"Okulun ilk gününden disiplinlik mi oldun? Cidden..." söylenmesini kesen şey yüzüme bakmasıydı. Bir süre daha kanayan kaşıma ve patlamış olan dudağıma bakıp derin bir iç çekerek arabaya yürümeye devam etti sessizce.
Biliyor musunuz, sarışının saçları gerçek değilmiş. Bunu saçlarını yolmaya çalıştığımda elimde kalan peruktan anladım. Ah o anki yüz ifademi tahmin edebiliyor musunuz? Ben edemiyorum.
Komikti ama.
Müdürün yanına gittiğimizde durumum cidden vahimdi. Kızların aileleri gelmiş, beni okuldan attırmak için müdürle tartışmaya başlamışlardı. Bir kere olsun başımı suçlulukla yere eğmedim. Hak etmişlerdi, ve bir daha olsa yine yapardım.
Buna rağmen müdür, benim velimin de gelmesini beklemişti. Ortaya belli bir rekabet çıkaracağını sezmiştim. Hayatlarımızı açık arttırmaya satıyorlar gibi hissettim bir an için.
Müdür annemle konuştuktan sonra, annemin önemli bir işi olduğu için gelemeyeceğini ama hemen birisini göndereceğini söylemiş. Ve tahmin edin sürpriz yumurtadan kim çıktı.
Psikolok adam!
Ailelerle ve müdürle kısa bir görüşme yapacağını söyleyip yolunmuş tavuğa dönen kızları ve beni odadan atmıştı. Eh biz de kapının önünde beklemeye başladık, ama cidden gülmek istiyordum. Kızlar, gelenin psikolok adam olduğunu görünce apışıp kalmışlardı ve buna rağmen üzerilerine çeki düzen vermeye, güzel görünmeye çalıştılar.
Durumları ciddi anlamda vasattı!
Sarışının gerçek saç renki kahverengiymiş. Kısa saçları birbirine girmişti ve yüzündeki makyaj, eriyen mum gibi akmaya devam ediyordu. Nereden bilebilirdim ki bu kızlarının her şeyinin sahte olduğunu?
Kendimi, makyaj akımı videosu çekiyor gibi hissettim. Hani böyle güzel kızlar makyajlarını silince maymun poposuna dönüyorlar ya. Aynen o şekilde!
Bir süre sonra da psikolok adam ve aileler çıkmıştı. Yüzlerindeki ifadeden neyin ne olduğunu anlamak kolaydı. Psikolok adam düz ifadesi ile yanıma gelmiş, diğer aileler dumura uğramış bir ifade vardı yüzlerinde. Yellozların babaları daha bir sinirliydi. Nedenini sormadım.
"Sayemde ceza bile almayacaksın." diyerek okuldan çıkıp arabaya yöneldik. Ne yaptı da okuldan atılmak üzere olan beni, tek bir ceza bile almadan kurtarmıştı bilmiyorum. Garip adamdı vesselam.
Arabaya binince torpido gözünden bir ıslak mendil çıkarıp yavaşça kaşımdaki yarayı temizlemeye başlayınca onun kahve ile kehribar arasındaki gözlerine baktım.
Bu adamda birşeyler vardı.
Çok garip birşeyler...
Medya biraz alakasız ama biraz komik geldi:)
YOU ARE READING
Psikolok Adam 《Final》
Short StoryGüneş batarken sedyenin üzerinde duran telefonumdan bildirim sesi gelince birkaç saniye telefonuma boş boş baksam da tekrar dışarı çevirdim bakışlarımı. Ama ardı ardına mesajlar gelince ayaklanıp telefonumu elime aldım ve bilinmeyen numaradan gelen...
