Beloved Bastard (Completed)

Chapter 7

Beloved Bastard

Ivan Gutierrez

13 Years Ago

2006

Unang linggo noon ng bakasyon namin sa school. Nasa elementary pa lang ako at kapag bakasyon ay tinatanghali talaga ako ng gising maliban na lamang kapag pinapagising ako ng maaga nina Mama.

Pagkababa ko ng hagdan ay nakasalubong ko si Nana Sita. Sinabi niya sa akin na nasa library si Mama at may bisita.

Nakangiti si Nana Sita habang pinagmamasdan ako saka niya inayos ang magulong buhok ko na hindi ko na napagka-abalahang ayusin kanina.

Naglakad ako patungo sa library saka ako maingat na sumilip sa may pinto. Napasulyap naman sa gawi ko si Mama.

"Gising ka na pala, Ivan." nakangiting sabi niya nang makita niya ako na nakasilip sa may pinto.

"Halika dito anak. Gusto kong makilala mo si Rafael."

Lumapit sa akin si Mama saka niya ikinawit ang braso niya sa baywang ko habang naglalakad kami patungo sa kinatatayuan ng binatilyong bisita namin.

Ngumiti ng matamis si Mama nang humarap siya kay Rafael pagkatapos ay sumulyap siya sa akin bago siya muling bumaling sa bisita niya.

"Ralf, this is my son Ivan." pakilala sa akin ni Mama.

Hindi man lang ngumiti si Ralf. Matiim lamang siya na nakatitig sa akin.

"He is nine years old at kasalukuyang nasa grade three." patuloy ni Mama sa pagpapakilala niya sa akin kay Ralf.

Sumulyap kay Ralf si Mama. Lumunok muna siya bago siya muling bumaling sa akin.

"Ivan, siya si Rafael Certeza, he's sixteen at kaga-graduate lang niya sa highschool noong nakaraang linggo. Naaalala mo ba siya? Nabanggit na namin siya sayo ng Papa mo nung nakaraan. Lola mo ang nagpalaki sa kanya kaya kuya dapat ang itatawag mo sa kanya." sabi sa akin ni Mama.

Wala sa loob na tumango na lang ako pero matapang kong sinalubong ng tingin ang madidilim na mga mata ni Ralf.

Hindi man lang siya naglahad ng kamay niya sa akin katulad ng dapat na ginagawa ng mga bagong magkakilala.

Hindi rin ako naglahad ng kamay ko. Kung masungit ang ampon ni Lola ay masungit rin dapat ako sa kanya.

Naikwento na siya sa akin ng parents ko dati. Dahil ulila na raw siya ay si Lola na ang nagpalaki sa kanya.

Ngunit mali ang pagkakakwento nina Mama sa akin dahil hindi naman talaga mabait si Rafael katulad ng sinabi nila sa akin.

Bukod sa masungit na siya ay mukha pa siyang hindi gagawa ng maganda.

Hinagod ko ng tingin ang kabuuan ng ampon ni Lola. Matangkad siya kahit may kapayatan ng kaunti.

Hindi rin siya maputi kahit pa sa Maynila siya lumaki. Siguro ay katu-katulong lang siya ni Lola doon. O baka naman dakilang hardinero.

Lihim pa akong natatawa sa mga naiisip ko tungkol kay Ralf.

Matangos ang ilong ni Rafael kumpara sa karaniwan. Makapal ang mga kilay niya na para bang palagi na lamang nagsasalubong. Kasingdilim din ng gabi ang kanyang mapanuring mga mata.

"Bakit siya nandito, Ma?" tanong ko kay Mama.

Tumikhim si Mama at matamis niyang nginitian si Ralf bago siya bumaling sa akin.