21. Bölüm

13.9K 489 125
                                    

Savaş'tan

"Abi sen iyi misin?" Duru'nun sesiyle kafamı yerden kaldırdım.

"İyiyim. Sen geç." Kalkıp kapıya gittim.

Bingo! O işte.

"Savaş Arslan."

"Demet Pehlivan." dedim aynı onun gibi alaycı bir tavırla.

"Konuşmamız gerekiyor."

"Konuşacak bir şey yok. Sana iki gün önce iletişime geçtiğimizde gelme demiştim."

Bahçeye doğru yürüyünce gözlerimi devirip peşinden gittim.

"Alya'yı görmeliyim. Yoksa o iş olmaz."

Kaşlarımı kaldırdım. "Eşiniz iş yapacağı adamlarla ilk önce sizin görüşmenizi mi istiyor? Garip."

"Konuyu saptırma. Alya'yı görmem lazım."

"Alya seni görmeden git hemen. Bir daha da gelme. İş dışında aramızda bir bağ olmayacak."

"Hadi ben gittim diyelim, amcasından da mı saklayacaksın yeğenini?"

"Alya'nın amcasıyla babam arasında bir iş söz konusu. Sizin Alya'yı görmenize gerek yok. Ne de olsa bu zamana kadar yanında değildiniz. Öyle değil mi?"

Yüzü bozuldu. Ardından omuzlarını dikleştirdi.

"Peki, şimdilik Ankara'ya geri dönüyorum. Ama birdahaki gelişimde yalnız olmayacağımı bilmelisin. Alya'yı zorla tutuyorsun. Ve biz onu sana bırakmayacağız."

"Göreceğiz."

Kadın topuklu ayakkabılarını yere vura vura arabasına doğru ilerledi. Şoförü kapıyı açınca arkaya bindi ve gözden kayboldu.

"Abi?"

Rüzgar'ın sesiyle arkamı döndüm. Yanıma geldi.

"O kadın kim?"

"Alya'nın yengesi."

"Oha. Ne işi var burada?"

"Sanırım bir şekilde şüpheleniyor ve kocasına öterse iş bozulacak. Alya'nın haberi olursa da ekstra bir gerginlik."

"İki gün önce irtibata geçtik. Alya'yı sormamışlardı."

"Bilmiyorum. Bizim için önemli olan iş demişlerdi. Alya'yı önemsememişlerdi."

"Şimdi ne oldu da Alya'nın peşine düştüler?"

"Göreceğiz. Bir bit yeniği var gibime geliyor bu işte."

"Senin kapı çalınca ondan bir rengin attı yani?"

"Herhalde lan. Alya'yla tanışsaydı işin içinden çıkamazdım. Gerçi soyisimler farklı ama."

"Haa onu soracaktım. Alya'nın soyadı Demir değil mi?"

"Öyle. Ama Alya'nın ailesi öldükten sonra amcası soyismini değiştirmiş. Nedeni bilinmiyor."

Kafasını salladığında içeri doğru adımladık.

Eve girdiğimizde haliyle herkes meraklı gözlerle bakıyordu.

"Bir sorun mu var kardeşim?" diye sordu Yiğit. Başımı iki yana salladım.

Alya'nın yanına oturduğumda sohbet kaldığı yerden devam etmeye başladı.

"Sen iyi misin?" diye Alya kulağıma fısıldadı.

"Yok bir şey."

Omuz silkti ve önüne döndü. O an aklıma bir fikir geldi. Amcası ve eşi tekrar gelebilirdi. En azından iş sözleşmesi imzalanana kadar Alya'yı buralardan uzaklaştırmalıydım.

VAVEYLA (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now