Beloved Bastard (Completed)

Chapter 9

Beloved Bastard

Ivan Gutierrez

Hacienda Aurelia

Hindi pa doon natatapos ang inis na nararamdaman ko para kay Rafael.

Nagpatuloy pa ang mga araw ngunit sa bawat araw na nagdaraan ay mas lalo lamang tumitindi ang galit ko para sa lalaking iyon.

Nagbibigay na ng sapat na atensyon sa akin ang mga magulang ko ngunit nakakadama pa rin ako ng inggit sa tuwing may bagong natututunan si Rafael samantalang ako ay wala.

Matapos ang insidente sa library ay hindi na talaga ako kinausap o pinansin man ni Ralf kahit pa nakaharap ang mga magulang ko.

Ganoon din ang ginawa ko at dahil hindi matapos-tapos ang malamig na pakikitungo namin sa isa't isa ay nasanay na ang mga tao kaya hindi na lang nila kami pinipilit na magsama.

Halos ika-apat na linggo na ni Rafael sa Hacienda Aurelia nang mapadaan ako sa guest room sa ibaba ng villa kung saan natutulog si Ralf.

Pasimple akong pumasok doon saka ko inikot ang mga mata ko sa kabuuan ng silid na iyon.

May mga gamit sa loob si Ralf na pinasadahan ko ng tingin habang naglalakad ako papasok.

Ilang sandali rin akong nagpaikot-ikot doon. Binuksan ko ang mga drawers pati na sa banyo ay sumilip ako.

Mula sa mesa hanggang sa loob ng closet niya. Nagsalubong ang mga kilay ko nang maikot ko na ang buong silid at ma-inspeksyon ko ang mga gamit niya.

Akala ko ba ay nagbabakasyon lang dito si Rafael? Pero bakit puno na ang buong silid na ito ng mga gamit niya?

Natuunan ko ng pansin ang isang baseball cap na nakalagay sa mesa kasama ng iba pang mga gamit ni Ralf.

Kung kanina ay pinapasadahan ko lang ng tingin ang mga gamit niya, ngayon ay napukaw na ng baseball cap na iyon ang atensyon ko.

Mabilis akong lumapit doon saka ko dinampot iyon mula sa pagkakalapag sa mesa.

May nakatatak doon na pangalan ni Rafael at may nakasulat din na captain.

Nagulat pa ako nang makita ko ang logo at ang pangalan ng eskwelahan na pinasukan niya noong highschool siya.

La Salle

Naningkit ang mga mata ko nang mapagtanto ko kung ano ang ibig sabihin ng nakikita ko na iyon.

Sa De La Salle University pinag-aral ni Lola Corazon si Ralf. Sa sikat na eskwelahang iyon nakapagtapos ng highschool ang magaling nilang ampon.

Samantalang ako ay hindi man lang makapunta ng Maynila kahit makapamasyal man lang.

Dumako pa ang mga mata ko sa isang kuwadro sa ibabaw ng mesa kung saan nakalagay ang larawan ni Ralf kasama ng mga kasing edad niyang mga kalalakihan na may hawak na trophy.

Nanalo marahil ang team nila kaya masayang-masaya sila sa larawan. Doon ko lang nakita ang kakaibang ngiti sa mga labi ni Ralf. Mahahalata mo talaga na masaya siya.

Doon na may pumasok na kalokohan sa isip ko. Hindi ko alam kung tama ba ang gagawin ko pero iyon talaga ang gusto kong gawin sa mga sandaling iyon.

Sa ikalawang pagkakataon ay gumawa na naman ako ng hindi magandang bagay na alam kong pagsisisihan ko na naman.

"Captain pala, ha?" sabi ko na sinamahan ko ng nakakalokong ngiti.