ဒီေန႔ ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာင္းအထိ မင္ေဆာ့နဲ႔ဆယ္ဟြန္း တို႔
ေရာက္လာတယ္ ။ မင္ေဆာ့က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္
တယ္ေျပာလို႔ ဆယ္ဟြန္းက လိုက္ပို႔ခဲ့တာ ။ မင္ေဆာ့
စိတ္ဆိုးေျပဖို႔အတြက္ ဆယ္ဟြန္းက အခုခ်ိန္မွာေတာ့
အကုန္လိုက္လုပ္ေပးေနမွာပဲ ။ဆယ္ဟြန္းက မင္ေဆာ့
ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခ်စ္တာ ကြၽန္ေတာ္လဲ သိတယ္ ။
ဆယ္ဟြန္းက ကြၽန္ေတာ္ျပလိုက္တဲ့ ခ်န္းေယာလ္တို႔အ
ဖြဲ႔ဓာက္ပံုကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ၿပီး ႏွာေခါင္း႐ႈံ ့ျပ
တယ္ ။ သူတို႔အဖြဲ႔ထဲက အဲ့ဒီမိန္းကေလးကို ဆယ္ဟြန္း
က သိေနတာမို႔ လက္ေဖ်ာက္ထေခါက္ၿပီး အားတက္
သေရာ စ,႐ွင္းျပဖို႔လုပ္ေတာ့သည္ ။
" မင္နာယြန္းေလ (..) တကၠသိုလ္က တေယာက္ "
" မင္းက ဘယ္လိုသိလဲ " လို႔ မၾကည့္အၾကည့္နဲ႔ေမး
ေတာ့ ဆယ္ဟြန္းက ရယ္ၾကဲၾကဲလုပ္ၿပီး လက္တခါခါနဲ႔
႐ွင္းျပရေသးတယ္ ။
" အခ်စ္ကလဲ ကိုယ္သိတယ္ဆိုတာက အဲ့တေယာက္ကုိ
ကိုယ့္အတန္းေဖာ္ လီမင္းက ႀကိဳက္တာေလ ။ ေနာက္
ေတာ့ အဲ့ေကာင္မေလးက ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ ဟိုလိုလိုဒီလို
လို ဆက္ဆံေရးတဲ့ ကိုယ့္ကို လီမင္း ေျပာတာပဲ "
" ဘတ္ဟြၽန္းကို ေဆးထိုးျပန္ၿပီ "
မင္ေဆာ့က ဆယ္ဟြန္းရဲ႕နားရြက္ကို နာနာေလးဆြဲပစ္
ၿပီး ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕အေျခအေနကို ေမးေငါ့ျပလိုက္တယ္၊
ညိဳးက်သြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ငူငူငိုင္ငိုင္ေလး ထိုင္ေန
တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက ဖုန္းထဲက ဓာက္ပံုေလးကို ေနာက္
ထပ္တခါ ထပ္ငံု႔ၾကည့္တယ္ ။ ဘတ္ဟြၽန္းကို ၾကည့္ရ
တာ ငိုေတာ့မလိုလို အရိပ္အေယာင္ေလးမို႔ မင္ေဆာ့.က အရိပ္အကဲမသိ ဇြတ္ေျပာတတ္တဲ့ ဆယ္ဟြန္းကို
ထု႐ိုက္ေတာ့သည္ ။
" သူတို႔က ႀကိဳက္ေနၾကၿပီလား တြဲေနၾကတာလား "
" တြဲတဲ့အဆင့္ေတာ့မဟုတ္ေသးပါဘူး ဟိုလိုဒီလို.."
ဆယ္ဟြန္းမွာ ဘတ္ဟြၽန္းကိုလဲၾကည့္ ၊ သူ႔ကို ထု႐ိုက္
ဖို႔ လက္တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနတဲ့ မင္ေဆာ့ရဲ႕ရန္ကေနလဲ
လက္ေတြကိုကာၿပီး ကာကြယ္ေနရေသးတယ္ ။
