Zoraki Sevgilim (TAMAMLANDI)

Bölüm-20

Multi Yiğit

Gördüğüm şey ağzımın açık kalmasına neden oldu. Annem bana daha çok yaklaşıp bir anda sarıldı.

Annemin nerden haberi oldu ya? Ne diycektim ben şimdi? Annem benden ayrılıp yüzünü buruşturarak yüzümdeki yaralara dokunmaya başladı. "Acıyor mu?" diye üzgün sesiyle sordu.

Bu hali beni daha çok üzdü.

Bende anneme gülümseyip "iyiyim annecim."

"Noldu kim, niye yaptı bunu?"

"Pelin diye bi kız yaptı. Aramız iyi değildi tartıştık sonra bu arkadaşlarını toplayıp karşıma çıktı, sonrası bu işte" diyip yüzümü gösterdim.

"Sen nerden öğrendin?" diye sordum.

Aslında bunu sormam saçma annem polis sonuçta nasıl bilmesin.

Annem gülüp "polis olduğumu unutuyosun galiba" Arın'a dönüp "ben Deren'in annesi Nursena. Teşekkür ederim Deren'i yanlız bırakmadığınız, onu koruyup sahip çıktığın için" diyip elini uzattı. Arın gülümseyip elini uzattı "bende Arın. Önemli değil her zaman yanındayım ben onun" dedi bana bakarak.

Bu dediği benim gülümsememe sebep oldu. Annem bana bakıp "çok yük olduk size artık gidelim biz" dedi ama bu beni üzer anne ya.

Arın olumsuz anlamda kafasını sallayıp "yok öyle bir şey yük falan olmadınız" dedi hafif sinirli bi sesle ama annem sinirlendiğini anlamadı.

"Olsun gidelim artık biz. Hadi kızım üstünü giyin de gidelim"

Arın "tamam ben bırakırım sizi" Annem itiraz etse de Arın kabul etmedi.

Şuan Arın'ın arabasında annemle Arın önde ben arkada dış kapının dış mandalı olarak oturuyorum.

Annem ve Arın baya koyu bi muhabbette beni umursamıyolar bile. Mutsuzlukla arkama yaslanıp kollarımı göğüslerimde birleştirdim. Arın dikiz aynasından bana bakıp güldü ve göz kırptı. Bense gözlerimi devirmekle yetindim.

Araba durduğunda annem Arın'a görüşürüz diyip indi. Ben de Arın'a bakarak "benden daha çok sevdi seni" dedim.

Arın arkasına (bana doğru) dönüp güldü "sevilmeyecek biri değilim de ondan."

"Yeni knkanla hayatında başarılar dilerim" diyip göz devirdim.

"Birileri kıskandı sanırım beni" dedi alayla. Gözlerimi devirip "hı ne demezsin çok kıskandım. Şuan kıskançlıktan ölüyorum" Sonra "neyse görüşürüz" diyip arabadan indim.

Eve girdiğimde üstümü değiştirdim. Dikişler ağrı yapmıyordu şimdilik. Hızla mutfağa gidip Sude'nin hazırlamış olduğu masaya oturdum. Sude hala bir şeylerle meşguldü beni görmemişti.

Masaya bir şey koymak için döndüğünde beni görmesiyle elindeki bardağı yere düşürdü.

Oha Sudeyi ilk defa böyle görüyorum. Bir anda yanıma geldi. Yaralarıma dokunmaya başladı "hangi kaltak yaptı lan bunu?" diye sinirle soludu.

İlk defa bu kadar sinirli ve ciddi görüyorum onu. Sude yine bağırarak "kim yaptı söylesene abla? Söyle" dedi ağlamaklı sesiyle. Ses tellerinin acıdığına eminim öyle bi bağırmıştı ki tüm mahalle inlemişti. Oha Sude benim için ağlıyor ya.

Kendimi toparlayıp ayağa kalktım Sude'nin tam karşısında ayakta durdum kolunu sıvazlayıp "önemli bir şey değil. Bunu yapanlar cezasını çekicek merak etme" dedim gülümseyerek ve göz yaşlarını elimle sildim.