အိပ္ယာထက္က ဖုန္းေလးဆီ စာေတြ အဆက္မျပတ္
ဝင္လာေနတာကို အိပ္ယာစြန္းမွာ ေက်ာေပးထိုင္ေန
တဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက လစ္လ်စ္႐ွဴထားတယ္ ။ အဆက္မ
ျပတ္ဝင္လာေနတဲ့ စာေတြ ၊ ဖုန္းေခၚဆိုမႈေတြက ေသ
ခ်ာေပါက္ ဆယ္ဟြန္းနဲ႔မင္ေဆာ့ဆီကပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဘတ္ဟြၽန္း ဒီေန႔ ေက်ာင္းမသြားခဲ့ဘူး ။ အေဖ အေမ
မ႐ွိ ၊ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အိမ္ထဲမွာ ဘတ္ဟြၽန္းက
ေတာ္ေတာ္ေလး ဖ်ားေနတယ္ ။ ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ ႏူတ္
ခမ္းေတြ ၊ နာေနတဲ့ လည္ေခ်ာင္းထက္ သူ႔ႏွလံုးသား
က နာက်င္မႈပိုသည္ ။ ကုတင္စြန္းမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္
သက္ထိုင္ေနၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ကာ မ်က္ရည္စက
ၾကမ္းျပင္ထက္ ေပါက္ခနဲ လႊင့္စင္က်လာသည္ ။ ပူ
ေလာင္ေနတဲ့ အဖ်ားအပူ႐ွိန္က ကိုယ္တြင္းမွာ မီး
ေတာက္ေလာင္ေနသည့္ႏွယ္ ေနရခက္လွ၏ ။ မနက္
ေစာေစာထဲက အလုပ္သြားတဲ့ အေဖ ရယ္ ၊ အမ်ိဳးေတြ
ဆီ အလည္သြားတဲ့အေမက ဘတ္ဟြၽန္း ဖ်ားေနတာကို
မသိခဲ့ၾကဘူး ။
ဘာမွလဲမစားရေသးသလို ၊ ဘာေဆးမွလဲ ေသာက္ဖို႔
ဘတ္ဟြၽန္းက အစီအစဥ္မ႐ွိဘူး ။ ေၾကာက္ရြံ ့စြာနဲ႔ သူ
က သူ႔ရဲ႕ဖုန္းကို ေက်ာခိုင္းကာ လစ္လ်စ္႐ွဴ ့ထားတယ္၊
ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ခ်န္းေယာလ္ရဲ႕သေဘာမပါဘဲ
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးေတြ
ခ်ည္ေႏွာင္ပစ္ခဲ့ၿပီး ေလာဘေတြႀကီးခဲ့မိတယ္ ။နာက်င္
တယ္ ခ်န္းေယာလ္ ။ အသိအမွတ္မျပဳေပးတဲ့ ဂ႐ုစိုက္
မႈေတြ ၊ အသြားအလာမ႐ွိတဲ့ ေမတၱာေတြၾကားမွာ လစ္
လ်ဳ႐ႈခံရျခင္းေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က သိပ္ကိုနာက်င္ေနရၿပီး
ေနသားမက်ေသးဘူးထင္တယ္ ။
ကြၽန္ေတာ္က ခ်န္းေယာလ္ ေပ်ာ္ေနတာျမင္ခ်င္တဲ့ သူ
ဟုတ္ေပမဲ့ ဒီလိုမ်ိဳး မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ေတာ့ မ
ဟုတ္ဘူးေလ ။ ကြၽန္ေတာ္ကပဲခ်စ္ ၊ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ဂ႐ု
စိုက္ေပးေနရရင္ ေပ်ာ္ေနႏိုင္မယ္ထင္ရေပမဲ့ တကယ္
တမ္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ေလာဘေတြသိပ္ႀကီးလာမိ
တယ္ ။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အခ်စ္ေတြကို ျပန္ေမ်ွာ္လင့္မသြား
တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ နာက်င္
ေအာင္ လုပ္ေနခဲ့မိတာ ။
