30. Bölüm

12.7K 413 83
                                    

Aşk, sevgi değişen isimler,
Yalan mıydı?
Daha yeni inanmıştım oysa,
Umut, mutluluk, sevgi, saygı,
Bunlar baş kahraman aşkta.

Sen ve ben daha yeni biz olduk,
Kimsem yokken,
Evim, eşim, herşeyim oldun.
Asıl merak ettiğim şu,
Hiç mi sevmedin?

Sonunda yanacağımızı bile bile,
Sen de bende bu hataya düştük.
Kırıldım, asla nefret edemem,
Seviyorum, asla geri dönemem.

Biz artık olamayız...

***

Gözümden akan yaşı elimin tersiyle sildim. Başım dönmeye başladığında dengemi sağlamak için bir elimle duvara tutundum.

Derin bir nefes aldım. Halâ konuşulanların etkisindeydim. Hızlıca yatak odasındaki banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Havluyu alıp iyice yüzümü kuruladım.

Banyodan çıkıp odaya gittim. Dolabımdan kot ceketimi giydim. Yavaş adımlarla merdivenlerden indim.

Hızlıca uzun koridoru yürüyüp kimseye görünmeden evden çıktım.

Korumaların şaşkın bakışlarına aldırış etmeden büyük bahçe kapısına yaklaştım.

"Yenge."

"Çekil önümden!" diye bağırdığımda afalladı ve kapıyı açtı.

Artık evden çıkabiliyordum. Yani Savaş korumalara bu izni vermişti.

Nereye gittiğimi bilmeden kaldırımda yürüyordum. Koşmak istiyordum ama ayağımdaki topuklulardan dolayı bu pek mümkün değildi.

Gözyaşlarım yanağımda arsızca yol alırken yapabildiğim tek şey elimle silmekti.

Beykoz sahilinde banklardan birine oturdum. Hıçkıra hıçkıra ağladığım yetmiyormuş gibi birde göğsüm sıkışıyordu.

"İyi misiniz?" diyerek yanıma yaklaştı bir adam.

Kafamı sallayarak uzaklaştırdım onu.

Savaş'a şu an öyle öfkeli, öyle sinirliydim ki. Beni kandırmıştı. Seviyormuş gibi yapmıştı.

Ben ona olan bütün duvarlarımı yıkmış, ona adım atmıştım. Bir gelecek hayal etmiştim. Aile olmayı düşlemiştim.

Ama onun tek derdi paraydı. Bana olan sevgisi, aşkı, her şey yalandı. Kendimi her şeyin büyüsüne kaptırıp, ona aptal gibi inanmıştım.

Tamam, kötü bir başlangıç yapmıştık. Ama her şeyi yoluna koymuştuk biz. Aşık olmuştuk.

Daha doğrusu ben aşık olmuştum. Savaş'ın derdi paraydı. O yüzden beni öldürmemişti.

Onu asla affetmeyecektim.

Yavaşça oturduğum banktan kalktım. Ama büyük bir sorunum vardı.

Nereye gidecektim?

Savaş'tan

"Baba, tamam başta para içindi, ama ben ona aşık oldum. Herkesten, her şeyden daha çok sevip, değer verdim. Saçının teline zarar gelmesine izin vermedim. Aşığım ona." dedim ve odadan çıktım.

Salona gittiğimde herkes sessizce oturuyordu. Aleyna'nın yanı boş olduğundan oraya oturmak zorunda kaldım.

"Alya nereye gitti?" diyerek seslendim Aleyna'ya.

"Lavaboya gitmişti. Ama şimdiye kadar gelmesi gerekiyordu. Yoksa sular kesildi de elleri köpüklü mü kaldı? Yoksa ayağı kayıp düştü de başını bir yere mi çarp-"

VAVEYLA (TAMAMLANDI)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora