Bir hayat nasıl mahvolur. Bildiğin yaşadığın herşeyin yalan olduğunu öğrenmek ne kadar yaralar bir insanı...
Hayat bu kadar acımasız olabilir mi? Henüz 17'sinde herşeyden habersiz bir Ayşem. Babasının mirası olan şirket ve yeraltı dünyasının liderl...
Upuzun bir bölümle karşınızdayım (: biliyorum geç geldi ama vote ve yorum konusuna biraz fazla üzüldüğüm için yazıp yazmamak konusunda kararsız kalmıştım ama gelen mesajlar sonrası birakmamam gerektiğini fark ettim öyle ki bir çok bölümde sıralamaya girmişiz SAYENİZDE <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yağız eve gelene kadar hiç konusmamıştı oda biliyordu sonrasında başımıza gelecekleri babam olucak o canavar hiç durucak bir tipe benzemiyordu. İçki şişesine yöneldiği gibi koltuğa attı kendini şuan ne kadar yanına gidip sarılmak istesemde bunun doğru olmadığını biliyordum usulca yukarı çıkıp kendimi duşa attım ne kadar da ona benzediğimi düşündüm biran babamın kopyasıydım. Soğuk suyun altında ne kadar süre kaldım hiç bilmiyorum beynimin içindeki sesler susmuyordu gerçekten Yağız benden intikam almak için karşıma çıkmış olamazdı demi. Neler de saçmalıyordum adamın karşısına çıkan benim sonuç olarak peki ya daha sonradan kim olduğumu öğrendiği için bana aşık numarası yapmış olamaz mıydı...
Kafamda bunun gibi binlerce düşünce varken duştan sonunda çıkmıştım Yağız'ın gelmeyeceğini düşünerek havluyla banyodan çıktım. Dolaptan birşeyler almak için arkamı döndüğümde kapıyı açan Yağız'la karşılaşmam bir oldu böyle bir aptallığı yapıp yanıma kıyafet almadığım için kendime lanet ediyordum. Gözlerini gözlerime öyle sabitlemişti ki hareket dahi edemiyordum. Zorlukla yutkunduğunu fark ettim çok farklı bakıyordu bana usulca yavaş yavaş butun bedenimi süzdükten sonra bana doğru bir adım attı sadece gozlerine bakıyordum korkuyordum ama şuan sadece onu istiyordum ben gözlerimi kaçırmadıkça cesaret almış olmalı ki bana doğru yürümeye devam etti tam önümde durduğunda resmen dudaklarımız birine deyiyordu.
' Çok güzelsin Ayşem. Benim olamayacak kadar güzel.'
Uzun uzun birbirimize baktık böyle aşkla bakan bir adam intikam için bana yanaşmış olamazdı değil mi? Kimse böyle aşkla bakamazdı intikam almak istediği birine şuan aklımdan öyle şeyler geçiyordu ki konu Yağız olunca hiç de masum olmadığımı anladım. Öyle bir istekle bakıyordum ki gözlerine halimden utanıp alt dudağımı ısırdığımı fark etmedim bile.
' Yapma Ayşem. Beni zorlama!'
' Anlamadım ben birşey yapmadım ki.'
' Bana neler yaptığını bir bilsen şuan böyle konuşmazdın.'
' Keşke sende bana neler yaptığını bilseydin Yağız Karahanlı. Bir insan nefret ettiği korktuğu birine nasıl aşık olabilir iliklerime kadar yaşıyorum sayende. Ve sen adam aşkın en güzel halisin.'
' Biraz daha böyle karşımda durursan sana verdiğim sözümü tutmamak için hiçbir sebebim kalmayacak. Üzerini giyin ve uyuyalım yarın okula gideceksin.'
