Zoraki Sevgilim (TAMAMLANDI)

Bölüm-7

Gözlerimi kapatıp yapıcağı şeyi beklemeye başladım. Kulağıma çarpan sıcak nefesle irkildim ve gözlerimi açtım, Arın "öpmemi bekliyosun ama öpmeyeceğim seni atarlı panda" diyip geri çekildi ve arabaya doğru yürümeye başladı "ne alakası var be bende bayılıyodum Arın beni öpmeni istiyorum diye" konuştum o da 'yav hehe' bakışlarıyla beni arabaya oturttu.

Koltuklar da ne rahatmış be beni burda bırakın sonsuza dek yaşarım ben burada. Arın önüme doğru eğilip kemerimi taktı. Sanırım nefes almayı unuttum.

Arın'a bakıyordum ve kalbim çok kötü atıyordu. Arın geri çekilip "söyle kalbine ben sana her yaklaştığımda öyle atmasın" diyip göz kırpıp arabanın kapısını kapattı.

Al işte rezil oldum, kendi tarafına bindiğinde "ne alaka seninle üşüdüğüm ve canım yandığı için öyle" bişeyi hatırlamış olucak ki bi anda başını bana çevirdi. "Islaktın dimi sen ya" diyip üzerindeki deri ceketini çıkartıp bana verdi ve klimayı çalıştırdı.

Valla itiraz etmeden aldım hem üşüyordum hemde ceket çok güzeldi bugünden beri gözüm ondaydı. Bu ceket ona geri dönmeyecekti bu yüzden piçimsi şekilde sırıttım..

Bana baktı ve "ne öyle sırıtıyosun?" diye sorup arabayı çalıştırdı. "Hiiiç öyle" dedim acaba ceketin dönmeyeceğini söylesem geri alır mıydı benden, tek kaşını kaldırıp "Allah Allah" diyip gülümsedi Allah'ım çok tatlıydı.

Ne diyosun Deren kendine gel.

"Ceketin sana geri dönmeyeceğini biliyorsun dimi?" diye sırıtarak sordum. Gülüp "ne yapıcaksın her gece koklayıp durucak mısın?" Diye cevabı yapıştırdı. Ben şimdi ne cevap vericektim?

Gözlerimi devirip "hıı ne demezsin. Bu arada nereye gidiyoruz?" diye sordum. Bana bakıp "hastaneye" dedi kaşlarım havaya kalkıp "olmaz" diye bağırdım.
"Ne oluyo kızım ne bağırıyosun?" Diye hafif bağırarak sordu. "Olmaz Arın gidemeyiz annem polis hemen haberi olur hastene olmaz" dediğimde Arın da kafa salladı.

Sessiz yolculuğun ardından büyük bi villanın önünde durunca şaşırmıştım. Millet ne hayatlar yaşıyor be diye içimden söylenmeden edemedim.

Arın inip beni de indirince "burası neresi?" Diye sordum Arın sabır dilercesine "ahır Deren görmüyo musun?" dedi sinirle ve sonra ekledi "benim evim."

"Senin evin mi var?"

"Yok Deren olmayan evime getirdim seni."

"Sanada bir şey sorulmuyor be."

"Mantıklı şeyler sor o zaman."

"Neyse ne yapacağız evinde?"

"Girince görürsün ve şimdi sus yoksa kötü olur!"

Susmak zorunda kalmıştım. Topallayarak yürümeye başladığımda daha doğrusu yürümeye çalıştığımda yine her zamanki gibi düşücekken belimdeki el kurtardı beni.

Sırtımda ve bacaklarımın altında kol hissetmemle havaya kalktım. Ona bakıp sırıttım "taşı beni köleee" diye bağırdım gülerek. O da "alışma bunlara sadece benim yüzümden olduğu için taşıyorum yoksa rüyanda bile göremezsin" diyip göz kırpıp sırıttı. Gözlerimi devirip bir şey demedim.