Zoraki Sevgilim (TAMAMLANDI)

Bölüm-16

Sabah çalan iğrenç alarmla gözlerimi yine araladım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp kremlerimi sürüp odama geri geldim. Okul formamı da giyip üzerine siyah bi sweatshirt giydim. Dün ördüğüm için kıvırcık olan saçlarımı salık bir şekilde kendi hallerinde bıraktım ve hızla mutfağa gidip kahvaltımı yaptım.

Üzerime siyah deri ceketimi-önceden Arın'ın ama artık benim olan ceket- siyah kısa botlarımı giyip, siyah sırt çantamla evden çıktım. Bugün simsiyahtım. Durağa doğru yürürken dün olanları düşünüyordum. Ne mi olmuştu? Tabiki mallığımı sergilemiştim. Arın geri çekildiğinde tam konuşucakken 'eve gitmem lazım' diyip hızla arabadan inmiştim. Tabi sonrasında çok pişman olmuştum. Ne diyeceğini çok merak ediyorum.

Şimdi sorsam acaba söyler mi? Ama ne diyecektim ki ona beni öptükten sonra ne diyecektin mi?

Tabiki de olmaz utancımdan ölürdüm. Düşüncelerimden kurtulmak için başımı iki yana salladım ve olduğum yere baktığımda durağa ne ara geldiğimi sorguladım kendi kendime.

****

Sınıfa girdiğimde yine kimse yoktu. Dün gece uyuyamadığım için uyumayı planlıyodum. Hayır, tabiki de Arın'ı düşünüp uyumamazlık yapmadım. Kapıyı kapatıp hızla sırama yürüdüm. Gelen kapı sesiyle bakışlarımı o yöne çevirdiğimde içeri önde Arın sonra sırasıyla Emir ,Kutay, Deniz, Beste.

Oha bidakika bu gerçek mi. Bu görüntü gerçek olamayacak kadar güzel. Gözlerimi inanamayarak kırpıştırdım. Oha Deniz ve Beste el eleler. İnanmıyorum ya çok güzel.

Beste, Deniz'in elini bırakıp bir anda boynuma atladı ve teşekkür etmeye başladı. Ben ilk olanları kavarayamasamda sonradan kollarımı ince beline sardım Beste durmadan "Deren çok teşekkür ederim, sen olmasan biz asla olamazdık benim korkularım yüzünden. Teşekkür ederim. Teşekkür ederim...."

Milyon kez teşekkür etmişti. Beste benden en sonunda ayrıldığında çetenin geri kalanlarına baktım Arın sırıtarak, diyerleri ise gülümseyerek bakıyordu.

Kutay "aşk olsun bensiz sarılma mı olur? Darıldım bak şimdi" diyip hızla yanımıza gelip kollarını bana ve Besteye sardı. Çok sıkı sarılıyodu kemiklerim kırılcaktı be, bu ne güç böyle. En sonunda dayanamayıp "sık Kutay sık ya sorun yok ciğerlerim ağzımdan çıksa da olur, bir şey olmaz" dedim.

Bu dediğime herkes kahkaha atmıştı onlara -daha doğrusu Arın'a- 'ne gülüyon lan tirrek' demek istesem de dayak yemeyi göze alamadığımdan diyemedim.

Kutay "he tamam o zaman sorun yok" diyip daha çok sıkmaya başladı. Harbi üstüne kusucaktım. "Kutay bak bırakmazsan harbi üzerine kusucam lan" diye bağırdım. Herkes yine kahkaha atıyodu ama Arın biraz da sinirli bakıyodu Kutay'a. En sonunda Arın Kutay'ı bizden çektiğinde rahatlıkla nefes alabildim. Beste'ye baktığımda benden farksız görünmüyordu.

Beste kendini toparlayıp üstünü başını düzeltti. Arın eteğime baktığında rahatsızca bende eteğime baktım ve eteğimin biraz daha yukarı çıktığını fark ettim. Hemen aşağı doğru çekiştirip üzerimi düzelttim. Saçlarımı da elimle düzeltmeye çalışsamda pek becerikli olduğum söylenemezdi, baya kabartmıştı saçlarımı.

Kutay'a dönüp "saçlarımı bok ettiğin için teşekkür ederim Kutaycım" dedim sinirle. O da gülüp "önemli değil ne zaman istersen gel yaparım" dedi. Ona sadece 'sikici' bakışlar atmakla yetindim.

Beste bana dönüp "gerçekten çok teşekkür ederim sen olmasan asla olmazdı" dedi tekrar.

Anlamsız gözlerle bakarak "ben ne yaptım ki?" diye saf saf sordum. Bu dediğime yine ve yeniden herkes gümüştü. Yine onlara saf saf bakmaya başladım.