Zoraki Sevgilim (TAMAMLANDI)

Bölüm-1

Sabah çalan iğrenç alarm kulaklarımı doldurunca yüzümü buruşturup alarmı kapattım. Artık kalkmam gerektiğini anladığımda kalkıp banyoda rutin işlerimi halledip odama geri döndüm ve çok sevdiğim okul şort eteğimi giyip üzerine beyaz lakosumu giydim. Onun üzerine de siyah sweatimi giyip hızlıca saçlarımı güzelce tarayıp gözlerime hafif rimel sürdüm.

İşlerim bitince mutfağa kahvaltı masasına oturdum. Annem yine sabah sabah dememiş döktürmüş valla. Çok şaşıyorum bu kadına hiç üşenmeden sabah erken kalkıyor böyle güzelce kahvaltı hazırlıyordu. Anne olmak bunu gerektiriyor galiba ama ben anne olsam da yapmam sanırım ya hiçbir şey uykumdan önemli değil benim için.

Uyuz kardeşim de sofraya oturduğunda hep birlikte kahvaltı yaptık. Annem bi anda "Deren bugün, yarın sizin okula gelebilirim hocalarınla konuşmaya" diyince boğazımda bi yumru oluştuğunu hissettim galiba ölüyorum, yediğim yemek boğazıma kaçtı ve öksürmeye başladım. Allah'ım sana geliyorum yarabbim.

Annem hızlıca suyu uzattığında bir yudum su içip rahatladım oh be. Sude kaşarı karşımda piçimsi bi gülüş sergiliyorken gözümü ondan çekip anneme baktım azıcık yağ yapmam lazım sanırım annem gelirse sıçtım işte "annecim ne gerek var ki okula gelmene çocuk muyum ben farkındaysan büyüdüm hiç gelmene gerek yok, hem derslerime de çalışıyorum ne diye geliceksin ki" son dediğim tabiki yalandı asla çalışmıyordum.

Sude güçlü bi kahkaha atınca bakışlarım ona döndü "ne sen mi ders çalışıyosun" yine güldü ve "anne kesin gelme dediğine göre bir şeyler karıştırıyor bu okulda kesinlikle gitmelisin" diyip bana doğru sırıtmaya başladı ona ' sen bittin kızım' bakışı atıp anneme döndüm "sen ablanla aramıza karışma Sude, hem sen gerçekten niye gelmemi istemiyorsun bir şeyler mi karıştırıyosun yoksa" diyip tek kaşını kaldırdı.

Evet annem tek kaşını kaldırabiliyor ne güzel bir şey dime yetenek bu.

"Tabiki hayır annecim ne karıştırıcam uslu uslu okula gidip geliyorum ben" diyip bi yalan daha salladığımda annem 'yav hehe' bakışı atmakla yetindi.

Bu konu çok uzadığını düşünüp masadan kalktım "ben geç kalıyorum hadi anne durağa bırak beni" diyip dudak büktüm. Annem asla dayanamazdı buna "tamam" diyip kalktı. Sude'ye dönüp "sende gitmeden toparla buraları" dedi, Sude her ne kadar itiraz etsede en sonunda kabullendi ona 'oh oldu sana' bakışı attım o da bana 'ben seni yarın görücem' bakışı atıp sırıttı. Aynı ablasına çekmiş piçliği gözlerimi devirip odama gittim üzerime ceketimi alıp annemle çıktık.

Durağa yaklaştığımızda "anne okula bıraksana hazır almışken arabaya" diyip ümitli bakışlarla baktım nolursun kabul etsin o yolculuğu çekmek istemiyorum ya. Annem durdu biraz "tamam olur emniyette bugün pek bir iş yok zaten" dedi.

Evet annem polistti. Buna sevinip ellerimi alkış yaptım ve annemin yanağına sulu bi öpücük bırakıp teşekkür ettim ama az kalsın dayak yiyodum. "Ne öyle sulu sulu öpüyon be" diyip çemkirdi "iyi tamam be seni öpende kabahat zaten bundan sonra istesen de öpmem trip atıyorum sana" diyip kollarımı bağlayıp arkama tripli bi şekilde yaslandım.

Ama annem boş durur mu hemen "Allah rızası için küs bana nolursun trip at bana yeterki sus" dediğinde 'sen gerçek misin?' bakışı atıp önüme döndüm. Milletin anaları nolur kızım barış der benimki küs diyo ya. Kesin evlatlığım ben.