မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္​း ၂၄ ။ အိုဆာရီဘ၀

[Zawgyi]

Translator - No_Coz

ယံုၾကည္ရာ (၄)
~~~~~~~~~

မေကာင္းဆိုးဝါးခ်ီ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ခံရတဲ့ လူ နဂိုအတိုင္း ျပန္ေကာင္းသြားေတာ့၊ အနီးအနားမွာ ၾကည့္ေနၾကသူေတြအကုန္ အံ့ဩသြားရေတာ့တယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မြန္ျမတ္ေသာ ေရစင္ယူလာခိုင္းၿပီး အဲ့ဒီလူကို ေသာက္ေစတယ္။ ဒီလို ေရစင္မ်ိဳးက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာ မိစၧာခ်ီ ရွိ မရွိကို ကြဲျပားသိသာေစႏိုင္တယ္ေလ။ မိစၧာခ်ီ နည္းနည္းေလးပဲ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ ခ်ီေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာက္သြားေစမွာျဖစ္ၿပီး မိစၧာခ်ီေတြ သိပ္မ်ားေနရင္ေတာ့ အဲ့ဒီလူဟာ အလူးအလဲ နာက်င္ေနရမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒီေရစင္ဟာ မင္းအဆင့္ တမန္ေတာ္ေတြအေပၚမွာေတာ့ သက္ေရာက္မႈ မရွိဘူး။

အဲ့ဒီလူက ေရစင္ကို ရႊင္ရႊင္လန္းလန္းၾကည္ၾကည္သာသာပဲ ေသာက္လိုက္ႏိုင္တယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြအားလံုး တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း အံ့ဩကုန္ၾကတယ္။ သူတို႔ စိတ္ထဲ မသိုးမသန္႔ ျဖစ္ေနမိေပမယ့္ ဒီလူရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာ မိစၧာခ်ီ မရွိေတာ့ပါဘူးဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ သူတို႔ လက္ခံေၾကညာခဲ့ရတယ္။

အဲ့ဒီ့လူရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြလည္း ဝမ္းသာရလြန္းလို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေက်းဇူးေတြ တင္ေနေလရဲ႕။

တကယ္ေတာ့၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြမွာလည္း နားမလည္ႏိုင္ေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ရတာ. . . .

ရွန္႔ခယ္ တုန္ယင္ခ်င္ေနမိတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ခ်ဳပ္တည္းရင္း ေတာင့္တင္းစြာ ရပ္ေနရတယ္။ မေကာင္းဆိုးဝါးခ်ီေတြကို စုပ္ယူရတာက ပုပ္သိုးေနတဲ့ အစားအစာေတြ စားမိလိုက္ရသလိုမ်ိဳး။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ စြဲက်န္ေနေစခဲ့မယ့္ "လက္က်န္ အရသာဆိုးဆိုး" ေလးနဲ႔ေပါ့။

ခိုင္ဆာ ရွန္႔ခယ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူပဲ အထင္အျမင္မွားေနတာလား... အဲ့ဒီ့လူရဲ႕ ကိုယ္ထဲက မေကာင္းဆိုးဝါး ခ်ီေတြက ရွန္႔ခယ္ကိုယ္ထဲ စီးဝင္သြားခဲ့တာ မလား. . .

"ေဖေဖ...?" ဖူဖူလည္း ရွန္႔ခယ္ရဲ႕ မူမမွန္တဲ့ အေျခအေနကို သတိထားမိေတာ့ သူ႔ဆံပင္ေတြကို ဆြဲကိုင္ကာ လႈပ္ယမ္းလိုက္တယ္။