Karanlık Mafya

Ceza

Kısa bir araba yolcuğu sonrası restoranta varmıştık. Arabadan indiği gibi kapımı açıp elimi tuttu. Daha düne kadar nefret ettiğim bu adamın varlığıyla huzur buluyordum. İçerisi çok kalabalık değildi. Aslına bakılırsa garip tipler vardı. Siparişlerimizi almak için gelen garsona tip tip bakıp benimle konuşmasını engelledi.

_ Ne alırsınız efendim?

_ Önce önüne bak koçum. Yoksa bakabilicek bir organın kalacağına inanmıyorum. Bize levrek getir. Meze ve salata da olsun. Bana rakı eşime de meyve suyu. Şimdi siktir olup git!

_ Yağız ne yapıyorsun Allah aşkına! Neden çocuğa öyle davrandın. Alt tarafı sipariş alacaktı.

_ Sana bakıyordu ibne ne yapsaydım?

_ Saçmalama Yağız. Adamcağız işini yapıyordu.

_ Kes sesini Ayşem sana bakanın gözünü oyarım.

Uzatmak istemedim. Siniri gözlerinden anlaşılıyordu. Garson korkarak siparişlerimizi getirdiğinde fazla acıktığımı hissettim. O kadar hızlı yiyiyordum ki  Yağız'ın gülerek bana bakmasıyla kendime geldim.

_ Ya ama çok acıktım bakmasana öyle.

_ Çok güzelsin Ayşem. Sana benim gözümle bakacaklar diye korkuyorum. Eğer ki benden gitmeye kalkarsan bu şehri yakarım.

_ Saçmalama Yağız. Ben seni her ne olursa olsun çok seviyorum. Ve asla biryere gitmiyorum.

_ Umarım öyle olur. Yoksa yapacaklarımı ben bile tahmin edemiyorum.

Güzel geçen bir yemeğin ardından kalkmıştık. Bir gariplik vardı ve ben gerçekten tedirgin olmuştum. Eve dönerken önümüzü kesen arabalarla kalbim ağzımda atıyordu. Bu sahneyi daha önce yaşamıştım ve Yağız'a birşey olacak diye ödüm kopuyordu.

_ Sakın arabadan inme ve bu sefer kesinlikle beni dinle. Kafanı eğ. Korkma her yerde benim adamlarım var ve bu sefer hiç birşey olmayacak bana güven.

_ Seni seviyorum. Yalvarırım dikkat et.

Dudağıma bir öpücük kondurup inmişti. Korkudan ölebilirdim. Sıradan bir hayatım varken ne hale düşmüştüm. Yağız için endişelenmekten kendimi düşünemez olmuştum. Silah sesi duymamla yerimde sıçradım. Hemen arabadan inip Yağız'ı araya başladım. Hem korkuyordum hemde onu deli gibi merak ediyordum. Kafama dayanan silahla neye uğradığımı şaşırdım.

_ Bakın burada kimler varmış. Yağız beyimizin biricik sevgilisi.

_ Sen kimsin hemen bırak beni.

_ Cık cık cık. Oldu mu  ama güzelim. Henüz seninle işim bitmedi yürü şimdi.

_ Yağız seni eline geçirdiğinde öldürecek biliyorsun değil mi?

_ Kes sesini aptal fahişe. Yağız Karahanlı bana hiç birşey yapamaz. Şimdi seninle neler yapabiliriz bir düşünelim. Bin şu arabaya.

Yağız'dan

_  Hemen mobil takip programından Ayşem'in yerini bulun bana. Yoksa size bu dünyayı dar ederim. Anlaşıldı mı?

Kızım ortada yoktu. Kesinlikle Serdar şerefsizinin işiydi bu. Günler önce telefonuna yerleştirdiğim takip programı sayesinde içim biraz olsun rahattı ama sinirlerim git gide artıyordu. Benim kızımı kaçırmaya cesaret edenin aklına şaşıyordum. Eceli olacaktım pezevengin. Bütün adamlarımı toplayıp adrese doğru yola çıktım. Ormanın içinde bir kulübeden geliyordu sinyal. Artık herkes Ayşem'i öğrenmeye başlamıştı ve benim onu korumak için devamlı yanında olmam lazımdı.