Zoraki Sevgilim (TAMAMLANDI)

Bölüm-36_Final

Duyduğum alarm sesiyle yüzümü buruşturup alarmı kapattım. Aklıma Arın gelince gülümseyerek yataktan kalktım.

Elimi yüzümü yıkayıp kremlerimden sürdüm. Bugün güzel olmak istiyordum. Odama geçip okul formamı giydim. Gözlerime rimel sürüp hafif bi ruj sürdükten sonra saçlarımı güzelce tarayıp kendi hallerine bıraktım.

Mutfağa gidip hızlıca kahvaltımı yaptım ve Arın'ın deri ceketini üzerime geçirdim. Arder'in başını okşayıp siyah spor ayakkabılarımı giyip siyah okul çantamla evden çıktım.

Ellerimi cebime sokup yürümeye başladığımda aynı anda Arın'ı düşünüyordum. Yanımdan korna sesi gelince hemen korkuyla yanımda duran arabaya baktım.

Arın gülerek "atla güzelim getireyim istediğin yere" diyince gülüp "götür beni pikaçuu" diye neşeyle hafif bağırarak konuştum.

Hemen arabaya bindim ve gülümseyerek "günaydın" dedim. Arın bana yaklaştı, yaklaştı... Biz sevgiliydik ben niye hala bu kadar heycanlanıyorum ki? Yutkunup gözlerimi kapattım ve Arın'ın yapacağı şeyi beklemeye başladım.

Dudaklarımın üzerinde dudaklarını hissettim. Dudağımın üzerine ufak bi buse kondurup geri çekildi. Gözlerimi açıp gülümseyerek ona baktım o da gülümseyerek "günaydın" dedi.

Bakışlarını benden çekip gazı kökledi. Kemerimi takıp sola doğru -yani ona doğru- dönüp sol elimi yanağımın altına aldım ve koltukta yayılıp onu seyretmeye başladım.

Kusursuzluğunu izliyordum. Gözlerim o güzel ellerine kaydı. Direksiyonu kavradığı elleri o kadar güzeldi ki bi kızın eli bile bu kadar güzel değildir. Bir an direksiyonu kıskandım diyebilirim.

Arın onu izlediğimi farketmiş olmalı ki bana döndü "beni mi izliyorsun sen?" dedi muzhipçe sırıtarak.

Duruşumu bozmadan "hiçte bile cam çok güzel ona bakıyordum" diye saçmaladım. Arın kahkaha atmaya başlayınca gülüşünün mükemmelliğinde takılı kaldım. Bir insan nasıl böyle güzel gülebilirdi ki? Bi insanın hiç mi kusuru olmazdı ya.

Arın gülmesine son verince "demek cama bakıyorsun?"

"Hıhıı"

"İyi, bakmaya devam et."

"Ediyorum. O değil çok güzel ve mükemmel biliyor musun?"

Gülüp "biliyorum" dediğinde bir şey demeyip bakmaya devam ettim.

Araba durduğunda huzursuzca homurdandım. Ne çabuk gelmiştik ya. Arın'a bakıp ümitli bakışlarımla "Arın"

"Efendim?"

"Çok çabuk gelmedik mi sence de?"

"Yooo"

"Bence öyle, daha dersin başlamasına da çok var şöyle bi tur atıp gelsek olur mu?"

Gülüp "hee sen bakmaya doyamadın ama maalesef tur falan atamayız az sonra ders başlıyacak" mutsuzlukla somurtup kemerimi çıkardım.

Arabanın etrafından dolanıp Arın'ın koluna girdim ve beraber yürürken tüm gözler bizim üzerimizdeydi.

Gururla başımı kaldırıp öyle yürüdüm. Kızlar bana öldürücü bakışlar atsada takmadım. Arın gülüp kulağıma "bu okuldan sağ çıkacağına emin değilim. Baksana yiyecekmiş gibi bakıyorlar" gözlerimi devirip "hahaha güleyim bari" sonra sesimi yükselterek "sen benim sevgilimsin" dedim.

Herkesin duyduğuna emin olunca sinsi gülüşümü sergiledim. Kudurun kızlar Arın benim.

Sınfa girdiğimizde Aslı beni görür görmez boynuma atladı. "Hayırlı olsun knka ya çok sevindim."