My Life as a Personal Alalay (COMPLETED)

EPILOGUE

"Mama! Uno took my toy. I wanna cry, mama! " sumbong sakin ni Bethany.

Namumula ang pisngi niya at pinipigilan ang sariling umiyak. She's so cute. Silly girl!

"Let him borrow it for a while. " kalmado kong sabi.

Hindi niya na mapigilang umiyak ng malakas.

"Mama, you're so bad! That's my doll! Mama, please get it to him! " umiiyak niyang sabi.

Nanlaki ang mga mata ko. "A doll? " di makapaniwalang tanong ko.

Tumango. "Yes, Mama! My barbie doll! "

Kaagad akong tumayo at pumunta sa playroom, nandito kasi ako ngayon sa sala. Pagkarating sa playroom ay nakita ko nga si Barrett na masayang nilalaro ang barbie doll ni Bethany. The heck! This couldn't be happen.

"Barrett, what are you doing? Playing a girly toy? "

"Mama, I just borrowed it with Tres. Don't be mad, mama. " walang tingin niyang sabi habang patuloy sa paglalaro.

"You didn't borrow it! You snatch it from me! " sigaw naman ni Bethany.

Napahilamos ako sa mukha. Lumapit ako sa kanya at marahang hinawakan magkabilang balikat para iharap siya sakin.

"Barrett, you should playing with Britt. Toy cars and airplanes will do. Don't play with a doll. " paliwanag ko. "Are you a girl? Because only girls can play dolls. "

Naiiyak siyang nag-angat ng tingin sakin. "Are you mad, mama? " naka-pout niyang tanong, namumuo ang luha sa mata niya.

Oh God! He really looks like his handsome father.

"Baby, I'm not mad. Bethany is crying because you got her dolls. Please, return it to her. " marahan kong sabi.

"*sniffed  You don't love me, mama. I want a doll too. " ngawa niya.

"Are you a gay just like Appa Kirro? " tanong ni Britt.

Nagulat ako sa tanong ni Britt.

"Britt, don't say that. It's bad okay? " saway ko.

"Mama, I'm not gay. " naiiyak niya na sabi ni Barrett.

"Yes, I know that, baby. Stop crying. Hand me the doll. "

Binigay niya sakin ang barbie doll at tumakbo palabas ng playroom. Napabuntong hininga ako at napailing.

They already six years old. Napakakulit nila at patuloy pang kumukulit. Minsan ay hindi ko na sila kinakaya kaya si Imma na lang ang dumidisiplina. Mababait silang bata, magalang at mapagmahal. Parang hindi sila nauubusan ng energy maghapon.

"Here. Next time don't cry if he gets your doll. Okay? You're a big girl now, right? " tumango siya. "Good. Now stay here. I'll follow your brother. "

Iniwan ko silang dalawa ni Britt sa playroom. Dapat talaga ay hiniwalay ko ng playroom si Bethany para hindi mahumaling ang boys sa mga laruan niyang puro pambabae. Marami naman siyang girl friends na pwede naming papuntahin dito sa bahay para hindi siya malungkot.

Naabutan kong buhat ni Imma si Barrett habang umiiyak. Naririnig ko pa ang pagsusumbong niya sa kanyang papa. Feeling ko tuloy sadistang mama ako para sa kanila. I don't like this kind of feeling.

"He said I'm a gay like Appa Kirro. I'm not! I don't like him to be my brother! He's so really bad. " humihikbi niya sabi.

"Sshh. Stop crying, Clark. I know you're a handsome man like me. Play your toys instead of playings Clint toys. Okay? "