.

_ Şey ben burda yattığını görünce biryerin ağrımasın diye uyandırmak istedim. Neden öyle bakıyorsun ki ?

_ Yok birşey ben yukarı çıkıp uyuycam. Sende karnını doyur ne yapmak istiyorsan yap daha sonra seni meşhur baban Ateş'e götürecem.

_ Ama Yağız...

_ Uykum var Ayşem sus!

Yağız beni istemiyordu. Zaten neden istesin ki bütün hayatım yalan üzerine kuruluymuş. Birde üstüne evden kovulmam tam olmuştu. Ateş denen adama gitmek istemiyordum ama Yağız konuşmama izin bile vermedi. Haklıydı başına resmen bela olmuştum. Ne kadar süre ağladım bilmiyorum. Yağız'ın ayak sesleriyle kendime geldim. İfadesiz bir şekilde suratıma bakıyordu. Tam konuşmak için ağzımı açacağım sırada vazgeçtim. Bana acıyıp yanında tutmasındansa gitmem en iyisiydi. Ama o adamın asla yanında kalmayacaktım. Pekala da kendi ayaklarımın üzerinde durabilirdim. Benim öyle bir ailem yoktu. Ama Yağız'a nasıl söyleyeceğimi bilemiyordum.

*****Yağız'dan*****

Geceden beri sinirden ölüyorum. Nasıl olurda uğruna canımı vereceğim kadın o pezevengin kızı çıkar. Ayşem'i daha fazla yanımda tutmamam lazım. Bu onun için fazlasıyla tehlikeli. Ateş ibnesinden korurum ama ya kendi babam. İlk defa çaresizliği iliklerime kadar yaşıyordum. Bir yanım deli gibi gitmesini istemezken bir yanım onu kendinden uzak tut ki hayatta kalsın diyordu. Babam öğrendiği zamansa Ayşem'i bulmak için çabalayacaktı. Bir şekilde uzaktan korumaya mecburdum onu. Bütün gece düşünürken uyumuşum. Sabah gözlerimi açtığımda onu görünce istemeden de olsa sinirli gibi davrandım. Sevdiğim delisi olduğum kadına defol git demiştim. İçimden kendime lanet ede ede yataktan kalktım Ayşem'i biran önce götürmem gerekiyordu. Yoksa onu asla kimselere vermezdim.
Ağladığını görünce içimden birşeyler koptu. Ama Yağız vermemem lazımdı.

_ Hazırsan çıkalım.

_ Yağız beni artık istemiyor olabilirsin ama beni daha küçücük bebekken bırakan o adam ve kadın benim ailem değil. Ben onları hiçbir zaman affedip ailem olarak görmeyeceğim. Kendi başımın çaresine bakabilicek yaştayım. Herşey için teşekkürler.

Duyduklarımla donup kalmıştım. Güzel kızım gitmek istemiyordu. O şerefsize asla baba demem diyordu. Bu durumda kızımı hiç bir kuvvet benden alamazdı. Yüzümdeki aptal gülümseme git gide büyüdü.

_ Neden gülüyorsun ki? Başına bela olmayacağım işte. Gidiyorum senin gelmene de gerek yok bir iş bulup kendime bakabilirim.

Gülümsemem daha da büyüyünce gözleri dolmuştu. Aptal kız onu istemiyorum sanıyordu bide. Üzerine yürümeye başladım ben yürüdükçe o geri kaçıyordu. Biraz daha korkutmak eğlenceli olabilirdi. Sonrasının ne olacağı şuan için beni hiç ilgilendirmiyordu. Duvarla aramda sıkışıp kaldı. Dudaklarına yapışmamla gözlerinden yaş akmaya başladı. Karşılık vermeye başlaması beni çileden çıkarmıştı. Kucağıma aldığım gibi yatak odasına götürdüm. Benimdi o ve benim olanı benden kimse alamazdı.

Yavaşça yatağa bırakıp tişörtümü çıkardım. Üzerine uzandığımda beni durdurdu. Tam kendimi toparlamıştım ki tişörtünü çıkarıp dudağıma yapıştı. Delice öpüyordum alt dudağını dişlediğimde inlemesiyle daha da hırçınlaştım. Beni asıl şaşırtan Ayşem'di. İlk defa bu kadar cesurca oynuyordu bana karşı. Biraz daha oyalanıp uzaklaştım. Yatağın başlığına yaslanıp kucağıma çektim. Gerçekleri bilmesi gerekiyordu ve ben nasıl anlatacağım konusunda karar vermiş değildim.

_ Yağız beni götürmeyeceksin değil mi ?

_Hayir güzelim. Gitmek istemediğin sürece seni bırakmam hoş bu saatten sonra gitmek istesende bırakmam şimdi güzelce uyuyalım. Uyandıktan sonra konuşmamız gereken şeyler var.

_ Yağız korkuyorum sende beni bırakıp gidersin diye çok korkuyorum.

_ Emin ol öğrendiklerinden sonra daha farklı şeyler için korkmaya başlayacaksın. Ben hep yanındayım şimdi kapat gözlerini de uyu. Yarın bizim için bambaşka bir gün doğacak.

_ Seni seviyorum Yağız Karahanlı.

_ Bende seni seviyorum.