Closing Time

31

D

I woke up with a heavy heart.. I called Kim and told her that I won't be able to meet our client today.

I explained to her everything.. And good thing she understands my situation right now.

Hindi na din ako pumasok sa work.. I told the other engineer to do the structural plan nung project na pinarevise ni Kim samin kahapon..

Ang sama din ng pakiramdam ko.. I woke up with slight fever too..

Haaayyy.. Ano bang nangyari kagabi? Hindi ko alam ganon yung magiging outcome ng surprise visit ni Jema sakin kagabi..

Wala naman kaming ginagawang masama ni Ysa ah. Saka binibiro ko lang kaya si Ysa non.

Ganon naman talaga siya saming lahat kahit nung college pa eh di lang naman sakin, di kasi ako hinayaan ni Jema mag explain eh.

Kung ano ano na agad yung sinabi niya sakin. Tinry ko naman intindihin yung reaction niya kasi, oo nga naman di niya kilala si Ysa. Natural na mag selos siya sa mga nakita niya.

Pero kasi nasaktan ako sa sinabi niya about sa trabaho ko na para bang di ko pinaghirapan lahat to.. Ni minsan di ako nanlandi ng clients at di ako pumayag sa mga ganung bagay..

Alam kong nadadala na siya ng emosyon niya kaya ganun siya pero pinipilit niya pa din pag usapan kahit di na niya makalma sarili niya. Tapos pati si Celine na nananahimik na dinamay pa niya..

Pinipilit niya na hindi alam ni Celine mga ginagawa ko sa work. Bakit, may masama ba kong ginagawa? Ang baba naman ng tingin niya sakin.

Eventually, lumabas din mismo mula kay Jema lahat eh.. May issue siya about kay Celine kahit wala na to..

Kasalanan ko ba na nasanay ako na nandyan lagi si Celine para sakin?

Oo, aminado ako, hinahanap hanap ko siya pag wala si Jema. Pero wala na si Celine. Bakit ba hindi maisip ni Jema yun..

Nagkamali ata ako na minadali ko yung sarili kong makipagbalikan agad kay Jema. Iba na nga pala ngayon..

Kaya kagabi nag decide ako na makipaghiwalay na lang kay Jema.. Masasaktan ko lang siya lalo kung itutuloy namin to.

Let's accept the fact, hindi pa ako okay.. Hindi pa ako totally nakaka move on sa nakaraan.

Mahal ko si Jema, mahal na mahal. Pero sa ngayon eto ang kailangan ko. Eto ang makakabuti samin. Ayoko na siyang saktan pa.

I need to fix myself on my own.. Hindi pwedeng aasa lang ako na iintindihin ako lagi ni Jema sa mga issue ko sa buhay ko.

Baka dumating lang yung panahon na maubos siya kakaintindi sakin.

Sa ngayon, mas mabuti na tong mga sarili na muna namin ang intindihin namin.

I think, I know what to do now...

I dialed Kim's number again...

'On the phone'

"Hey, Deans, how are you? Okay ka na ba?"

"No. I don't feel well pa din, Kim. May sasabihin pala ako."

"Ano yun, buddy?"

"I'll be flying to LA, Kim.."

"LA? Why? Vacation?"

"No.. I just need this, Kim.. Hindi ko alam kung kailan ako babalik.."

"Paano yung mga project mo dito? Yung position mo sa firm?"

"Kaya nga nag papaalam ako sayo eh.. Ikaw na bahala sa mga projects ko, please, Kim.."

"Okay, sige, Deans.. I understand. Ako na bahala.. I'll put a hold sa position mo.. Take your time, Deans. I'm just here.."

"Okay, thank you, Kim."

"Kailan alis mo?"

"I'll get the soonest flight.. Imemessage na lang kita."

"Okay, Deans. Ingat ka. Update me.."

"All right, bye, Kim. Thank you.."

I dialed Maddie's number after my call to Kim..

"Hey, buddy, what's up?" Maddie greeted me..

"Mads, samahan mo ko sa LA.. Book us a flight please.."

"Why, Deans? May problema ba? Nasaan ka? Puntahan kita.."

"Hay.. Yeah, I guess, I need someone to talk to.. Nandito lang ako sa condo.. Please bring food, Mads. I don't feel well.."

"Okay, okay, wait mo ko dyan ah.. I'm on my way.."

"Okay, Mads. Ingat ka.. Thank you.."

I just cant take this on my own anymore.. I need to release this..

Ang bigat sa pakiramdam.. Haaayyy...