Dağ Başında Aşk (Tamamlandı)

Bölüm 18 / 👨‍✈️👩‍💼

🌸
🌸
🌸

Bölüm ithafı- olukgizem

Emre'den

Sabah uyandığım da alarmın çalmasına iki dakika vardı. Artık bünyem alışmıştı az uykuya ve sabah erken uyanmaya. Hızla askeri kamufulajlarımı giyip mutfağa geçtim.

"Birgün sizi toplayacağım ama o güne kadar beklemeniz gerekecek" dedim bekar hayatımın en iyi göstergesi olan mutfağıma. Bugünde kahvaltım askerlerle olacaktı anlaşılan. Elime aldığım postallarımı giyip sıkıca iplerini bağladım. Kapıyı kitleme gereği duymadan çekip çıktım. Askeri lojmanda kim hırsızlık yapacak kadar yürek yemişti? Üstelik giren-çıkan herkesin ismi kayıt altına alınıyordu.

"Günaydın Emre" dedi Cahit abi yanıma gelerek.

"Günaydın abi" dedim bende. Askeriye dışında birbirimize resmi hitaplarda bulunmazdık. İş dolayısıyla ve lojmanda oturduğum için arkadaş olmuştuk.

"Uykunuzu alamadınız herhalde komutanım" dedim esneyen Cahit abiye.

"Sorma kız kardeşim geldi. Seda ile araları bozuk bütün gece susmadı Seda" dedi.

"Geçmiş olsun size o zaman" dedim. Ablamdan biliyordum anneme durmadan anlatır görümcesini şikayet ederdi. Gelin-görümce işleri sıkıntıydı bana göre. Ablamda hep "Evleneceğin kızı getir de önce ben bir göreyim" derdi. Sanki pazardan meyve alıyorum da dışından iyi olup olmadığı görünüyor.

"Neye gülüyorsun?" Cahit abinin sorusuyla;

"Ablam geldi aklıma o da sürekli görümcesini anneme şikayet ederdi" dedim içimi çekerek. Özlem ağır basıyordu bazen.

"İçtimadan sonra buradaki nöbet yerlerini bir kontrol et Emre. Geçenler de şikayet aldık, telefonda konuşup nöbeti ihmal edenler varmış" dedi Cahit abi.

"Anlamıyorum abi olayın ciddiyetinde değil çoğu. Ermenistan sınırındayız herhangi bir ateş açılsa elinde telefonla nasıl karşılık verecek bu adamlar" dedim sinirlenerek. Bu yüzden askeri mahkemeye giden bir çok asker vardı. Nöbeti ihmal etmek suçtu ve askere gelen herkese en başta öğretilen kurallardan biriydi. Askeriye disiplin üzerine kurulu bir yapıydı.

"Onları da anlamak lazım Emre. Çoğu evinden ilk defa uzaklaşıyor daha 20/22 yaşında. Aile hasreti üstüne birde yâr hasreti var. 3 ay acemi birliğinde musemma gösteriliyor ama burada biraz daha sıkı tutmalıyız işi. O da bize bakıyor. Askerlik herkesin yapabileceği bir vatan hizmeti onlar için. Bu yüzden asker olmak kolay asker kalabilmek zordur" dedi Cahit abi arabaların olduğu garaja geldiğimize de.

"Haklısınız komutanım. Sabah içtiması bitince geri kontrole gelirim" dedim. Cahit abi kendi arabasına ben kendi arabama geçtim, Askeriyeye gitmek üzere.

Karakol 10 dakikalık, Askeriye 30 dakikalık bir araba yolculuğu mesafesindeydi lojmanlara. Kış şartları işimizi yapmamızda zorluk çıkartsa da alışmıştık artık. Arabaya binip direk ısıtıcıları açtım ve lojmandan çıkış yaparak Askeriyeye geçtim.

"Günaydın Komutanım"

"Günaydın Ercan" dedim yanıma gelen Ercan Astsubay'a.

"Komutanım rütbe yükseltme sınavısı için başvurular başladı. Sınav bu sene zor olacak diyorlar" dedi Ercan yanımda yürürken.

"Öyle Ercan bu sene katılımda fazla olacak. Kimsenin de oturup çalışacak ne zamanı var nede kaynağı. Aslında Cahit Üsteğmen edebiyat öğretmeniydi bu konuda yardımcı olabilir" dedim. Biz liseden çıkınca direkt Harp Okuluna girmiştik ama Cahit Üsteğmen üniversite mezunu olduktan sonra askeriyeye girmişti.