ငါ့ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ္ထင္
တယ္ ။ ဒီလို ကိုး႐ို ့ကားယားျဖစ္ေနတာလဲ အခ်စ္
ဆိုတာလား ♥
SWEET MEMORIES WITH HIM
" SWEET "
ရက္သတၱပတ္တခု၏ ပိတ္ရက္။ ၾကည္လင္ေနတဲ့ ရာ
သီဥတုေၾကာင့္ စိတ္ပါရႊင္ျမဴးၿပီး တက္တက္ႂကြႂကြ လန္းလန္းဆန္းဆန္း႐ွိေနတယ္ ။ ပိတ္ရက္အခ်ိန္အခါ
မို႔ အိပ္ေရးလဲဝေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ပါေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းထား
တာမို႔ အျပင္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ ႐ွဴးဖိနပ္ႀကိဳးကို
ေသခ်ာျပင္ခ်ည္လိုက္ၿပီး ထိုးဆ္ုိက္လာတဲ့ ဘတ္စ္ကား
ေပၚ ေျပးတက္လိုက္မိထဲက လံုးဝကိုကံဆိုးေတာ့တာပဲ။
ထိုင္ခံုမရလို႔ မတ္တပ္ရပ္စီးရတဲ့အျပင္ တမွတ္တိုင္ၿပီး
တမွတ္တိုင္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးတက္လာတဲ့ လူအုပ္
ေၾကာင့္ လက္ကိုင္ကြင္းကိုသာ မိမိရရဖမ္းဆုပ္ကိုင္
ထားမိေတာ့သည္ ။
သြားၿပီ ။ မ်ားလိုက္တဲ့ လူေတြ ပိတ္ရက္က်မွ စုျပံဳ
ၿပီး အျပင္ထြက္လာၾကတယ္လို႔ ။
လံုးဝကို လႈပ္မသာတဲ့အေျခအေနထိ ျပည့္ၾကပ္သြားတဲ့
လူေတြ ။ ေနာက္တမွတ္တိုင္မွာသာ လူထပ္တင္ရင္
ကားဆရာကို ေျပးသတ္မိေတာ့မလားပဲ ။ လက္ကိုင္
ကြင္း တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြလဲ နာလွၿပီ။
ဒီေန႔မွ ထုတ္စီးလာတဲ့ ဖိနပ္ျဖဴျဖဴေလးဟာလဲ အနင္းခံ
ရလို႔ အေရာင္ေတာင္ေျပာင္းခ်င္ေနၿပီ ။
ေက်ာပိုးလြယ္အိတ္ထဲက ျမည္လာတဲ့ ဖုန္းသံ ♪ ♪ ♪
အီးယား ဒါ ငါ့ဖုန္းပဲ ။ မလႈပ္သာတဲ့အေျခအေနမွာ
လြယ္အိတ္ထဲက ဖုန္းကိုထုတ္ယူဖို႔ မနည္းႀကိဳးစားေနရ
တဲ့အခ်ိန္ ။ ေက်ာကလြယ္အိတ္က ကိုယ့္ေနာက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့လူ နဲ႔ ကိုယ္ၾကား ညႇပ္ေနတာေၾကာင့္
အံႀကိတ္ၿပီးကို ဆြဲထုတ္ေနရတယ္ ။
