Dağ Başında Aşk (Tamamlandı)

Bölüm 47/ 👨‍✈️👩‍💼

&

Odasına gidip bana eşofman altı ve tişört getirdi. Misafir odasına geçerken ben, Emre üst kata üstünü değiştirmeye çıktı. Üstümü giydikten sonra elimi yüzümü yıkadım iyice. Mutfağa geçtiğim de çay suyu koydum. Emre'nin de bir şey yemediğini biliyordum. Kapı çalınca tayfadan birinin geldiğini sanıyordum. Büyük ihtimalle ifadem için gelmişlerdi.

Kapıyı açarken Emre'nin de merdivenden inen ayak seslerini duydum. Karşımda ellili yaşlarda bir adam ve bir kadın duruyordu.

"Anne, baba" diyen Emre'nin arkamdaki sesini duydum.

Üstümde Emre'nin tişörtü, eşofmanı karşımda annesi ve babası gözlerim şaşkınlıkla büyürken bana dikkatlice bakan biri mavi diğeri yeşil gözlü çifte halen bakıyordum.

"Hoş geldiniz" dedi Emre sonunda belime dokunarak tepki vermem için.

"Hoş bulduk oğlum" diyen kadınla kendimi topladım ve geriye doğru çekilip girmeleri için kapıyı iyice açtım.

"Hoş geldiniz efendim" dedim gülümsemeye çalışarak.

"Hoş bulduk kızım" dedi Emre'nin babası başıyla selam verip.

Annesinin bir şey dememesi beni geriyordu. İçeri girdiklerinde kapıyı kapattım. Emre'nin gözleri aynı babası gibiydi hatta boyları da çok yakındı. Annesi ise mavi gözlü 1.60 boylarında tombulca tam bir Türk annesiydi.

"Ben alayım baba" dedi Emre, babasının elindeki bavula uzanıp merdivenin başına koydu.

Öylece ayakta duruyorduk. Emre'ye baktığımda bana göz kırptı, tebessüm ediyordu. İçim biraz olsun rahatlamıştı.

"Emre bahsettiğin hanım kızımız mı?" dedi annesi Emre'ye dönerek.

"Tanıştırayım anne, baba müstakbel gelininiz  Gamze, Gamze annem Zeynep babam Orhan" dedi Emre.

Yüreğim hoplarken aklımda 'müstakbel gelininiz' kelimesi dönüp duruyordu.

"Memnun oldum kızım" dedi annesi bana dönüp gülümseyerek.

Kötü bir tepki vermedi Gamze. Üstünde Emre'nin kıyafetleri ve evindeyken üstelik hicbir imada ya da laftada bulunmadı. Şükürler olsun.

Eğilip elini öptüm Zeynep teyzesinin. Bana sıkıca sarılınca şaşırsam da yüzümde şimdi içten bir gülümseme oluşurken bende sarıldım. Babasıyla el sıkıştık ve salona koltuklara geçtik.

"Annem aradık kaç kere açmadın" dedi Zeynep teyze oturunca.

"Operasyon vardı sabah geldik evede. Gamze'nin abisi benim Komutanım anne. Gamze'yi rehin aldılar bizde acil  duruma geçtik. Biliyorsunuz operasyonlarda telefonumuz sessizde ya da kapalı oluyor" dedi Emre durumu açıklamak ister gibi.

"Vah kuzum elleri kırılsın da ölüleri gelsin inşallah. Bir şeyin yok değil mi?" dedi Zeynep teyze endişeyle bana dönünce.

"Yok efendim iyiyim. Abim, Emre ve diğer arkadaşları bir şey olmadan beni ve diğer rehin alınan Askeri kurtardılar" dedim aklıma gelen Emir ile. Durumu gittikçe iyi oluyordu.

"Oğlum zaiyat var mı?" diyen Orhan amca ile Emre'nin yüzü asıldı. Aklına Sercan gelmişti büyük ihtimalle.

"Yok baba, hainler öldü" dedi Emre sesi bile soğuktu.

"Ben çay suyu koymuştum bir bakayım" dedim ayağa kalkarak.

Dün gece yaşananlar benim kadar Askeriyeyi de etkilemişti. En yakın dostları, silah arkadaşları hain çıkmıştı. Özellikle Haşim Albay hem yıllarca emek verip büyüttüğü yeğeni hem de canından can olan kardeşi vurmuştu. Üstelik Askeri de ona ihanet etmişti. En büyük darbelerden birini aldığı kaçınılmazdı.