FİZÂNİ

ÇELİŞKİ

5 Eylül - Türkiye

"Umarım iyi haberler getirmişsindir Mesud"

Sadece bir günde iyi haberler gelmesinin imkansız olduğunu bilmesine rağmen bir umut sormuştu.

"Efendim, Nur hanımı en son havaalanından çıkarken görmüşler."

Dikkatle dinlediği adama devam et dercesine yüzüne baktı.

"Bu kadar efendim."

Çenesi seğirdiğinde sert bir nefes aldı.

"O adamlara ne neden para veriyorum, kızımın güvenliğini sağlamaları için!"

Ayağa kalkıp karanlıkta kaybolan ağaçların bulunduğu koruya baktı.

"Büyük bir karmaşa olmuş efendim, bu sebeple Nur hanımı takip edememişler."

Sert bir sesle"Dikkatli olmaya devam etsinler." dedi.

"Anlaşıldı Emir Bey."

Mesud hızlı adımlarla kamelya dan çıktı.

Emir Barlas bu zamana kadar bu denli çaresiz olduğunu hissetmemişti.
Sessiz adımlar hemen arkasında duraksadığında kimin geldiğini anlamıştı. Hayatını paylaştığı bir ömür baş tacı olan sevdiği kadın gelmişti.

Başını hafifçe çevirip günlerdir dik durmaya çalışan ama hüzünlü bakışlarını gizleyemeyen karısına baktı.

Mahi hanım titrek bir nefes alıp kocasının yanında durdu.

"Bir haber yok değil mi?"

Emir bey umutsuzca başını salladığında Mahi hanımın yüzüne acı bir tebessüm hakim oldu.

"Umut ve korku arasında olmak inancımız gereği var, her zaman olduğu gibi bu konuda da umut ve korku arasında olacağız."

Emir bey her daim hayranlık duyduğu eşine bir kez daha hayran olmuştu.

Elini karısının omzuna koyup başını göğsüne yasladı.

"Ne olursa olsun kızımızı bulacağız."

Mahi hanım eşinin bir an önce kızlarını bulmak için çabaladığını çok iyi biliyordu.
Naif yüreği bu olaya dayanmak güçlük çekiyordu.

Şehrin manzarasına hakim olan villanın sahipleri büyük hüzün ve endişe doluydu.

                                          ▪️▪️▪️

                                 ERİŞAH ŞEHRİ

                    Elizabeth Davis Karargâhı

Yüzümü ablukaya alan güneş ışıklarıyla kirpiklerimi araladığımda bir anlık bile olsa kendimi esaretten kurtulmuş gibi hissetmiştim.