ေန႔တိုင္း ေန႔တိုင္း ေကာ္ဖီဘူးတဘူးေရာက္ေရာက္လာ
တတ္တာေၾကာင့္ အလုပ္စားပြဲေအာက္မွာ ထည့္သိမ္း
သြားတဲ့ ေကာ္ဖီဘူးေတြငါးဘူးေလာက္႐ွိေနၿပီ ။ ေကာ္
ဖီကို မေသာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ေကာ္ဖီဘူးေလးေတြကို ေဆးေၾကာၿပီး သိမ္းထားရသည္ ။ ေကာ္ဖီပူပူေလး
ေသာက္ေစခ်င္တဲ့ သူ႔ေစတနာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ
လႊတ္ပစ္လို႔မရတဲ့ ေကာ္ဖီဘူးေတြ တစ္ဘူးႏွစ္ဘူး
မကေတာ့ ။
ေန႔တိုင္း ေကာ္ဖီဘူးယူယူလာေပးတဲ့ ဂီဆြန္းဆီကလဲ
ဘာဆိုဘာမွ စကားမထြက္လာခဲ့ ။ သူ႔တာဝန္ႀကီးလို
ေကာ္ဖီဘူးယူယူလာၿပီး စားပြဲေပၚ လာလာတင္သည္ ။
မနက္တိုင္း ထီးမေမ့ဖို႔ စာတေစာင္ရၿပီး ၊ ေန႔လည္ပိုင္း
မွာ ေကာ္ဖီတဘူးေရာက္ကာ ညတိုင္းလဲ စာတေစာင္
ေရာက္လာတတ္သည္ ။ အလုပ္ကအျပန္ ဘတ္စ္ကား
တစ္ီးထဲ တူတူစီးျဖစ္ၾကၿပီး သူက ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ခံု
မွာ ထိုင္တတ္သည္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ဆင္းရမဲ့မွတ္တိုင္ထိ
သူ ဘစ္ကားေပၚမွာ ႐ွိေနတတ္ေသးတယ္ ။
မသိသလို လစ္လ်ဴ႐ွဴထားၾကည့္ေပမဲ့ သူ လုပ္သမ်ွ
ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ဂ႐ုစိုက္မိေနျပန္သည္ ။
တရက္ၿပီးတရက္ကုန္လြန္ကာ မနက္ျဖန္ အလုပ္ပိတ္
ရက္ကိုျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ။ အလုပ္ကေန အိမ္ကိုျပန္
အေရာက္ အိမ္ျခံဝန္းထဲ ျမက္ပင္ေတြ႐ွင္းလင္းေနတဲ့
ေဖေဖ့ကို ဝိုင္းကူလုပ္ရေသးတယ္ ။ ေမေမ့ပန္းအိုး
ေတြကို ေနရာေတြေရြ႕ေျပာင္းေပး ၊ ပန္းပင္ေတြ ေရ
ေလာင္းေပးလုပ္ရတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ေလးလဲ ပင္
ပန္းသြားရတယ္ ။ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ၿပီး ေခါင္းေလ်ွာ္ ၊
ေရခ်ိဳးျဖစ္ၿပီး မိသားစုနဲ႔ထမင္းအတူစား ၊စကားေျပာ
နဲ႔ ည ၈နာရီေလာက္မွ ကိုယ့္အခန္းထဲ ကိုယ္ျပန္ဝင္
ျဖစ္ေတာ့သည္ ။
မနက္ျဖန္ပိတ္ရက္မွာ ခ်ိန္းထားတာလဲမ႐ွိေတာ့ ေကာင္း
ေကာင္းအနားယူ အိပ္ပစ္ရမယ္ ။ ေပါ့ပါးေနတဲ့ စိတ္
ေတြနဲ႔ အိပ္ယာေပၚလွဲၿပီး ဖုန္းသံုးေနလိုက္တယ္ ။ Gp
ထဲမွာ စကားမေျပာတဲ့အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ဟိုအတြဲ
ရန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကာလမို႔ ပ်င္းရိဖို႔ေတာ့ ေကာင္းေန
တယ္ ။ သီခ်င္းအသစ္ေတြ လိုက္နားေထာင္ၾကည့္ေန
တုန္းမွာပဲ ခ်န္းေယာလ္ဆီက စာတေစာင္ဝင္လာခဲ့
တယ္ ။
